رها کردن پزشکی به شوق جهاد در راه خدا

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، نمایندگان جامعه قرآنی استان تهران در ادامه دیدارهای هفتگی خود با خانواده شهدای قرآنی به دیدار خانواده شهید ابراهیم خسروآبادی رفتند.
این دیدار با تلاوت آیاتی از کلام‌الله مجید توسط رامین بهرامی از قاریان بین‌المللی آغاز شد و در ادامه، رحیم قربانی، رئیس سازمان قرآن و عترت بسیج تهران بزرگ در سخنانی به مصادف شدن این دیدار با ایام محرم اشاره کرد و گفت: شهدای قرآنی با عشق به امام حسین(ع) در راه احیای مکتب اهل بیت(ع) جان خود را فدا کردند.

قربانی ادامه داد: از دو سال پیش شناسایی شهدای قرآنی در دستور کار سازمان قرآن و عترت بسیج تهران بزرگ قرار گرفته و 285 شهید قرآنی در استان تهران شناسایی شده‌اند. تاکنون دو یادواره شهدای قرآنی برگزار شده و امسال سومین یادواره 9 دی در فرهنگسرای بهمن برگزار خواهد شد.
در ادامه برادر شهید خسروآبادی درباره زندگی و شخصیت شهید به صحبت پرداخت و گفت: ابراهیم متولد 1343 در یکی از روستاهای سبزوار است، البته خانواده‌ ما سال 1348 به تهران مهاجرت کرد، اما پدرم سال 59 برای انجام کارهای کشاورزی دوباره به سبزوار بازگشت. دو سال در سبزوار بودیم و باز به تهران آمدیم. در دوران کودکی بیشتر فعالیت‌های ما در مسجد امام حسین(ع) در میدان امامت محله نارمک انجام می‌شد و این شهید بزرگوار در مسجد در جلسات قرآنی به یادگیری تلاوت و تفسیر قرآن کریم مشغول بود. وی پس از اینکه خانواده دوباره به سبزوار بازگشت در مسابقات قرآن آستان قدس شرکت و عناوین خوبی هم کسب کرد.

وی با اشاره به اینکه ابراهیم خسروآبادی،  قبل از انقلاب فعالیت‌های انقلابی را در مسجد انجام می‌داد، توضیح داد: با وجود اینکه دیپلم ریاضی داشت یک سال بعد در کنکور تجربی شرکت کرد و در رشته پزشکی دانشگاه تبریز قبول شد. همچنین در امتحانات ورودی خلبانی شکاری نیروی هوایی و تربیت معلم نیز پذیرفته شد. برای تحصیل در رشته پزشکی به دانشگاه تبریز رفت، ولی پس از گذراندن یک ترم در تابستان 62 به تهران برگشت و سپس به عنوان امدادگر به جبهه رفت.
برادر شهید خسروآبادی گفت: ابراهیم در عملیات والفجر 4 و در تاریخ 28 آبان‌ماه سال 1363 در ارتفاعات پنجوین عراق مفقود‌الاثر شد و پیکرش 9 سال بعد در تاریخ 28 مهرماه 1372 به میهن بازگشت و در بهشت زهرا(س) آرام گرفت. دوستان و همرزمان ابراهیم به ما گفتند که وی بر اثر اصابت ترکش مجروح شده بود که نیرو‌های دشمن به او تیر خلاص زدند.
تدریس در حسینیه و تعزیه‌خوانی در اربعین حسینی
وی اظهار کرد: ابراهیم در فعالیت‌های مذهبی بسیار شرکت می‌کرد و به نوعی در این گونه برنامه‌ها هدایتگر هم سن و سالان و اقوام بود. وی در روستا هم هر هفته دعای کمیل برگزار می‌کرد و در کنار قرائت قرآن به حفظ قرآن هم مشغول و نیمی از قرآن کریم را حفظ بود. پدرم در تربیت قرآنی فرزندان بسیار کوشا بود، وی هر سال برای اربعین مجلس تعزیه برپا می‌کرد و ابراهیم هم در تعزیه‌خوانی شرکت می‌کرد.
در ادامه خواهر شهید خسروآبادی درباره برادرش گفت: همیشه در زندگی به ابراهیم متوسل می‌شوم و از وی استمداد می‌گیرم. برادرم بسیار مثبت‌اندیش بود و احساس مسئولیت زیادی داشت. ابراهیم انسانی بسیار خوش‌اخلاق و مهربان بود و همیشه هر کجا که قدم می‌گذاشت از کوچک و بزرگ دور او جمع می‌شدند.
وی افزود: بسیار درباره حجاب توصیه می‌کرد و تذکر می‌داد. از کودکی با قرآن بزرگ شد و نور خانه بود. در مدت زندگی جز خوبی و استواری در عقیده و مصر بودن بر عقاید دینی از وی ندیدم. هر جمعه در مراسم دعای ندبه شرکت می‌کرد و به نماز جمعه می‌رفت.
خواهر شهید خسروآبادی به ولایتمداری شهید اشاره کرد و گفت: ابراهیم انسانی ولایت‌مدار و انقلابی بود و ارادت زیادی به امام خمینی(ره) داشت.

در وصیت‌نامه شهید خسروآبادی آمده است: «شما را وصیت می‌کنم به اینکه رهرو راه امام باشید و مطیع محض اوامر ایشان برای همیشه بمانید. او نائب برحق امام زمان(عج) است و مخالفت با او مخالفت با اسلام است. خانواده عزیزم شعائر اسلامی یادتان نرود. مادر و خواهرانم حجاب اسلامی یادتان نرود. شما باید زینب‌وار از سنگر حجاب بر خصم درون بتازید و نشان دهید که زنان مسلمان کم از مردان ندارند. فریاد‌گر خون شهدا باشید، تهی‌دستان را فراموش نکنید، انفاق کنید و خمس و زکات یادتان نرود.»