وی ادامه داد: یکی از رویکردهای مثبت و مؤثر این جشنواره الحاق جشنواره سراسری نمایشنامهنویسی رضوی از استان قزوین به آن بود که از دوره گذشته به شکل تجمیع شده برگزار شد و این امر موجب شد تا تعامل و تبادل نظری مؤثر میان حوزه ادبیات نمایشی رضوی و اجراهای صحنهای تئاتر با موضوع رضوی به وجود آید.
حسنزاده تصریح کرد: در جریان این تحول در زمینه ساختار اجرایی جشنواره سراسری «تئاتر رضوی» شاهد بودیم که روند خلق آثار نمایشی از مرحله نگارش تا اجرا تحت نظارت مستقیم کارشناسان و اهالی فن مأمور شده از سوی دبیرخانه صورت گرفت و لذا خروجی جشنواره هدفمند و از کیفیت نسبی لازم برخوردار بود.
این کارگردان تئاتر در ادامه گفت: اکنون که در آستانه برگزاری دوازدهمین دوره این جشنواره قرار داریم مسئله دیگری که توقع و انتظار میرود این است که همچنان این دوره از جشنواره تا اندازه زیادی قائل به همان نمایشنامههایی باشد که سال گذشته در جریان روند تولید آثار مکتوب نمایشی رضوی به نگارش درآمده و ممکن است در دوره گذشته چندان مورد توجه قرار نگرفته باشند.
وی افزود: شاید یکی از مشکلاتی که منجر به این میشود که جشنواره آنگونه که باید و شاید نتواند از تجارب ادوار گذشته در هر چه پربارتر برگزار شدن بهرهبرداری نماید آن باشد که متأسفانه این جشنواره از یک ساختار مدیریتی نسبتاً ثابتی برخوردار نیست و هر سال شاهد هستیم که دبیر آن تغییر میکند. البته سوابق این جشنواره نیز جایی آرشیو و حفظ نمیشود که حداقل دبیر جشنواره بتواند با رجوع به آنها روند متکاملی را در روند اجرایی آن در پیش گیرد.
حسنزاده در پایان گفت: از جمله دیگر مزایای دوازدهمین دوره جشنواره سراسری «تئاتر رضوی» میتوان به این نکته اشاره کرد که خوشبختانه در زمینه محتوا و محورهای موضوعی جشنواره تحولی صورت گرفته است و آن اینکه دبیرخانه تصمیم گرفته تا با تغییر رویکرد صرفاً به روایات تاریخی پیرامون موضوعات رضوی نپرداخته و موضوعات روز اجتماعی را نیز مورد توجه قرار داده که این خود به حضور سلایق گوناگون تئاتری در عرصه تئاتر رضوی منجر خواهد شد.
یادآور میشود، آخرین مهلت برای ارسال آثار به دوازدهمین جشنواره سراسری «تئاتر رضوی» 20 فروردین مقرر شده است.
امیر سجاد دبیریان