به گزارش
خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا)، حجتالاسلام صفارهرندی، در مراسم یادبود مرحوم استاد علامی که بعد از ظهر امروز 22 آذرماه در حسینیه الزهرا(س) برگزار شد ضمن تسلیت درگذشت استاد ابوالفضل علامی اظهار کرد: اگر با مرحوم علامی آشنا باشید حتماً در زندگیاش دیدید و لمس کردید که آنچه را که میگفت حقیقتاً قبول داشت.
وی افزود: حدوداً دو هفته پیش کل قرآن را با مرحوم علامی خواندیم و درباره تک تک آیات با هم مباحثه کردیم. گاهی استاد علامی به یکباره متوقف میشد و بهعنوان مثال در آیاتی که ذکر معاد بود با یک حسرتی میگفت آنجا چه خبر است آیا نصیب ما میشود؟ مرحوم علامی باورمند بود که وعدههای داده شده درباره آخرت موعظه نیست بلکه باید به گوش جان شنید و قبول کرد.
وی اظهار کرد: 20 سال پیش یکی از پزشکان مرحوم علامی به بنده گفت وضعیت قلب استاد اصلا مناسب نیست و باید پیوند قلب شود و زمانی که به مرحوم علامی این صحبتها را انتقال دادم ایشان گفت حرف دکتر درست بود اما من به برکت قرآن زندهام و به شاگردانش میگفت اگر عمری گرفتم از خدا و قرآن گرفتم و باید برای قرآن خودم را خسته کنم.
صفارهرندی با بیان اینکه با مرحوم علامی زیاد نماز میخواندیم گفت: مرحوم علامی معتقد بود نماز یک قاری باید با بقیه فرق داشته باشد و نگاهی که ایشان به قاری داشت مانند نگاهی است که جامعه ما به روحانیون دارند.
وی ادامه داد: مرحوم علامی همواره گله مند بود که چرا آن توقعی که از قاری قرآن دارد در بین قاریان کمرنگ شده و قاری آنچه باید باشد نیست.استاد علامی در عین ادب و رعایت موازین معاشرت که بسیار اخلاقی بود بسیار هم صریح بود.
صفار هرندی تاکید کرد: مرحوم علامی اگر حق را تشخیص میداد با عزیزترین خود هم تعارف نداشت و زمانی که خطائی از کسی سر میزد سریع تذکر میداد چرا که احساس میکرد که آن شخص در حال سقوط به پرتگاه است. استاد علامی چنین نگاهی به مقوله امر به معروف و نهی از منکر داشت.
وی در ادامه عنوان کرد: نماز مرحوم علامی خاشعه و خاضعانه بود و هر بار که نماز میخواند گویا که آخرین نمازش است. التزام به اول وقت نماز خواندن و حتی المقدور در مسجد و به جماعت خواندن داشت.
صفارهرندی در این بخش از سخنان خود گفت: مرحوم علامی یک ولایت مدار متدین بود هم زمان ولایت امام خمینی(ره) و هم ولایت امام خامنهای؛ این بصیرت و بینش را هم به برکت قرآن پیدا کرده بود.
وی یادآور شد: مرحوم علامی همواره به شاگردانش هشدار میداد و تاکید میکرد که وقتی ولی خدا به شما دستور میدهد باید به آن عمل کنید.