وی افزود: در جلد 29 جواهر که شرح شرایع است در مسئله چهارم آمده است که اگر چیزی با عنوان سبیلالله وقف شده منصرف بر هر چیزی است که طریقی بر ثواب دارد البته چند مثال زده است که قضات، حج و عمره هم مورد مصرف است و همین سبب شده تا منشا اختلاف میان فقها شود و منشا آن نیز از تفسیر علی بن ابراهیم است.
آیتالله نوری همدانی با بیان اینکه برخی مصرف آن در ساخت پل و مساجد و به نفع محتاجان را ذکر کردهاند بیان کرد: در ذیل آیاتی که موارد مصرف صدقه بیان شده آمده است که صدقه برای گروههایی است از جمله کسانی که خرج سالانه خود را ندارند و کسانی که عاملین زکات هستند و مابقی افراد که در قرآن ذکر شده است.
این مرجع تقلید با اشاره به تقسیمبندی لشکریان در جهاد تصریح کرد: گروهی پیشرو در جنگ بودند تا تمامی جهات را بررسی کنند تا توان دشمن و توان خودی سنجیده شود که امروز هم در سوریه و عراق شاهد جنگهای نیابتی هستیم که در روایات برخی از مصارف در این گروهها ذکر شده است.
آیتالله نوری همدانی بیان کرد: اما عدهای هستند که در جبهه حضور نداشته ولی در آمادگی به سر میبردهاند که به چند قسمت تقسیم میشود و توجه به آنان لازم بوده که آن چه شیخ طوسی در صف مقدم آنان فقها هستند که مجمع البیان «ربیون کثیر» را همان فقها نامیده است.
وی با اشاره به نقش فقاهت و دین فهمی در پیشرفت مسلمین تاکید کرد: لشکر دشمن فقه و فقاهت ندارد ولی مومنان دارند و تاثیر این فقه و ایمان و تقوا بسیار زیاد است.
وی ادامه داد: صف دوم افراد یاریدهنده به جهاد، قاریان قرآن و حافظان قرار میگرفتند و در صف سوم نیز کسانی که شجاعتها و سوابقی در جنگها داشتند و روایات بر مصرف صدقات و وقف در این موارد نیز وجود دارد که البته همان طور که گفته شد محل اختلاف میان فقهاست.
وی اظهار کرد: مصرف در این موارد برای این است که اینها اگرچه در جنگ حضور ندارند ولی کمک فکری و عقیدتی به میدان جنگ دارند.