بودجه مستقل و مدیریتی عاری از اعمال سلایق؛ شرط پویایی و توفیق جشنواره «تئاتر مقاومت»

علی یعقوب‌زاده، بازیگر و کارگردان تئاتر در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: بر اساس رویکردی که جشنواره تئاتر مقاومت در پیش گرفته است، قرار بر این شد تا ارزیابی آثار از طریق اجرای عموم آنها در شهرستان‌های محل تولیدشان صورت گیرد. این رویکرد اتفاق مثبتی است که می‌تواند توجه را بیش از پیش به تئاتر استانی و ظرفیت‌های فرهنگی و هنری آنها معطوف کند، اما نباید از این نکته غفلت کرد که این جشنواره و کلیت روند تولید و اجرای آثار با موضوع دفاع مقدس نیاز به نظارت و هدایت شورای سیاستگذاری دارد.
وی ادامه داد: دوستان مسئول باید در نظر داشته باشند که ما نیازمند حداقل دو سالن اختصاصی برای اجرای آثار دفاع مقدسی هستیم، این امر به فراگیر شدن تئاتر با موضوع دفاع مقدس کمک کرده و موجب خواهد شد تا نگاهی فصلی، مقطعی و مناسبتی به تولیدات نمایشی با این موضوعات نداشته باشیم و با برگزاری هر نوبت از رویدادهایی همچون جشنواره «تئاتر مقاومت»، مجموعه‌ای از آثار نمایشی در سطح قابل قبول داشته باشیم.
استقلال «تئاتر مقاومت» ولو به شکل نسبی باید حفظ شود
بازیگر فیلم سینمایی«پرواز در شب» تصریح کرد: متأسفانه «تئاتر مقاومت» از حیث بودجه وابستگی تام به برخی ارگان‌ها و نهادهای فرهنگی دارد؛ این وابستگی موجب می‌شود جریان پویا و خلاقه تئاتر محدود و محصور به سلایق شخصی و یا ارگانی دوستان مسئولی شوند که مشغول هدایت این فعالیت‌ها هستند؛ در صورتی که اگر استقلال ولو نسبی این جشنواره حفظ شود، شاهد بروز و ثبوت استعدادهایی نو با افکار و بیان تازه در این حوزه خواهیم بود که حرف جدیدی برای زدن داشته باشند.
یعقوب‌زاده در ادامه گفت: جشنواره «تئاتر مقاومت» بیش از هر زمان دیگری نیاز به وحدت رویه در مدیریت دارد و با تشکیل یک دبیرخانه دائمی باید فعالیتی منسجم و هدفمندی را در کل ایام سال دنبال کند، نگاه مناسبتی داشتن و اینکه تنها در چند ماه از سال درگیر این جشنواره شویم و به فکر فراخوان و دعوت از فعالان این حوزه باشیم، چندان تأثیری در پیشرفت ساختار و محتوای جشنواره «تئاتر مقاومت» نخواهد داشت.
مراقب باشیم «تئاتر مقاومت» به سرنوشت «تئاتر صاحبدلان» دچار نشود
این بازیگر و کارگردان تئاتر افزود: شکل جدید برگزاری جشنواره «تئاتر مقاومت» بیشتر به مرور آثار نمایشی که پیش‌تر در شهرستان‌های خود اجرای عمومی داشته‌اند شبیه است؛ این رویکرد مثبت و سازنده‌ای است همچنان که آثار از کیفیت مناسبی به سبب تکرر نوبت‌های اجرا برخوردار خواهند بود؛ ولی نباید این روند به سبب سهل‌انگاری و عدم توجه کافی موجب شود که «تئاتر مقاومت» به سرنوشتی همچون «تئاتر صاحبدلان» دچار شود.
وی در پایان گفت: جشنواره «تئاتر مقاومت» باید در کنار روند اجرایی خود دست به ابتکاراتی نیز بزند؛ سال‌ها پیش این جشنواره اقدام به برگزاری اردوهای همایشی می‌زد که در آن برخی از چهره‌های مطرح «تئاتر مقاومت» حضور داشتند و اتفاقاً از دل این اردوها آثار شاخص نمایشی نیز تولید و عرضه می‌شد که جزء آثار شاخص «تئاتر مقاومت» بودند و به نظر من مشابه این اتفاقات همچنان باید تکرار شود.