محمد افسر رهبین، رایزن فرهنگی افعانستان در ایران در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) عنوان کرد: در نگاهی تاریخی به افغانستان درمییابیم که ایران و افغانستان و حتی کشورهای همسایه دیگر چون ازبکستان و تاجیکستان دارای میراث فرهنگی مشترک هستند.
رهبین با بیان اینکه زبان فارسی 900 سال زبان رسمی شبه قاره بوده است، افزود: از زمان حکمرانی محمود غزنوی زبان فارسی در شبه قاره به عنوان زبان رسمی رایج شد و اکنون تنها یک مرز جغرافیایی فاصله کشورهای ایران، پاکستان و افغانستان شده و قلمرو زبان فارسی و ادبیات غنی آن در تمام این کشورها گسترده است.
رایزن فرهنگی افغانستان در ایران همچنین با بیان اینکه شعر غیر مردمی و بدون اعتراض، بیخاصیت است، گفت: شعر اعتراض شاعران افغان و ایرانی تشابهات زیادی از نظر محتوا و فرم دارد که نمونههای آن را میتوان در راوی بلخی شهید عشق دید که مضامین اشعارش به برخی ابیات حافظ از جمله «بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم/ فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم» نزدیک است.
بروز هنر شاعران افغان در شعر هجرت
وی همچنین اظهار کرد: شاعران اجتماعی افغان ندای مقاومت در برابر ستمگران و ناسازگاری با ستم زمانه را در گوش جهان زمزمه میکنند که نمونههای آن را میتوان در امثال خلیلی و واصف باختری مشاهده کرد.
رهبین از شعر هجرت به عنوان یکی از انواع موفق شعری در میان ادیبان افغان یاد کرد و افزود: بر اثر جنگ و ناامنی از سالها قبل گروهی از افغانها به کشورهای دیگر از جمله ایران مهاجرت کردند که در فراق وطن مادری خود اشعار بسیار پرشوری سرودهاند که از آنها به عنوان شعر هجرت یاد میشود.
رایزن فرهنگی افغانستان تاکید کرد: این شاعران مهاجر یادآور ناصر خسرو، شاعر بلخی هستند که قرنها قبل در اشعارش اشاره کرد که «آزرده ساخت کژدم غربت جگر مرا».