توانایی تربیت ۴۰ میلیون حافظ قرآن را داریم

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، نشست بررسی شیوه‌های حفظ عمومی قرآن کریم، شب گذشته 15 تیرماه در بخش نهادها و مؤسسات بیست و سومین دوره نمایشگاه قرآن با حضور سیدمهدی سیف، مدرس قرآنی کشورمان برگزار شد.
سیف در ابتدای این نشست با بیان اینکه در زمان گذشته که تکنولوژی وجود نداشته است و برای نگارش قرآن کریم زحمات بسیار زیادی را متحمل می‌شدند، حفظ قرآن امری لازم بوده است، گفت: اما عده‌ای بر این باور هستند که با پیشرفت تکنولوژی و نگارش قرآن و در دسترس بودن هر لحظه‌ای آن دیگر نیازی به حفظ کردن آن نیست و ضرورتی وجود ندارد.
سیف افزود: این سؤال و این شبهه، نشئت گرفته از تعریف نادرست حفظ قرآن کریم است، اگر تعریف درستی از حفظ قرآن در دست داشتیم دیگر این شبهات در زمینه حفظ قرآن ایجاد نمی‌شد، هم اکنون یک واقعیت و یک تلقی و باور از حفظ قرآن کریم وجود دارد که بیشتر مردم آن تلقی و باور را مورد توجه قرار داده اند.
این مدرس قرآنی کشورمان در ادامه با طرح این سؤال که واقعاً حفظ قرآن کریم به چه معناست و جا و مکان قرآن کجاست؟ تصریح کرد: خداوند متعال پاسخ این سؤال را در آیه 49 سوره مبارکه عنکبوت داده است «بلْ هُوَ آیَاتٌ بَیِّنَاتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ» خداوند در این سوره فرموده است که قرآن آیاتی روشن است که جای آن در سینه‌ها است. در اینجا مقصود از «أُوتُوا الْعِلْمَ» پیامبر(ص)، معصومین(ع) و علمای اسلام است.
سیف خاطرنشان کرد: اگر به جایگاه و محل استقرار قرآن در اولین نزول برگردیم متوجه خواهیم شد که در زمان نزول حضرت جبرئیل(ع)، در قرآن آمده است که قرآن را بر قلب پیامبر، نازل کردیم، بنابر این جای قرآن در قلب پیامبر است و در سوره مبارکه فرقان نیز آمده است که ما قرآن را در سینه تو قرار دادیم، اما خداوند در سوره مبارکه اعلی، آیه مخصوص حفظ قرآن کریم توسط پیامبر اکرم(ص) را آورده است. جایی که می فرماید: «قرآن را به تو تعلیم دادیم و تو فراموش نمی‌کنی»، همه این مواردی که گفته شد آیات مربوط به حفظ و جایگاه قرآن کریم است.
وی اظهار کرد: بنابر این جایگاه قرآن در وجود ماست و جای اصلی آن نیز در سینه‌ها است، اینگونه نیست که قرآن را حفظ کنیم تا به این طریق محفوظ بماند، این شاید یکی از اهداف باشد اما هدف اصلی نیست؛ چرا که هم اکنون تعریف ناقص از حفظ قرآن در جامعه وجود دارد. ما باید قرآن را حفظ کنیم تا با آن زندگی کنیم و تمام رفتار و کردار خود را متکی به آیات قرآن کنیم.
این مدرس قرآن کشورمان با تأکید بر اینکه هر آیه از آیات قرآن کریم به مثابه چراغی روشن است که را نشان می دهد، گفت: این چراغ هدایت باید در سینه‌ها جای بگیرد، در واقع حفظ قرآن یعنی اینکه جایگاه آن در سینه باشد تا هر موقع  که نیاز داشتیم در زندگی از آن استفاده کنیم و آن را تکیه‌گاه خود قرار دهیم. اینکه مقام معظم رهبری می فرمایند حاضر هستند بخشی از عمر خودشان را بدهد و به جای آن قرآن کریم را حفظ کنند و یا اینکه بر داشتن 10 میلیون حافظ قرآن کریم تأکید دارند نشان‌دهنده اهمیت حفظ قرآن است.
سیف با بیان اینکه فهم من از سخنان مقام معظم رهبری در زمینه حفظ قرآن کریم این است که تمام جامعه با قرآن حشر و نشر داشته باشد، افزود: در حال حاضر اگر جمعیت کودکان و سالخوردگان را از کشور کم کنیم حدود 40 میلیون فرد بالغ در کشور زندگی می‌کنند که این 40 میلیون نفر باید با قرآن کریم حشر و نشر داشته باشند و با کارکرهای مختلف قرآن آشنا باشند. در واقع ما باید 40 میلیون نفر حافظ عمومی قرآن داشته باشیم.
وی عنوان کرد: اینکه می‌گوییم 40 میلیون حافظ قرآن داشته باشیم یعنی 40 میلیون نفر با قرآن در کشور آشنا باشند و حفظ قرآن را به صورت مقدماتی انجام داده باشند. در ادامه نیز می توانیم 10 میلیون حافظ کل قرآن و از این تعداد نیز یک میلیون حافظ حرفه ای قرآن کریم داشته باشیم. همه ما می توانیم قرآن را حفظ کنیم، اما نه حفظ حرفه‌ای و مسابقه‌ای قرآن، بلکه حفظ عمومی و مقدماتی؛ خود قرآن نیز می‌فرماید که هرکس به اندازه ظرفیت و ظرف وجودی خود از قرآن بهره‌مند شود.
این مدرس قرآن در ادامه با بیان اینکه آیات بسیار متعددی در زمین ساده و آسان بودن حفظ قرآن کریم وجود دارد، اظهار کرد: حال این سؤال مطرح است که چرا حفظ قرآن کریم سخت است، ما یک قرائت صحیح از قرآن داریم و یک قرائت فصیح و تخصصی داریم، قرائت صحیح برای جامعه و عموم مردم است و قرائت فصیح و تخصصی برای افراد حرفه‌ای است. در واقع قرائت تخصصی برای افرادی است که می‌خواهند حافظ و یا قاری حرفه‌ای شوند. اما عموم مردم همینکه کلمات قرآن را صحیح تلفظ کنند درست است.
سیف با اشاره به اینکه در حفظ و قرائت قرآن دو بحث قرائت صحیح و تجوید و فصاحت مطرح است، بیان کرد: حفظ قرآن نیز همینگونه است و سطوح مختلف از عمومی تا حرفه‌ای و عالی و ممتاز دارد. حفظ عمومی و مقدماتی برای مردم و افراد عادی جامعه است. اما عموم مردم قرآن را چگونه حفظ کنند؟ حفظی که ساده و روان و از روی قرآن باشد، حفظی که تک جمله تک جمله باشد به آن حفظ مقدماتی یا اجمالی و یا عمومی می گویند. این نوع حفظ آسان‌ترین نوع حفظ قرآن کریم است که از عهده همه برمی‌آید.
وی در ادامه با انتقاد از افراد و کارشناسانی که حفظ قرآن را یا همه یا هیچ می دانند، یادآور شد: این یک غلط و اشتباه محض است و به اعتقاد من این تیشه به ریشه حفظ قرآن زدن است. ما باید حفظ را درست تعریف کنیم، اگر حفظ قرآن، براساس توانمندی افراد جامعه و براساس معیارهای خاص خود تقسیم بندی شود همه جامعه می‌توانند حافظ قرآن کریم شوند. در این صورت است که ما خواهیم توانست 40 میلیون حافظ عمومی قرآن کریم داشته باشیم. در واقع این افراد با آیات قرآن کریم آشنا خواهند بود.