علی داوودی، مدیر دفتر شعر حوزه هنری درگفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) با بیان اینکه هرچقدر پیوند ادبا(شاعران و نویسندگان) با قرآن کریم بیشتر باشد رسیدن به فرهنگ متعالی قرآن و دوری از ولنگاری فرهنگی آسانتر خواهد بود، عنوان کرد: در گذشته شاعران بزرگ ایران پیوند عمیقتری با قرآن داشتند و آموزهها و آیات کلامالله در آثارشان جلوه محسوسی داشت.
داوودی با بیان اینکه بیشتر ادبای بزرگ ایران آشنا با تفسیر و جهانبینی قرآن کریم بودهاند، ادامه داد: به تدریج با ورود علوم جدید و برخورد شاعران و نویسندگان با جهانبینیهای فرهنگهای غیر اسلامی شاهد ایجاد فاصله میان آثار ادبی کشورمان با جهانبینی قرآنی شدهایم که جای تاسف دارد.
وی تاکید کرد: میتوان در عصر ارتباطات نیز به تحلیل و تفسیر آیات کلامالله پرداخت و دیدی قرآنی به مسائل پیرامونی کشور و جهان داشت.
داوودی با بیان اینکه به نظر میرسد دچار یک نوع ولنگاری فرهنگی شدهایم، گفت: قرآن کتابی آسمانی است که با بررسی عمیق آیات آن میتوان به تحلیل و حل مشکلات اجتماعی، سیاسی و حتی فرهنگی و اقتصادی پرداخت و باید با کمک گرفتن از قرآن به احیای ادبیات روبه اضمحلال امروز کشور و بازگشت به معنویت رسید.
وی در عین حال تصریح کرد: برگزاری جشنوارهها و مراسم ادبی برای فرهنگسازی اسلامی و ایرانی به تنهایی مشکلی را رفع نمیکند چراکه ادبیات جلوهگاه فرهنگ هر جامعه است و باید برای بهبود وضعیت ادبیات به اصلاح فرهنگی با سیاستگذاری دقیق پرداخت.
داوودی همچنین با تاکید بر لزوم تعهد شاعران به انقلاب اسلامی گفت: ما در هر لحظه در مقیاس ملی و جهانی درگیر مسائل متعدد هستیم و شعر میتواند در بازگویی این مسائل اثرگذار باشد. به عبارت دیگر شعر میتواند بازگوکننده مسائل مختلف و همچنین هدایتگر باشد.
وی با اشاره به تاکید مقام معظم رهبری بر لزوم حمایت از شاعران بیان کرد: ما در یک دهه اخیر در ادبیات معاصر شعرهای خوبی داشتهایم و شاعران وارد بسیاری از مسائل از جمله معضلات اجتماعی شدهاند و تاثیرگذار بودهاند اما متأسفانه این اشعار به درستی ترویج داده نشده است که در این میان رسانه ها وظیفه خطیری دارند.
مدیر دفتر شعر حوزه هنری در پایان تصریح کرد: نگاهی که مقام معظم رهبری به شعر دارند دامنه وسیعی را دربر میگیرد. تجربیات، مطالعه عمیق و شناختی که ایشان از شعر دارند، افق بزرگی را در این زمینه برای شاعران ترسیم میکند و سخنان ایشان راهگشای شاعران است.