کد خبر: 3574388
تاریخ انتشار : ۲۶ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۱:۴۶
دبیر مشاوران منطقه‌ای جامعة‌المصطفی(ص):

بزرگ‌ترین محرومیت، محرومیت از قرآن است

کانون خبرنگاران نبأ: حجت‌الاسلام والمسلمین حسین شهامت با اشاره به راه‌های توسعه و حفظ قرآن در مناطق روستایی و عشایری، گفت: همان‌طور که از سوی کمیته امداد امام خمینی(ره) رسیدگی‌هایی به مناطق محروم انجام می‌شود‌ باید به این مناطق نیز از نظر امور قرآنی کمک‌هایی شود چراکه بزرگ‌ترین محرومیت، محرومیت از قرآن است.

حجت‌الاسلام والمسلمین حسین شهامت، دبیر مشاوران منطقه‌ای جامعة المصطفی(ص) العالمیه در گفت‌وگو با کانون خبرنگاران ایکنا، نبأ گفت: قرآن از طرف خداوند متعال به‌عنوان بهترین هدیه بر بشر عرضه شده و کتابی برای سعادت دنیا و آخرت بشر است. وقتی ما قرآن می‌خوانیم خدا با ما صحبت می‌کند، در واقع با خواندن قرآن به مرکز عالم، حقیقت و نور وصل می‌شویم.
وی با بیان اینکه نور خداوند گاهی در خورشید، ستاره و ماه و گاهی در پیامبران تجلی کرده؛ افزود: آن نوری که در پیامبران و قرآن تجلی کرده خیلی مهم‌تر از نورهای مادی است؛ همان‌طور که ما از نور خورشید و ماه استفاده می‌کنیم از نور قرآن، انبیا و اولیای الهی بیشتر استفاده می‌کنیم، چراکه آن نورها ظاهر ما را نورانی می‌کنند اما قرآن و پیامبران، قلب و حقیقت و انسانیت ما را نورانی می‌کنند و به خاطر این حقیقت قرآن بهترین هدیه الهی به ماست و ما باید از این نعمت و هدیه الهی بهترین استفاده را کنیم.
حجت‌الاسلام شهامت گفت: ما باید با ظاهر و معارف قرآن آشنا شویم؛ هم آن را حفظ کنیم و هم با نکات آن آشنا شویم. هر کسی که قرآن را بیشتر بخواند و بفهمد طبیعتا توانسته است از عالم خاک به عالم افلاک اوج بگیرد و بیشترین سلوک را داشته باشد.
وی درباره وظیفه امت اسلامی درباره قرآن، عنوان کرد: وظیفه انسان‌ها در مورد قرآن معلوم است چراکه خود پیامبر اکرم(ص) و ائمه(ع) وظیفه ما را مشخص کرده‌اند و فطرت ما هم راه را برای ما مشخص کرده است. قرآن چیزی نیست که منحصر به کسی باشد، قرآن برای هدایت انسان‌هاست و مردم نسبت به آن وظیفه دارند و کسی که مسئولیت و قدرت بیشتری دارد مثل دولت‌ها و اعضای دولت‌های اسلامی وظیفه‌شان سنگین‌تر است. اما این به آن معنی نیست که مسئولیت از مردم و مخاطبان اصلی قرآن سلب شده است، چون مخاطبان قرآن همه انسان‌ها هستند و انسان‌ها در هر موقعیت و مکانی که هستند در قبال قرآن وظیفه‌ای دارند.
شهامت با بیان اینکه مهمترین وظیفه امت، احیای فرهنگ قرآن است، اظهار کرد: اگر جامعه‌ای بخواهد به سمت رشد و تعالی حرکت کند باید به قرآن رو بیاورد. مدرسه، دانشگاه، خانه و خانواده‌ای که از قرآن دور شود از نور هدایت خالی می‌شود و باعث به‌وجود آمدن مشکلات بسیاری در سطح خانواده و جامعه می‌شود. متأسفانه بسیاری از مشکلات و انحرافات که امروزه جامعه به‌خصوص نسل جوان با آن‌ها مواجه است به خاطر دوری از قرآن است.
دبیر مشاوران منطقه‌ای جامعة‌المصطفی(ص) گفت: مسئولیت همه در مقابل قرآن یک مسئولیت وجدانی و فطری است و در مقابل قرآن همه مسئول هستند. همان‌طور که خدا در قرآن می‌فرماید در روز قیامت پیامبر تنها از حکومت‌ها شکایت نمی‌کند که چرا نسبت به قرآن بی‌اعتنا بوده‌اند بلکه قوم‌ها، امت، انسان‌ها و مسلمانان که قرآن را ترک و به آن بی‌اعتنایی کرده‌اند مسئول هستند.
وی با اشاره به راه‌های توسعه و حفظ قرآن در مناطق روستایی و عشایری، ادامه داد: با برنامه‌ریزی هر کاری میسر و آسان می‌شود. این امر درست است که در مناطق روستایی و عشایری به علت پراکندگی جمعیت کار کمی سخت است و کارها با مشکلاتی مواجه می‌شود اما از جهات دیگر کار راحت‌تر می‌شود. زیرا افرادی که در این مناطق زندگی می‌کنند دارای فطرتی پاک و دست نخورده بوده و حق‌پذیر و یکدل‌تر هستند. این افراد آمادگی و تأثیرپذیری بیشتری دارند و اجرا و نهایی کردن کارها زودتر و بهتر انجام می‌شود.
شهامت گفت: افراد و مسئولان باید وقت بیشتری را برای مناطق روستایی و عشایری بگذارند زیرا کار کردن در میان آنها با برکت است و آنها ایتام آل محمد(ص) هستند. یعنی یتیم‌هایی که دست‌شان از معارف دینی کوتاه است و دسترسی به عالم دینی کمتری دارند. همان‌طور که کمیته امداد امام خمینی(ره) رسیدگی‌هایی از طریق دولت اسلامی و رهبر انقلاب به مناطق محروم انجام می‌دهند باید به این مناطق هم از نظر امور قرآنی کمک‌هایی شود و برنامه‌هایی برای آموزش بیشتر قرآن انجام گیرد چراکه  بزرگ‌ترین محرومیت، محرومیت از قرآن است.
وی عنوان کرد: در امر آموزش قرآن همگی مسئول هستند و این کار را نباید منحصر به یک فرد یا افراد خاصی بدانیم؛ از جمله افرادی که در این راه می‌توانند کمک بسیاری به آموزش قرآن کنند معلمان هستند و از آنجایی  که در مناطق روستایی و عشایری معلمان با فرهنگ و آداب و رسوم منطقه آشنا هستند می‌توانند تأثیر بیشتری در امر آموزش قرآن داشته باشند. معلمانی که در مناطق روستایی و عشایری به تدریس و آموزش قرآن می‌پردازند باعث می‌شوند که هم خود نورانی شوند و به سعادت برسند و هم این نورانیت را انتقال دهند.
دبیر مشاوران منطقه‌ای جامعة‌المصطفی(ص) یادآور شد: قرآن، همانند نماز یک دژ و سنگر مستحکم در مقابل خطرات و تفرقه‌ها است و توجه به قرآن ما را از بسیاری از گرفتاری‌ها و مشکلات دور می‌کند. توسعه این دژ و سنگر(قرآن) در مناطق روستایی و عشایری باعث اتحاد و همدلی ببیشتر در جامعه می‌شود.
محمد چشمه‌نوشی
captcha