نگاه فانتزی به مسائل قرآنی در نمایش کودک مصداق وهن نیست

وی گفت: با این پیش‌فرض باید دیدگاهی منصفانه نسبت به این موضوع داشت که سهم تئاتر کودک و نوجوان در پرداختن به موضوعات دینی و قرآنی بینابینی بوده است، یعنی نه آنچنان که درخور و شایسته است به این حوزه پرداخته‌ایم و نه نسبت به آن بی‌توجه بوده‌ایم، اما با توجه به غنای مضامین دینی و قرآنی و نکات آموزنده تربیتی و اخلاقی که در آنها نهفته است باید گفت همچنان ظرفیت‌های بالقوه در حوزه تئاتر کودک و نوجوان به فعلیت نرسیده است.

این کارگردان تئاتر کودک و نوجوان تصریح کرد: از مجموع آثار تولید شده در حوزه نمایش کودک و نوجوان می‌توان به این نتیجه رسید که اغلب آنها از فقر محتوایی رنج می‌برند و این در حالی است که با رجوع به منابع دینی و قرآنی و با تکیه بر قصص بیان شده در قرآن بیشمار مضامین و سوژه‌های بکر برای پرداختن وجود دارد و روایات قرآنی سرشار از تصاویر جذاب، زیبا و پویا برای جذب کودکان و نوجوانان هستند.

سیم‌ریز در ادامه گفت: زوایه دید و منظر نگاه به قصص قرآنی در نمایش کودک و نوجوان بسیار مهم است و در صورت درک و پرداخت صحیح به آن می‌توان از تمامی جنبه‌ها به این امر توجه کرد. به طور مثال من در یک تجربه شخصی در مواجهه با داستان اصحاب کهف، آن را برای کودک و نوجوان از منظر سگی که همراه آنها بود روایت کردم که اتفاقاً بسیار جذاب بود و در جشنواره‌های قرآنی نیز مورد توجه قرار گرفت، در صورتی که در نگاه نخست شاید اصحاب کهف چندان مناسب این گروه سنی نیست؛ این نوع نگاه را می‌توان به سایر قصص قرآن نیز تعمیم داد.

کارگردان نمایش رضوی «آهوانه» اظهار کرد: قالب نمایش کودک و نوجوان به منظور همان چیزهایی که به آنها اشاره شد، یعنی توجه به جذابیت ساختار اثر، موجب می‌شود که تولید یک تئاتر ویژه این گروه سنی در قیاس حتی با تئاتر بزرگسال، هزینه‌بر باشد و همین امر شاید موجب شود کمتر حامی مالی با گروه‌های تولید نمایش کودک و نوجوان همراهی کند؛ در حالی که یک اثر نمایشی کودک و نوجوان به دلیل استقبال مخاطبان خود و همچنین برنامه‌ریزی مدارس و مراکز آموزشی برای تماشای آنها، علاوه بر آنکه ممکن است مدت زیادی روی صحنه باشند، ممکن است در طول روز چند نوبت هم اجرا شوند. متأسفانه مسئول فرهنگی از این ظرفیت موجود در عرصه تئاتر کودک و نوجوان برای فرهنگسازی جامعه به ویژه با اتکا به مضامین قرآنی غافل هستند.

سیم‌ریز تأکید کرد: گاه این شائبه پیش می‌آید که ممکن است به واسطه نگاه فانتزی که در نمایش کودک و نوجوان وجود دارد و مثلاً به یک داستان قرآنی از منظر یک حیوان نگاه می‌کنیم، این امر مصداق وهن به قرآن باشد؛ در حالی که اگر امر تولید تئاتر به اهل فن سپرده شود که هم اشراف به ماوقع داستان‌های قرآنی داشته و هم آشنا به امکانات و ابزار صحنه باشند، این نوع پرداخت اهانت‌آمیز نخواهد بود.

وی در پایان گفت: حساسیتی که ممکن است به وجود آمده باشد و موجب شود دست فعالان تئاتر کودک و نوجوان در تولید نمایش‌های دینی و قرآنی بسته شده و فعالیت آنها محدود شود تنها به یک دلیل به وجود آمده و آن اینکه عرصه تئاتر کودک و نوجوان تجارب خوبی در این زمینه نداشته و با تولید آثاری نمایشی در سطح نازل آن هم از سوی گروهی نابلد و غیرکارشناس، این مسئله را موجب شده باشند.