به گزارش خبرگزاري ايكنا، نبا، آخرين نماز جمعه سال 1363 به امامت مقام معظم رهبري كه در آن زمان رئيس جمهور بودند برگزار شد، اين نماز جمعه به دليل مصادف شدن با روزهاي پاياني سال و تعطيلات عيد قاعدتا بايد با جمعيت كمتري مواجه بود اما به گفته خادمين نماز جمعه تهران كه سابقه حضورشان در نماز جمعه و خدمت در اين امر مقدس به سن و سال انقلاب است، اين نماز جمعه از بقيه نماز جمعه ها شلوغ تر بود.
به گفته شاهدان تعداد زيادي كودك كه تا به حال سابقه نداشت هم به چشم ميخوردند، مردم حتي بچههاي خود را هم همراه خود آورده بودند، رئيس جمهور وقت هم ايراد خطبهها را بر عهده داشت، اما دليل اين شلوغي و ازدحام در ايام پاياني سال كه همه در فكر كارهاي شب عيد و اين قبيل مسائل هستند چه ميتوانست باشد؟
نماز جمعه تهران مصادف بود با سالهاي اول جنگ تحميلي و صدام خائن تهديد كرده بود كه نماز جمعه را هدف موشك قرار ميدهد، و مردم را از حضور در نماز جمعه منع كرده بود، گروهك منافقين هم كه با پشتوانه صدام قدرتي پوشالي گرفته بود بيانيه داده بود كه عمليات تروريستي در نماز جمعه انجام ميدهد، و اين تهديدها ظاهرا برعكس عمل كرده بود و بر خلاف معمول آخرين نماز جمعه سال 1363 تهران از تمام نمازهاي ديگر پرشور تر و شلوغتر بود، مردم بدون ترس از تهديدات صدام و منافقين با كودكان خود آمده بودند و به گفته شاهدان عيني تعدادي حتي غسل شهادت هم كرده بودند، اين تهديدات روي مردم اثري نداشت، حتي رئيس جمهور هم با وجود هشدارهاي امنيتي مكرر از ايراد خطبهها و اقامه نماز منصرف نشد، و اين حضور روحيه مردم انقلابي را دو چندان كرد.
اما كوردلان و منافقين سنگ دل تر از حرفها بودند كه حتي اين حضور پر شور و اين عزم راسخ مردم و مسئولان باعث شود تا دستورات اربابان و مستكبران خود را اجرا نكنند، خطبهها در حال ايراد بودند كه صداي مهيبي به گوش رسيد، صدايي كه با هشدارهاي قبلي بايد به فاجعهاي تبديل ميشد و انتظار معمول اين بود كه مردم با هراس صحنه را ترك كنند و حتي يك نفر هم در محل باقي نماند، اما حتي بعد از مطمئن شدن مردم و رهبر معظم انقلاب از حادثه تروريستي هيچ يك از برنامهها از حالت خود خارج نشد، مردم با مشتهاي گره كرده شعار ميدادند و در آن سو هم يگانهاي امداد مصدومين و شهدا را منتقل ميكردند، و در آن سوي ميدان و پشت تريبون مقام معظم رهبري هم با صلابت و بدون هيچ واهمهاي ايستاده بودند.
مرحوم مرتضايي فر كه مردم صداي ايشان را در نماز جمعه تهران بسيار شنيدهاند آن لحظات را اينگونه بيان ميكرد، خود را به جايگاه مقام معظم رهبري رساندم و از ایشان خواهش کردم اندکی به کنار جایگاه بیایند تا من مردم را به آرامش دعوت کنم؛ البته هدف دیگری هم داشتم. از قبل میدانستم که امام خمینی(ره) تمامی نمازهای جمعه تهران را بهطور مستقیم از طریق رادیو گوش میکردند و اگر مشکلی هم بود تذکر میدادند. آن روز هم که این اتفاق افتاد، احساس کردم الآن امام(ره) گمان میکنند که حتماً برای حضرت آیتالله خامنهای اتفاقی افتاده است. سریعاً در جایگاه قرار گرفتم و سهبار این جمله را بیان کردم که: «لطفاً توجه کنید! رئیس محترم جمهوری اسلامی ایران، هماکنون به خطبههای عالمانه خود ادامه میدهند.» این سخن علاوه بر اینکه آرامش را به نمازگزاران برگرداند، در واقع به امام(ره) هم این پیام را رساندم که آقا سالم هستند.
خطبهها با صلابت بيشتري توسط ايشان ادامه پيدا كرد و براي مردم شريف و انقلابي برگي زرين و براي دشمنان انقلاب روزي ننگين را بر جاي گذاشت، اكنون كه 31 سال از آن ماجرا ميگزرد صدام كه نوكر دربست آمريكا بود به دست خود آمريكاييها از صحنه روزگار محو شد و منافقين هم با وضعيت مضحك از پايگاه خود در عراق آواره شدند، و اين انقلاب و رهبر فرزانه آن همچنان با عنايات ويژه ولي عصر (عج) راه خود را ادامه ميدهد تا اين پرچم را به دستان آن سفر كرده برساند و جهان را از عدل و داد پر كند.
محمدعلي نادعلي