آیه‌های مصور الهی را قدر بدانیم
گروه اندیشه: غفلت‌های انسان است که موجب می‌شود تیشه بر درختان جنگل‌های سرسبز زده شود، رودها آلوده شوند و و دیگر محیط زیست مناسب برای زیست نوع بشر نباشد و ناسپاس و ناشکر است انسانی که ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند تا او درست بیندیشد و درست عمل کند.
یادش به خیر روزهایی که کودک بودیم و در کلاس‌های فارسی مدرسه‌مان می‌خواندیم، برگ درختان سبز در نظر هوشیار/ هر ورقش دفتری است معرفت کردکار. با یک بیت کوتاه یکی از عمیق‌ترین مفاهیم توحید و خداشناسی به ما منتقل می‌شد.
کم‌کم که بزرگ شدیم هم این بیت‌ها برایمان عادی شد و هم مفاهیم بزرگی که در آن نهفته بود. دیگر نه طلوع و غروب خورشید را نشانه‌ای بزرگ می‌دیدم و نه برگ درختان سرسبز اطرافمان را آیه‌ای شگفت انگیز از خالقی بی‌منتها و بزرگ.
اما قرآن را که می‌خوانیم ما را به تأمل در همین نشانه‌های اطرافمانکه برایمان عادی شده است فرا می‌خواند. به عنوان مثال در آیه 99 سوره انعام می‌فرماید:«وَهُوَ الَّذِیَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَیْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِیَةٌ وَجَنَّاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَالزَّیْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَیْرَ مُتَشَابِهٍ انظُرُواْ إِلِى ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَیَنْعِهِ إِنَّ فِی ذَلِكُمْ لآیَاتٍ لِّقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ؛ اوست كسى كه از آسمان آبى فرود آورد پس به وسیله آن از هر گونه گیاه برآوردیم و از آن جوانه سبزى خارج ساختیم كه از آن دانههاى متراكمى برمىآوریم و از شكوفه درختخرما خوشههایى است نزدیك به هم و نیز باغ‌هایى از انگور و زیتون و انار همانند و غیر همانند خارج نمودیم به میوه آن چون ثمر دهد و به رسیدنش بنگرید قطعا در اینها براى مردمى كه ایمان مىآورند نشانه هاست»
انسان فراموش‌کار و عفلت زده از خاطر می‌برد در پس همه این زیبایی‌ها و شگفتی‌ها چه دست توانمند و قادریوجود دارد کهاینها را در معرض دیدگان مان قرار داده تا ببینیم کتاب مصور الهی را و شاید متذکر شویم.
همین غفلت‌ها است که موجب می‌شود تیشه بر درختان جنگل‌های سرسبز زده شود، رودها آلوده شوند و و دیگر محیط زیست مناسب برای زیست نوع بشر نباشد و ناسپاس و ناشکر است انسانی که ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند تا او درست بیندیشد و درست عمل کند.
فردی را تصور کنید که عزیزی هدیه ای ارزشمند به او داده است و توصیه به حفاظت از آن نموده و می‌گوید بعد از استفاده به دیگری بده. اما آن شخص هدیه را باز کرده و پس از مدت کوتاهی با بی‌توجهی تمام به گوشه‌ای می‌اندازد. به راستی بر این شخص چه نامی باید گذاشت؟
کاری که ما انسان‌ها باطبیعت می‌کنیم شباهت زیادی به کار آن فرد بی‌مبالات و ناسپاس دارد. کافی است سری به دشت‌ها و باغ‌های اطراف شهرمان بیندازیم. آیا تا به حال ندیده‌اید که آن باغ یا دشت سرسبز اطراف شهر تبدیل به محل انباشت زباله شده است؟
شاید خیلی از افراد تصور کنند این مباحث بیشتر برای استان‌های سرسبز شمالی و یا غرب کشور کاربرد دارد. در حالی که در مناطق کویری شرقاتفاقا به خاطر کمتر بودن این دشت‌های سرسبز حفاظت از محیط زیست اهمیت ویژه‌ای دارد.
در همین خراسان جنوبی مگر چند دشت و روستای بسیار آباد و سرسبز داریم که بخواهیم با بی‌مبالاتی و بی‌توجهی آن را هم تبدیل به روستاهایی بکنیم که ساکنانش از بی آبی و نبود کشت و... دل نگرانند و نمی‌دانند آیا خواهند توانست سال‌های آینده در روستاهایشان زندگی کنند.
امروز که در تقویم کشورمان به عنوان روز درختکاری نامگذاری شده است، شایسته است بار دیگر مرور کنیم همان جملات ساده‌ای که در کودکی می خواندیم و از عمق جان باور داشتیم که برگ درختان سبز هر کدامش نشانه هایی از معرفت کردگار است.
حکیمه بهمن‌زاده/ خراسان جنوبی
