مفهوم انتظار را با استفاده از وجوه عینی و نمایشی به کودکان القاء کنیم

حسن دولت‌آبادی، مدیر دفتر تئاتر کودک و نوجوان مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: پرداخت نمایشی به موضوع مهدی موعود(عج) و شرایط زندگی آن حضرت در حوزه تولیدات نمایشی کودک و نوجوان نوعی مستقیم‌گویی است که سخت به نظر می‌رسد؛ چرا که برای مخاطب بزرگسال می‌توان دلایل غیبت آن حضرت را توجیه کرد، اما در مواجهه با کودکان چون ذهن آنها بیشتر مادی و عینی تربیت شده است، این امر کمی مشکل به نظر می‌رسد.
وی ادامه داد: البته همچون زندگی سایر ائمه معصومین(ع) در حوزه تولیدات نمایشی کودک و نوجوان نیز می‌توان پرداختی به زندگی حضرت قائم(عج) حداقل از بدو تولد تا آغاز دوران غیبت ایشان داشت و بعد به کودک چنین القاء کرد که از انظار پنهان شدن امام مهدی(عج) بنا به خواست خداوند که صلاح و صواب ما به دست توانای اوست صورت گرفته.
دولت‌آبادی تصریح کرد: با این وجود بهتر است با پرداختن به وجوه عینی و نمایشی کودک را از دریچه فرهنگ انتظار با مقوله‌ای همچون فرهنگ مهدوی آشنا کرد؛ انتظار برای فراهم شدن اوضاع و شرایطی که مترادف با ذهنیت فانتزی و رؤیایی کودکان است و مثلاً همخوان با انتظاری است  که هر کودکی اوقات آن را برای آمدن پدرش از سر کار تجربه می‌کند و چون می‌داند در جوار پدر، زمان را زیباتر سپری می‌کند، لذا این انتظار برای او پر از شیرینی است.
این نویسنده و کارگردان نمایش کودک و نوجوان گفت: حال این تصور را داشته باشید که کودکی مرتکب به خطا و اشتباهی شده است و خود را مستوجب تنبیه بداند، در چنین شرایطی اوضاع به گونه دیگری رقم می‌خورد و انتظار کودک برای از راه رسیدن پدرش چندان خوشایند نیست، چرا که می‌داند مورد شماتت او قرار خواهد گرفت؛ درست همچون بنده‌ای که زمینه را برای آمدن منجی و خشنودی او فراهم نکرده است.
این کارشناس و پژوهشگر تئاتر همچنین عنوان کرد: به نظر من اگر به واسطه روایت تئاتر و سایر ابزار فرهنگی و هنری مؤثر، کودکان به کارهای نیک و حسنه تشویق شوند و بعد به آنها چنین القاء شود که نتیجه کارهای نیک خود را از دست فرد خاصی که مشخصاً منظور از او وجود امام زمان(عج) است می‌گیرند، بهتر از این است که مستقیم به موضوع و زندگی مهدی موعود در حوزه فعالیت‌های فرهنگی و هنری کودک و نوجوان بپردازیم.