مجیدی در حالی به این عنوان انتخاب شد که 5 کاندیدای دیگر این رویداد نیز هر کدام از جمله چهرههای شناخته شده در حوزههای خود بودند که البته برگزارکنندگان این برنامه بهتر بود نگرشی فراگیرتر به حوزههای گوناگون هنر انقلاب اسلامی میداشتند و به این واسطه ما در معرفی 6 نامزد نهایی چهره سال هنر انقلاب از هر کدام از این حوزهها نماینده شایستهای را شاهد بودیم.
این دوره از بزرگداشت روز هنر انقلاب اسلامی و معرفی چهره سال هنر انقلاب اسلامی در حالی به پایان رسید که بیشترین توجه دستاندرکاران این ویژهبرنامه در نامزدی و در نهایت انتخاب چهره سال هنر انقلاب محدود و معطوف به سه حوزه فرهنگی و هنری شده بود؛ سینما(هنرهای تصویری)، هنرهای تجسمی و ادبیات که به ترتیب جواد افشار، پرویز پرستویی، مجید مجیدی، هادی محمدیان، عبدالحمید قدیریان و بهناز ضرابیزاده به عنوان کاندیدای نهایی این حوزهها معرفی شدند.
اگر چه ممکن است در سیر بررسی و ارزیابی چهرههای شاخص هنر انقلاب اسلامی که در نهایت به انتخاب این 6 تن منتهی شده باشد، هنرمندانی نیز از عرصههای دیگر هنری همچون موسیقی و هنرهای نمایشی(تئاتر) حضور داشتند اما بهتر این بود که در معرفی 6 نامزد نهایی معرفی چهره سال هنر انقلاب اسلامی ازهر طیف و رشته هنری، فردی شایسته تقدیر معرفی میشد.
قطعاً همان مقدار که سینما و ادبیات و یا حتی هنرهای تجسمی در تحولات و رویدادهای خطیر انقلاب اسلامی نقش بسزایی داشتهاند، بسیاری از هنرمندان در عرصه موسیقی و هنرهای نمایشی نیز طی این نزدیک به چهار دهه از پیروز انقلاب اسلامی حضور مؤثر و پررنگی را داشته و دارند و لذا شایسته این بود که حتی اگر حوزه هنری با معرفی یکی از چهرههای این دو حوزه و حوزههای مغفول مانده دیگر سنتشکنی نمیکرد اما با معرفی آنها به عنوان کاندیدای نهایی، تقدیر هرچند کوچکی به پاس سالها مجاهدت و تلاش آنها در راه اعتلای هنر انقلاب اسلامی به عمل میآورد.
با بررسی اجمالی و نگاه به ادوار برگزاری این رویداد یعنی معرفی چهره سال هنر انقلاب اسلامی نکته دیگری که میتوان دریافت اینکه حوزه هنری در این رویداد فرهنگی و هنری معمولاً به سراغ چهرههای شناخته شده هنر انقلاب اسلامی میرود یعنی نسلی از هنرمندان انقلاب اسلامی که دوران تبلور و باروری خود را در هنر انقلاب اسلامی درست در مقطعی پشت سرگذاشته و به اوج شکوه و شهرت رسیدهاند که کمتر شاهد اقدام نظاممند و سازمان یافته در تربیت نسلی از هنرمندان متعهد و انقلابی بودیم.
هنرمندانی همچون عبدالحمید قدیریان، پرویز پرستویی، مرتضی سرهنگی، مجید مجیدی ، افراد سرشناسی در تار و پود فرهنگ و هنر انقلاب اسلامی هستند که شاید در برخورد نخست به سبب اشتهار چندان نیاز به معرفی و الگوسازی نداشته باشند؛ این دوستان هنرمند در برهه از انقلاب اسلامی به شکل خودجوش و خودانگیخته خود را ملزم به فعالیت در حوزه فرهنگ و هنر انقلاب کردهاند تا خلأ آن را با توجه به اشتیاق و توقع مخاطبان اینگونه فرهنگی و هنری پر کنند.
با این تفاصیل پرسشی که اینجا مطرح میشود اینکه حوزه هنری به عنوان متولی فرهنگ و هنر انقلاب که عمده فعالیت و تولیدات او در عرصه تبیین و ترویج گفتمان انقلاب اسلامی است و در این عرصه طی این چند دهه به تربیت نسلی پویا و فعال در این عرصه پرداخته است چرا معرفی چهره سال هنر انقلاب اسلامی را از میان نسل تربیتیافته دوارن انقلاب اسلامی انتخاب نمیکند؟
حتی در میان نامزدهای نهایی این دوره از معرفی چهره سال، افرادی همچون هادی محمدیان کارگردان انیمیشن «شاهزاده روم» و بهناز ضرابیزاده، نویسنده کتابهایی همچون «دختر شینا» بودند که متعلق به نسل دوم انقلاب و مصداق نیروهای فرهنگی و هنری تربیتیافته دوران انقلاب اسلامی بوده و با معرفی آنها به عنوان چهره سال هنر انقلاب اسلامی، انگیزه مضاعفی را در میان هنرمندان جوان انقلاب اسلامی برای کار و فعالیت بیشتر پدید آورند.