توحید معصومی، کارگردان تئاتر در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) گفت: پرواضح است که حوادث اثربخش تاریخی و آنهایی که بر سرنوشت انسان در برهههای زمانی متفاوتی تأثیر شگرفی گذشتهاند در مقاطعی از تاریخ بشر واقع شدهاند که همراه با رنج و محنت و سوگ بوده است و در بسیاری از آثار متقدمان هنر تئاتر، نمایشهای تراژیک در اذهان مخاطبان بیشتر شکل گرفتهاند.
وی ادامه
داد: در گونه مذهبی و روایت نمایشی دینی نیز از دیرباز وقایع اندوهناک تاریخ دینی
و اسلام بیشتر مورد دغدغه هنرمندان برای پرداختن بوده است و مشخصاً در مورد وقایع
خونبار کربلا و روز عاشورا به کرات شاهد تولید و اجرای آثار نمایشی بودیم که البته
به جهت همان جنبه تأذیبانه و انسانساز آنها نیز پرداخت فراگیرتری در مورد آنها
صورت گرفته است.
مدیر
دفتر امور استانهای مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری تصریح کرد: زمانی که توجهات
معطوف به زمان و برههای خاص از تاریخ شود که اتفاقاً عجین با رویدادهای سوگوارانه
و مصائب مذهبی است، شاید به شکل کاملاً طبیعی نسبت به شکل دیگری از پرداخت نمایشی
به موضوعات مذهبی که مورد نظر این سوژه نیز است غفلت صورت گیرد و آن اینکه قطعاً
در فرازهای بیشماری از تاریخ مذهب با رویدادها و اتفاقات خوشایندی روبرو بودیم که
در صورت پرداخت درست و اصولی اتفاقاً همان تأثیر ذکر وقایع غمبار و سوگوارانه را
داشته باشند.
معصومی
در ادامه گفت: اما چرا نسبت به این رویدادها و مقاطع زمانی هر کدام از آنها که در
ایام سال در حال تکرار هستند به جهت تنوع در تولید آثار نمایشی و تأمین رضایت
مخاطبان، بیتفاوت هستیم موضوعی است که اتفاقاً نیاز به آسیبشناسی دارد و میتوان
گفت که مطرح شدن آن علاوه بر دغدغهمندی خبرگزاری ایکنا، هوشمندانه نیز بوده است.
کارگردان
نمایش عاشورایی «طوفان» با اشاره به اینکه مناسبتی بودن تولید و اجراهای نمایشی
دینی و مذهبی موجب شده است که نگاه به اینگونه نمایش منحصر به زمانهایی باشد که
عامه مردم دغدغه بیشتری برای برپایی مراسمات یادبود و اقامه عزا در آن دارند،
تأکید کرد: وقتی چنین نظامی استوار شد آن زمان با فرض اینکه در ایام خوشی و مفرح
دینی میتوان هر نمایشی را روی صحنه تئاتر دید و تنها محدودیت موضوعی مربوط به
ایام عزاداری و سوگ است، آن گاه تنها نگرش و تمرکز معطوف به تولید نمایشی میشود که
با حفظ شعائر، پاسدارنده شأنیت آن مقطع تاریخی که اتفاقاً سوگواره است باشد.
وی در پایان گفت: میتوان با کمی تدبیر و اعمال سیاستهایی در ابعاد اجرایی برنامههای فرهنگی و هنری و نه صرفاً برگزاری جشنواره که شاید بتوان گفت از این نظر به حد وفور جشنواره تئاتر داریم، شرایطی ترتیب داد که در بعد هنرهای نمایشی نیز هر ساله و ویژه این ایام شاهد تولید و اجرای آثاری باشیم که خوراک فرهنگی مخاطبان را در این ایام به شکل شایستهای پُر کنند.