گزارشی از نخستین و تنها دیدار جامعه قرآنی با امام‌ خمینی(ره) + فیلم

به گزارش کانون خبرنگاران نبأ وابسته به خبرگزاری ایکنا، در سال 1361 قرار شده بود عده‌ای از قاریان و حافظان قرآن کریم که به نیت شهدای هفتم تیر، 72 نفر بودند به حج تمتع اعزام شوند. این افراد برگزیدگان کشوری بودند و از هر استان، 5 تا 10 نفر انتخاب شده بود.

هدف این سفر نیز علاوه بر انجام اعمال حج تمتع، تلاوت دسته‌جمعی و برگزاری محافل قرآنی در راستای دفع تبلیغات مصموم رسانه‌های وهابی علیه تشیع بود.

به همین منظور و یک هفته پیش از اعزام، گروه اعزامی، در اردوگاه منظریه که امروزه نامش به اردوگاه شهید باهنر تغییر یافته است، جمع شده تا در این رابطه هماهنگی‌های لازم صورت گرفته و اعضای تیم اعزامی در رابطه با فعالیت‌های لازم توجیه شوند.

پیش از اعزام، این گروه اصرار بر دیدار با حضرت امام‌ خمینی(ره) داشتند و با مسئولان در این زمینه صحبت کردند که به علت نامساعد بودن وضعیت جسمی حضرت امام‌(ره)، مسئولان با این امر مخالفت می‌ورزیدند اما سرانجام با این دیدار موافقت شد و دو روز پیش از اعزام به حج اولین و تنها دیدار جامعه قرآنی با حضرت امام‌(ره) رقم خورد.

در این دیدار، سه تن از قاریان قرآن، که به صورت قرعه از میان این 72 نفر انتخاب شده‌ بودند به قرائت آیاتی از قرآن در حضور بنیانگذار انقلاب اسلامی پرداختند، ابوالفضل علامی، اصغر میری و مولوی جنگی‌زهی سه قاری بودند که در آن دیدار به قرائت قرآن پرداختند.

در این دیدار یک جلد قرآن کریم از طرف این افراد به امام‌خمینی(ره) اهدا شد، امام(ره) زمانی که قرآن را برایشان بردند، تمام قد برخاستند و قرآن را با دو دست گرفته و بوسیدند و سپس نشستند.

حضرت امام(ره) در آن دیدار پس از گوش کردن به آیات قرآن، جلسه را ترک کردند و با وجود اصرار اعضای شرکت‌کننده، سخنرانی نکردند. محسن بادپا که یکی از شرکت‌کنندگان در آن مراسم بود در این رابطه می‌گوید: امام(ره) دقیقا مثل کسی که در جلسه قرآن شرکت می‌کند، قرآن خود را گوش دادند و بعد رفتند؛ پس از آن، پیغام داده بودند که بعد از تلاوت قرآن صحبت‌ من جایی ندارد، آنجا هیچ جای صحبت من نیست. خضوع و خشوع در حالت نشستن در محضر قرآن، به خطر انداختن سلامتی‌شان، برخواستن در مقابل قرآن و احترام خاص و ویژه‌شان به قرآن، درس‌هایی بود که آن روز آن تیم 72 نفره از آن دیدار به یادگار برگرفته و خواهند داشت.

اصغر میری، که یکی از سه قاری قرآنی بود که نزد امام به قرائت قرآن پرداخت در رابطه با لحظه دیدار با حضرت امام(ره) می‌گوید: پیش از این دیدار، شنیده بودم که کسانی که به دیدار حضرت امام می‌روند نمی‌توانند در چشمان امام نگاه کنند. وقتی حضور امام رسیدم، نمی‌توانستم در چشمان امام نگاه کنم. امام صورت نورانی داشتند، با همان تبسم خاص خودشان می‌نگریستند. اما من نتوانستم حتی لحظه‌ای که حضورشان رسیدم، به چشمانشان نگاه کنم.

در آن دیدار، که آخرین دیدار جامعه قرآنی با حضرت امام بود، درس‌های زیادی از ایشان در خاطر این 72 یار قرآنی نقش بست که پای صحبت هر کدام از آنها بنشینیم، حرف‌های زیادی از آن روز به یاد ماندنی دارند. روزی که در سایه لطف امام روح‌‌الله و با دعای خیر امام‌ امت، راهی سفر بیت‌الله شدند.