به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) آیت الله العظمی عبدالله جوادی آملی 16 آبان در دیدار با شورای علمی و دست اندرکاران همایش فقه هنر، با اشاره به مسئله «نزح بئر» در تاریخ فقه که ابتدا به اجماع فقها یک حکم داشت و پس از دوره ای که تردیدهایی مطرح شد، بالاخره توسّط علامه حلّی، تغییر حکم پیدا کرد، افزود: فقه ما این ظرفیت را دارد که تحوّل یابد و عصری بیاید که متأخّرین بگویند حکم متقدّمین در فلان مسئله، اشتباه بوده است. البته این تغییرات باید هنرمندانه و با رعایت جوانب امر، صورت بگیرد.
ایشان در ادامه با ذکر نمونه هایی مانند حکم تصویرگری و مجسّمه سازی در فقه، تصریح کرد: سیدناالاستاذ حضرت امام رضوان الله علیه می فرمود آن مجسّمه ها را در آن دوره زمانی می پرستیدند. الان که دیگر اینطور نیست. مثل مسئله شطرنج که وقتی موضوع عوض می شود، حکم هم تغییر می کند.
این مفسّر قرآن کریم همچنین با تفکیک هنرهای کلامی و موسیقایی از هنرهای تجسّمی، نوع اوّل را دارای ظرفیت بالاتری برای ترسیم معانی معقول و متعالی دانست و ادامه داد: مرحوم فاضل تونی می فرمود: مگر ممکن است کمال یک پیغمبر، حرام باشد؟ این شعر و آوازخوانی، کمال جناب داود علی نبیّنا و آله و علیه السّلام بود.
اسلام معانی معقول را محسوس کرد
وی با اشاره به توسعه هنرهای تصویری و تجسّمی در جهان مسیحیّت، اضافه کرد: خداوند متعال، یک آیه قرآن درباره تولّد مسیح علیهالسّلام دارد که: «فتمثّل لها بشراً سویّاً». اینها کلّی هنر تصویری و مجسّمه از دل این معنا درآوردند. خُب ما هم ماجرای دحیه کلبی را داشتیم. آیات فراوان در تجسیم معانی اخروی داریم. ولی وضعیت ما در هنرهای تجسّمی کجاست و آنها کجا؟ خود اسلام با محسوس کردن معانی معقول، زنده بود و هست. ولی ما تا توانستیم، گفتیم عکس و تصویر در مساجد، حرام است و ... . خُب این انسان با چه مزّه ای دین را درک کند؟.
این مرجع تقلید با تفکیک «هنر متنزّل» از «هنر نازل»، گفت: هنر متنزّل عهده دار تبدیل معانی معقول و متعالی به قالب های محسوس است که در مقابل آن، هنر نازل صرفاً از تخیّل به محسوس می رسد و نه از معقول به محسوس.
ایشان سپس افزود: هنر از هر جا که منشاء بگیرد، مخاطبش را نیز به همانجا می برد. بسته به این است که معانی محسوس شده از کجا آمده باشند.
وی با اشاره به کلمه قصار حضرت امیرالمؤمنین قیمۀ کلّ امریء ما یُحسنه ادامه داد: این فرمایش یعنی ارزش هر کس، به زیباآفرینی اوست؛ به این است که معقولات را محسوس کند و نه متخیّلات را. این فرمایش حضرت امیر، به معنای ما یعلمه نیست و لذا سیّدرضی درباره این جمله حضرت می نویسد: «و هذه الکلمه الّتی لاتُساو لها قیمۀ و لا توزن بها حکمۀ». ارزش هرکس به هنر اوست. اگر ما بتوانیم معارف بلند قرآن را به تمثیل درآوریم، هنر اعلا و ارزش والا را نشان داده ایم.
ایشان در ادامه با تأکید بر اینکه «امروز بسیار محتاج چنین همایش هایی که به امور مشترک بین انسان و فرشته می پردازند، هستیم»، اضافه کرد: مواد هنر اسلامی در معارف اسلامی فراوان داریم، اما هنوز در قالب هنر، تجسیم نشده است. این تعزیه های ما توسّط متدیّنین اجراء می شد و مردم هم تأثیر می پذیرفتند، اما نهایتش این بود که مقتل أبی مخنف و امثالهم را تجسیم می کرد. کجاست هنری که آن حسین بن علیِ در حدّ دعای عرفه را ترسیم کند؟.
وی تاکید کرد: ما نیازمند هنرمندانی هستیم که بتوانند چنین معانی ای را از منشاء اعلای خود به عالَم محسوس درآورند و در نتیجه، مخاطبشان را به همان منشاء اعلا، ارجاع بدهند.
آیت الله جوادی آملی در انتها با تشکّر از دستاندرکاران و شورای علمی همایش فقه هنر، برای موفقیّت این همایش دعا کردند.
همایش ملّی فقه هنر به همّت مدرسه اسلامی هنر و با همکاری برخی نهادهای علمی مانند مرکز فقهی ائمه اطهار، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، دانشگاه قم، دانشگاه تهران پردیس قم، رادیو معارف و ... و با حمایت شورای فرهنگ عمومی کشور و شورای عالی انقلاب فرهنگی در دیماه امسال برگزار خواهد شد.