«تنهایی لیلا»؛ شعار زده و اسیر اقتضائات آنتن
گروه هنر: دبیر جشنواره روحانی و سینما گفت: سریال «تنهایی لیلا» از نگاه من کاری شعاری بود که البته در آن دغدغه‌های خوبی وجود داشت؛ اما اسیر اقتضائات آنتن شد؛ آسیبی که به بسیاری از کارهای مناسبتی ما را صدمه رسانده است.
حجت‌الاسلام والمسلمین علی سرلک، در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه «تنهایی لیلا» کاری شعاری است، اظهار کرد: اگر بخواهیم نقدی به سریال «لیلا» داشته باشم، ابتدا باید بگویم که این کار دغدغه‌های خوبی مطرح می‌کند، اما روش بیان و بازی‌هایی که در کار وجود دارد به هیچ وجه پسندیده نیست. دلیل این مسئله نیز این است که نویسنده، کارگردان و تهیه کننده نسبت به موضوع تعلق خاطر داشته‌اند، اما بر خلاف دیگر کارهای قبلی حسین لطیفی «تنهایی لیلا» نتوانسته به کیفیت مطلوب کارهای گذشته خود نزدیک شود، چون در این مجموعه دیالوگ‌های کلیشه‌ای و شعاری کم نیست. همین عامل سبب شده تا باورپذیری کار با مشکل مواجه شود.
وی افزود: وقتی معنای خوب، اما پرداخت ضعیف کار را می‌بینیم یاد آن شاعری می‌افتم که در پرداختن ایده موفق است، اما در بیان شعر ناموفق. این ضعف را با کاری چون «پرده نشین» مقایسه کنید که هم در پرداخت هم در معنا از غنای خوبی بهره برده است.
تعداد تماشاچی، دلیلی بر خوب بودن یک سریال نیست
وی در پاسخ به این سوال که چگونه این فیلم در جذب مخاطب موفق بوده است؟ گفت: به عقیده من صرف داشتن تماشاچی برای یک فیلم سینمایی، امتیاز محسوب نمی‌شود، چون اگر قرار باشد غیر از این فکر کنیم باید به فیلم‌هایی که از پایه ضعیف هستند، اما به واسطه بهره بردن از تمهیداتی مخاطب جذب کرده‌اند را باید کارهای خوب و موفق بدانیم! البته این نکته را هم باید اذعان کرد که لطیفی به خوبی ذوق و سلیقه تماشاگر را می‌شناسد و می‌داند چگونه کاری را تولید کند که در جذب تماشاگر موفق نیز است.
وی به توضیح فوق اضافه کرد: نکته‌ای درباره این سریال وجود دارد آن نیز این است که مردم ما همیشه انسان‌های مظلوم را دوست دارند. برای همین با چنین آثاری ارتباط برقرار می‌کنند. اما اگر دقت کنید متوجه می‌شوید این شخصیت‌ها هیچگاه الگو نمی‌شوند، چون همانطور که گفته شد عمق ندارند، البته شخصیت اصلی سریال (لیلا) صفات اخلاقی برجسته‌ای داشت، اما نمی‌شود گفت که از وی می‌توان به عنوان یک الگوی زن مسلمان نام برد. این ویژگی نیز درباره شخصیت محمد نیز صدق می‌کند که به اصطلاح بسیار مثبت تعریف شده بود، اما همانند کاراکتر لیلا، عمق لازم را نداشت.
دبیر جشنواره «روحانی و سینما» در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد: معتقدم که لطیفی در این کار تا حدودی با خودش نیز فاصله گرفته بود. در کلامی، اسیر اقتضائات آنتن شد. آسیبی که بسیاری از کارهای مناسبتی ما را صدمه رسانده است. همچنین تعجیل در ساخت برای این کار، بسیار تعجب‌آور بود، چون لزومی نداشت که این همه شتاب برای سریال وجود داشته باشد؟ آیا اگر این فیلم یک یا دو ماه دیگر پخش می‌شد اتفاق خاصی رخ می‌داد؟
دبیر جشنواره «روحانی و سینما» در انتها درباره شخصیت روحانی سریال هم چنین توضیج داد: روحانی «تنهایی لیلا» ظاهری دوست داشتنی داشت که به دل تماشاگر می‌نشست، اما نقش وی نیز زیبایی لازم را نداشت، زیرا رابطه وی با بازیگر نقش محمد (بهروز شعیبی) یک رابطه دوستانه بود تا رابطه یک روحانی با مردم. این درصورتی است که روحانی باید قبل از هر چیز هدایت‌گر باشد.
