گرفتن مدرک و نوشتن کتاب، علم واقعی نیست/ طلاب باید چراغ مردم باشند

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) آیت الله العظمی عبدالله جوادی آملی امروز 11 آبان در درس تفسیر خود در مسجد اعظم گفت: اگر قدرت در مال و علم و ... همگانی و فراگیر باشد منشأ فساد و تنش و درگیری است، بنابراین اختلاف طبقاتی که بر محور عدل و داد باشد و هر کس بنابر استعداد بتواند از نعمات الهی بهره‌برداری کند مورد اختلاف و اعتراض نیست.

وی ادامه داد: اگر در نظامی هر کس برابر استعدادش بتواند از مواهب الهی بهره ببرد اختلاف ممدوح است و همه راضی هستند اما اگر همه انسان‌ها در یک حد استعداد باشند ولی از مواهب به یک اندازه بهره‌مند نشوند بی‌عدالتی است. خداوند متعال در سوره «زخرف» بیان می‌فرماید: اگر همه مردم از یک قدرت برخوردار باشند منشأ اختلاف است؛ لذا خدا تسخیر یکدیگر را به عنوان یک موهبت داده است تا از این اختلافات جلوگیری شود.

این مفسر قرآن بیان کرد: اختلاف ضروری است؛ زیرا جامعه نیاز به کارهای مختلف دارد و یکی باید پزشک و دیگری بقال و ... شود و این بنابر استعداد است؛ اما قرآن می‌فرماید این کار نه برای این است که یکی دیگری را مسخره کند بلکه برای تسخیر متقابل است.

این مرجع تقلید اظهار کرد: اصل اختلاف باعث استحکام نظام است و این در صورتی است که مانعی برای رشد افراد و شکوفایی استعداد آنان نباشد؛ پس این اختلاف برای تسخیر است نه مسخره کردن و آن هم تسخیر متقابل بنابراین کسی که برخوردار است نباید فخرفروشی کند بلکه باید شاکر باشد.

داشتن مال و قدرت، کمال نیست

وی افزود: رزق گاهی خوردن و پوشیدن و نوشیدن و ... است و گاهی علم و معنویت و است؛ اگر همه در سطح بالا باشند دیگر کسی، کسی را قبول نخواهد داشت؛ لذا خدا لطف خود را درباره بندگان اقدام کرده است و می‌فرماید من مهربانانه این کار را می‌کنم. یعنی مولا بنده را به‌خوبی اداره می‌کند و هشدار داده است که این برتری های مالی آزمون است مبادا توهم بردارید زیرا داشتن مال و قدرت کمال نیست.

علم واقعی

این مفسر قرآن بیان کرد: ما برای اینکه بفهمیم عالم شدیم یا نه دو راه دارد یکی بیرونی که نوشتن کتاب و امتحان دادن و ... است و دیگری راه درونی و آن این که اگر فهمیدیم متواضع تر و خاشع ترشده و نور در قلب ما وارد شده باید خدا را شاکر باشیم که خدا به ما علم داده است زیرا علم آن است که انسان را متواضع و خاشع کند و نور داشته باشد و به دیگران هم نور بدهد.

آیت‌الله جوادی آملی گفت: «ان الحسین مصباح الهدی» در قله هست و پیروان آنان نیز باید از آنان تبعیت کنند و چراغ باشند؛ لذا تا جان دارید درس بخوانید و از علم حداکثر بهره را ببرید و چراغ مردم هم باشید. حسین مصباح جهانی است شما مصباح شهر و منطقه خود باشید.

وی با تاکید مجدد بر اینکه عالم شدن موفقیت در پایان نامه نویسی و امتحان نیست اظهار کرد: بنابر روایت علم «نورالله» است که «یقذفه فی قلوب من یشاء...» است.

آیت الله جوادی آملی بیان کرد: گاهی فرمود ما مطر می فرستیم که گاهی سود دارد و گاهی زیان و گاهی غیث که پناه مردم است و ضرری هم ندارد؛ یک ملت و مزرعه تشنه غیث می‌خواهد نه مطر که گاهی سیل باشد و ... پس از خدا خیلی باران نخواهیم غیث بخواهیم. در مباحث قبلی داشتیم که کار قرآن این است که فرهنگ و لغات را به جا به کار می‌برد و مرمری می‌کند و در این جا هم از تعبیر غیث استفاده کرده است.

استاد برجسته حوزه تصریح کرد: خدا حامد و محمود است و هیچ موجودی جز انسان کافر نیست که خدا را حمد نکند و اولین حامد هم خود خداست و حتی برای کافر هم گفته‌اند که خودش ممکن است حمد نکند ولی به صورت تکوینی کارهای او حمد خدا را دارد.

برداشت اشتباه فخر رازی

وی با اشاره به تعبیر دابه و برعهده گرفتن رزق همه دابه‌ها از سوی خدا افزود: فخر رازی فکرده است که دابة، ملک است غافل از این که عنوان دابة در قرآن بر فرشته ها حمل نشده زیرا آنها وارد قلب پیامبر می شوند و قرآن را به او نازل می‌کنند؛ بنابراین نمی تواند دابه باشد لذا «اولی اجنحه» نیز برای مرحله نازله فرشته‌ها و یا برای بخشی از آنان است.

ریشه مشکلات در سیئات است

این مرجع تقلید بیان کرد: قدیر تنها بر خدا اطلاق می‌شود اگر برای غیرخدا به کار رفت پسوند و پیشوندی دارد و از طرفی فرمود لطیف و رحیم نسبت به عباد است؛ پس این بیماری ها چیست؟.

وی تاکید کرد: اگر در جامعه ای حتی انبیاء و اولیاء هم باشند برای مجموع و نه جمیع، این مشکلات و بیماری ها و ... ناشی از بدرفتاری شماست ولی اگر خطاب به جمیع باشد نسبت به غیر انبیاء و اولیاء ناشی از کیفر اعمال و نسبت به اولیاء و انبیاء امتحان و ابتلا است.

وی اظهار کرد: گرفتاری جامعه در اثر سیئاتی است که مردم انجام می دهند و خدا از بسیاری از لغزش ها عفو  و گاهی هم گوشمالی می دهد و نسبت به ائمه و انبیاء و اولیاء امتحان است.

چرایی داعیه نبوت

وی در خاتمه مجددا با بین اینکه قدرت تنها به مال و ثروت و رشد مادی خلاصه نیست گفت: اگر برخی علم باطنی هم پیدا کنند طغیان می‌کنند؛ لذا اگر می‌بینیم برخی افراد داعیه نبوت پیدا کردند زیرا نتوانستند مطلبی را که خدا به آنان داده است را تحمل کنند.