ولی رهبر، دبیر چهار دوره جشنواره خوشنویسی رضوی در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) درباره تاثیرات این رویداد هنری اظهار کرد: در میان سالهای 83 تا 85 که دبیری این جشنواره را برعهده داشتم، سعی شد به واسطه خوشنویسی، فرهنگ رضوی اشاعه داده شود. در راه رسیدن به این خواسته نیز تا حدودی به موفقیت دست یافتیم. درباره میزبانی شهر یزد نیز همین اندازه بگویم که لقب حسینیه شهرهای ایران واقعاً برازنده این شهر است، چون این رویداد تنها به واسطه متبرک بودن به نام امام رضا (ع) با استقبال خوشنویسان سراسر کشور مواجه شد.
وی درباره پیوند خوشنویسی با قرآن چنین توضیح داد: پیوند خوشنویسی و قرآن نکتهای نیست که بر کسی پوشیده باشد، چون از ابتدای شکلگیری خوشنویسی همیشه این هنر با کلام خدا همراه بوده است، اما سعی داشتیم که در جشنواره رضوی به نوعی دیگر خوشنویسی اسلامی را مد نظر قرار دهیم که تا به امروز کمتر به آن توجه شده است. برای همین رویدادی با محوریت امام هشتم (ع) برگزار کردیم. در این مسیر هم با مسائل مختلفی مواجه شدیم، اما به لطف خدا تا حدودی توانستیم به دستاوردهای جدیدی در حوزه خوشنویسی اسلامی دست یابیم.
این خوشنویس در پاسخ به این سوال که چرا از نستعلیق به اندازه نسخ در کتابت قرآن استفاده نمیشود، گفت: دوایری (دایرههایی) که در خط نستعلیق وجود دارد باعث شده که این خط نتواند همانند خط نسخ با زبان عربی همراه شود. در ضمن اعرابگذاری که در زبان عربی وجود دارد به خوبی روی خط نستعلیق نمینشیند. با این وجود، قرآنهای بسیاری به واسطه نستعلیق کتابت شدهاند، اما این خطوط بیشتر تخصصی هستند و مردم عادی کمتر مخاطب آنها به شمار میآیند. این مسئله نیز چیزی از ارزشها و زیبایی عروس خطوط (نستعلیق) کم نمیکند؛ خطی که میتوان از آن به عنوان هنریترین خط در عرصه خوشنویسی نام برد.
این مدرس انجمن خوشنویسان تاکید کرد: نزدیک به 30 سال است که مشغول تدریس خوشنویسی هستم. طی این سالها نیز نستعلیق همیشه خطی بوده که علاقهمندان بسیاری به سمت آن گرایش پیدا میکردند. در این میان شکسته نیز علاقهمندان خاص خود را داشته است. نکته دیگر اینکه تمامی شاگردانی که من به آنها خوشنویسی آموختم، همیشه قرآن را به عنوان الگو برای کارهایشان انتخاب میکردند، چون به آنها تاکید داشتم ماندگاری هنر زمانی تضمین میشود که با کلام خدا همراه باشد.
وی درباره وضعیت خوشنویسی در زمان حال نیز اینگونه توضیح داد: متاسفانه در سالهای اخیر آن گونه که باید به رواج خوشنویسی در بین جوانان توجه نمیشود، به ویژه آموزش و پرورش در این حوزه کارکرد گذشته را ندارد. این اتفاق نیز به هیچ وجه خوشایند نیست و میتواند تاثیرات بسیار بدی را برای آینده خوشنویسی ما در پی داشته باشد.
رهبر در انتهای سخنان خود تاکید کرد: خوشنویسی هنری است که هیچ گاه فراموش نخواهد شد، چون با قرآن درآمیخته است، پس چرا نسبت به این هنر متعالی تا به این اندازه کملطف هستیم. برای مثال جوایزی را که در این هنر به برگزیدگان داده میشود را مثال میزنم که با دیگر هنرها به هیچ وجه قابل قیاس نیست! این کمتوجهی را وقتی از طرف مسئولان میبینیم دیگر چگونه انتظار داریم جوانان به سمت هنری که کمترین تبلیغات درباره آن انجام میشود، گرایش پیدا کنند؟