ابوالفضل حاجعلیخانی، نویسنده و کارگردان تئاتر در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) گفت: توقعی که از برخی از نهادهای فرهنگی و ارزشی همچون حوزه هنری میرود این است که ساز و کار حمایتی و تشویقی برای هنرمندانی که دغدغه فرهنگ و هنر دینی و ارزشی دارند فراهم کنند تا منجر به خلق آثاری خلاقانه در راستای گسترش فرهنگ و هنر دینی و قرآنی شود.
وی ادامه داد: به شخصه در طول مدت فعالیت در عرصه هنر نمایش، اغلب کارهایی که به نوعی در تولید آنها نقش داشتهام حاوی موضوعی ارزشی و دینی و دفاع مقدسی بودهاند، حتی اخیراً که نمایش «حکایت فین به روایت جن جین» را نوشته و کارگردانی کردم، از آنجا که این نمایش در ژانر کمدی است به من پیشنهاد فعالیت در این ژانر را دادند، اما من گفتم که تعلق خاطر به حوزه آثار ارزشی و دینی دارم و همچنان دلسرد نشدهام.
حاجعلیخانی تصریح کرد: اما واقعیت فعالیت در زمینه تئاتر دینی و ارزشی چیز دیگری است که البته تلخ هم است، هر نهاد و سازمانی در گوشهای از خود برای فعالان تئاتری فضای محدودی را فراهم کرده که جای کار برای تعداد محدودی تئاتری است و باقی فعالان حتی اگر صاحب ایده و خلاقیتی بکر در این زمینه باشند، همچنان ناشناخته باقی میمانند و هیچکدام از آنها عزمی برای کشف استعداد و بروز خلاقیت بیشتر در این زمینه ندارند.
نویسنده و کارگردان نمایش «پایان بزرگراه» در ادامه گفت: اینکه گفته میشود به دلیل حساسیتهای موجود در موضوعات دینی و ارزشی، فعالان تئاتر ارزشی محدود به برخی چارچوبهای کلیشهای و امتحان پسداده هستند هم درست نیست، بلکه در بسیاری از رویدادها و جشنوارههای تئاتر دینی و ارزشی به وضوح میتوان مشاهده کرد که آثاری که حتی به وهن این موضوعات میپردازند به راحتی در آن رویداد شرکت داده شده و حتی مورد اقبال قرار گرفته و به آنها جایزه نیز داده میشود.
حاجعلیخانی افزود: نه اینکه مشکل، کسر بودجه و عدم تأمین مناسب اعتبارات مورد نیاز نباشد، بلکه این نیز یکی از دلایل مؤثر در بروز مشکلات بر سر راه تئاتر دینی است، اما باید بگویم که در مشکلات بر سر راه تئاتر و فعالیت نمایشی کشور، کسری بودجه و مسائلی از این قبیل در اولویت چندم است و بیشتر مشکلات از نبود یک برنامه منسجم و کارآمد که بتواند موجب احیا و بهبود شرایط این حوزه شود ناشی میشود.
بازیگر نمایش عاشورایی «برگزین» تأکید کرد: مسئله مهم دیگری که وجود دارد این است که مسئولان و مدیران فرهنگی و هنری دغدغه چندانی برای شکوفایی عرصه تئاتر دینی ندارند و نوعی کارشکنی را شاهد هستیم و بهانهجوییهایی بیاساس که شخصاً چند موردی با آن مواجه شدم و مثلاً در مورد چاپ و انتشار نمایشنامه «شوکران» که آن را به حوزه هنری ارائه کردم جواب منطقی و قانع کنندهای به من داده نشد.
حاجعلیخانی گفت: این نمایشنامه به موضوع عاشورا میپردازد و البته با پیشزمینهای به ریشههای بروز این فاجعه تاریخی در دوران صلح امام حسن(ع) و همچنین نافهمی و کجفهمی گروهی در واقعه غدیر خم میپردازد؛ یک بار طی دو سال پیش این نمایش با نام «سکوت سرخ» در باغ موزه دفاع مقدس اجرا شد و حال که آن را برای چاپ به حوزه هنری ارجاع دادم، ابتدا ایراداتی به آن گرفته میشود و بعد میگویند که برنامهای برای انتشار چنین آثاری ندارند.
وی در پایان اظهار کرد: پرسش من از مسئولان حوزه هنری این است که اگر امثال این نهاد فرهنگی و انقلابی که ماهیتاً باید دلسوز فرهنگ و هنر انقلابی و ارزشی باشد، برنامهای برای ترویج و نشر این فرهنگ نداشته باشند، پس من و امثال من باید برای بیان دغدغههایمان به کجا مراجعه کنیم و مگر نه اینکه در طول سال شاهد انتشار مجموعهای از آثار نمایشی بیحاصل و در سطح کیفی پایین هستیم! بنابراین باید در این رابطه اقدامی صورت گیرد.