7 سؤال مهم در رابطه با ماه ضیافت‌الله

به گزارش خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، عباس سلیمی، خادم‌القرآن و پیشکسوت قرآنی کشور طی سخنانی در جمع کارشناسان و متخصصان قرارگاه سازندگی خاتم‌الانبیاء(ص) در توصیف ماه مبارک رمضان اظهار کرد: در توصیف این ماه مبارک، شاید همین عبارت حضرت ختمی مرتبت(ص) کفایت کند که می‌فرماید: «شَهْرٌ دُعيتُم فيه اِلي ضيافه الله»، «ماه مبارک رمضان ماهی است که خداوند بزرگ شما را به ضیافت و میهمانی ویژه خود دعوت می‌کند»؛ منتها حکایت ما حکایت آن ماهی در قعر امواج اقیانوس است که چون مستغرق در نعمات فراوان است، قدر آب را نمی‌داند و تنها زمانی متوجه می‌شود که قلاب یک ماهی‌گیر و صیاد در حلقوم او گیر کند و او را از دل امواج متلاطم حیات‌بخش خارج کرده و بر روی شن‌های داغ کنار ساحل بیفکند و او لحظات مرگ را احساس کند.

وی ادامه داد: به برکت انقلاب اسلامی در و دیوار این کشور پر است از آیات و روایاتی که جنس آن از نور است. وقتی خداوند متعال می‌فرماید «وَأَنْزَلْنَا إِلَيْكُمْ نُورًا مُبِينًا»، یعنی جنس آیات الهی از نور است البته برای کسی که کور باطن نباشد و این نور را تشخیص دهد. روزی جمعی فرهیخته از ادبا و فضلا در محضر امام صادق(ع) بودند که امام یک بیان بسیار گهربار فرمودند و یکی از حضار که اهل ادب بود و می‌فهمید امام(ع) چه فرمودند، در واکنش به این مطلب، چون تحت تأثیر قرار گرفته بود از کلمه «دُر» برای کلام امام(ع) استفاده کرد یعنی جواهر فرمودید و شاید تلقی او این بود که امام(ع) از وی تشکر می‌کند، ولی برعکس امام(ع) چهره در هم کشیدند و فرمودند مقایسه خوبی نکردی! آیا دُر غیر از یک تکه سنگ است؟ کلام ما اهل بیت را با سنگ مقایسه می‌کنی؟ کلام اهل بیت(ع) نور است.

سلیمی تصریح کرد: تمام آیات قرآن کریم و روایات فراوانی که از معصومین(ع) وجود دارد، همه این عالم را نورانی کرده است و بدا به حال کسانی که راه را از چاه تشخیص ندهند یعنی اگر مشاهده می‌کنیم که پیامبر(ص) می‌فرمایند «شَهْرٌ دُعيتُم فيه اِلي ضيافه الله» ما باید قدر این ارزشمندتر از گوهر و جواهر را بدانیم و بدانیم که اگر روی دیواری یک حدیث نقش بسته شده است، مؤمن خردمند و هوشمند، کسی است که بلافاصله بایستد، با دقت بخواند، تعمق کند، برای سبک زندگی بهره بگیرد و سپس، برود. منتها چون نعمت کثیر است، ما گرفتار یک ناسپاسی هستیم که باید خداوند دست ما را بگیرد.

پیشکسوت قرآنی کشور در ادامه افزود: این ماه مبارک رمضان با این توصیف پیامبر بزرگوار اسلام(ص) ماه بخشش گناهان است. وقتی حضرتش در بیان دیگری می‌فرمایند «إنَّما سُمِّیَ رَمَضانُ؛ لِأَنَّهُ یُرمِضُ الذُّنوبَ»، «رمضان را به این خاطر رمضان، نامیده‌اند كه گناهان را مى‌سوزاند» و در بیان دیگر می‌فرمایند «شقی و بدبخت کسی است که ماه رمضان بر او بگذرد و گناهان او آمرزیده نشود»، این همه نعمت و بستر فراهم شده است تا خداوند متعال گناهان ما را بیامرزد. (گر گدا کاهل بوَد، تقصیر صاحبخانه چیست؟) اینکه پیامبر اکرم(ص) در فرمایش دیگری می‌فرمایند «لَوْ یَعْلَمُ الْعَبْدُ ما فِی رَمَضانِ لَوَدَّ اَنْ یَکُونَ رَمَضانُ السَّنَة»، «اگر بندگان از برکت‌ها و حقایق ماه رمضان آگاهی می‌یافتند، آرزو می‌کردند که رمضان یک سال باشد» نشان از این امر دارد که برکات و ثمرات فراوانی در ماه مبارک رمضان نهفته است که باید قدر آن را دانست.

سلیمی در ادامه با بیان اینکه در این شرایطی که هم‌اکنون در ماه مبارک رمضان هستیم، می‌خواهیم به هفت سؤال پاسخ دهیم که ابتدا سؤال این است که در این ضیافت، میزبان کیست؟، افزود: باید بیان کرد که میزبان، خداوند بزرگ متعال است که هم در سوره مبارکه اخلاص و هم در آیات پایانی سوره مبارکه حشر که به عنوان شناسنامه خداوند شناخته می‌شوند، معرفی شده است و میهمان نیز یک نطفه ناقابل است که خداوند متعال عنایت کرده و منت گذاشته و او را آفریده و آراسته و زیبا کرده و در زیباترین شکل ممکن مهندسی کرده است به نحوی که بعد از تنها آفرینش این موجود به خود «فتبارک الله احسن الخالقین» گفته است و خطاب به انسان فرموده که تو نماینده من در زمین هستی.

پیشکسوت قرآنی کشور در ادامه با طرح این سؤال که در این میهمانی و ضیافت چه کسانی حضور دارند؟، تصریح کرد: اولیاء الهی، بندگان شایسته خدا، علمای عارف بالله و مخلص و کسانی که به مقام عبودیت رسیده‌اند و بنده هستند یعنی هر کسی که تاج بندگی بر سر داشته باشد، درحقیقت تاج سلطنت و عزت بر سر دارد و در این ضیافت که به میزبانی پروردگار عالمیان برپا شده است، حضور خواهد داشت. حال باید پرسید که در این ضیافت غذاها چگونه است و آیا مانند غذاهای دنیایی است؟ که باید پاسخ داد ابدا چنین نیست و اگر قرار بود غذاها مانند دنیا باشد، این غذاها را که خداوند قبل از تولد ما برای ما تدارک دیده و تا لحظه مرگ نه فقط برای ما بلکه برای همه کفار، مشرکین و ملهدین و حیوانات وجود دارد. پس این ضیاقت یک میهمانی ویژه نیست، بلکه بار عامی برای همه مخلوقات است و چون فرموده که واجب است که رزق و روزی شما را بدهم، این میهمانی ویژه نیست. در آن میهمانی ویژه و ضیافت الله نوع غذا فرق دارد. امام حسن(ع) می فرماید «عَجِبْتُ لِمَنْ یتَفَکَّرُ فی مَأْکُولِهِ کیْفَ لا یَتَفَکَّرُ فی مَعْقُولِهِ»، «در شگفتم از کسی که در (چگونگی استفاده از) خوراکی‌های خود اندیشه می‏‌کند ولی درباره معقولات خویش اندیشه نمی‏‌کند». خداوند متعال ما را به این میهمانی ویژه دعوت کرده است تا غذای روح ما را تأمین کند.

وی در ادامه با اشاره به سؤال دیگری که در این زمینه مطرح می‌شود و اینکه آداب ورود به این میهمانی ویژه چیست؟، اظهار کرد: در این زمینه، آداب فراوانی وجود دارد، ولی مهمترین آن هفت اداب است که شامل دعای فراوان، استغفار، تلاوت قرآن، توبه از گناهان، ادای امانت‌ها (امانت خدا، پیامبر(ص)، شهیدان، پدر و مادر و مردم (حق‌الناس))، رفع کینه‌ها و پروا و ترس از خدا می‌شود.

سلیمی با طرح این سؤال که آداب این میهمانی ویژه الهی چیست و در این زمینه باید چه کارهایی انجام داد، ضمن اشاره به حدیثی از پیامبر اکرم(ص) که فرمود «الورع عن محارم الله؛ دور گناه را خط بکشید و از آن دوری کنید»، بیان کرد: ترک گناه از آداب این ضیافت الهی است. یکی از تعاریف گناه این است که گناه عبارت است از عملی که با اراده و رضایت الهی در تضاد است و انجام آن باعث ایجاد یک تاریکی در نفس آدمی و دور شدن او از خدا و بازماندن از کمال الهی می‌شود. اگر انسان روزه‌دار لب به غیبت بگشاید، درواقع همان موقع افطار کرده و روزه او باطل است و اگر کسی پشت سر برادر و خواهر مسلمان خود غیبت کند، خداوند چهل شبانه روز متوالی نه نماز و نه روزه او را نخواهد پذیرفت.

وی در ادامه با اشاره به این سؤال که انسان باید چه کارهایی را در این ماه انجام دهد؟، افزود: رعایت حدود الهی و نخوردن و نیاشامیدن قدم اول و نازل‌ترین مرحله روزه است که این روزه عوام است، اما روزه خواص این است که علاوه بر نخوردن و نیاشامیدن، همه اعضا و جوارح ایشان نیز روزه باشد. البته روزه خاص‌الخاص نیز که مربوط به بالاترین مرتبت روزه است برای کسانی است که علاوه بر پرهیز از خوردن و آشامیدن و علاوه بر اینکه اعضا و جوارحشان نیز روزه است، به قلب خود اجازه حضور و خطور غیر از خدا در هیچ موردی حتی حلال را نمی‌دهند. ویژگی قشنگی که ماه مبارک رمضان دارد این است که انسان تمرین حلال‌خوری می‌کند. یکی از چیزهایی که امروز ما را در معرض تهدید جدی در این جامعه قرار داده، حرام‌خواری است. اساتید می‌فرمایند که اگر شما اینقدر همت دارید که به خاطر رعایت امر خدا از اذان صبح تا اذان مغرب این آب حلال و طعام حلال را نخورید، پس به طریق اولویت این توانمندی را دارید که بعد از ماه مبارک رمضان نیز به خاطر امر همان خدا لقمه حرام را نخورید.

پیشکسوت قرآنی کشور در ادامه با طرح این سؤال که در ماه مبارک رمضان و برای حضور در این ضیافت ویژه الهی باید از چه کارهایی دوری کرد؟، اظهار کرد: در پاسخ به این سؤال باید گفت که در این ماه مبارک هر کاری که موجب خشم و غضب خداوند بزرگ می‌شود، نباید انجام داد. خداوند فطرتی به انسان داده که خود انسان می‌داند و می‌فهمد که چه کارهایی را نباید بکند. همچنین، سؤال دیگری که در اینجا مطرح می‌شود این است که چگونه باید از این میهمانی الهی خارج شد؟ که در پاسخ باید بیان کرد که خردمند و عاقل کسی است که با دریافت آمرزش خداوند بزرگ از این ماه خارج شود.

وی در ادامه با بیان اینکه بالاترین ویژگی که ماه مبارک رمضان دارد، نزول قرآن کریم است، ادامه داد: این امر به ما این درس را می‌دهد که همانگونه که در بینات رهبر معظم انقلاب اسلامی شنیدیم، ما نباید تنها به خواندن قرآن بسنده کنیم و حتما باید توأم با خواندن قرآن، بحث تدبر در قرآن نیز باشد. این آیه کریمه‌ای که خداوند متعال در آغاز بعثت به پیامبر(ص) دستور می‌دهد که «وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِيلًا»، به این معناست که قرائت قرآن به صورت شمرده با تأنی و تأمل و با تفکر و اندیشیدن در آیات انجام شود. درواقع واژه ترتیل در جامعه ما خوب معنا نشده است و منظور اصلی از ترتیل قرآن کریم این است که اگر ما در آیات قرآن نیندیشیم، فایده‌ چندانی نمی‌بریم. حضرت امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند «ألا لا خیر فی قراءة لیس فیها تدبر»، «در قرائت قرآنی که در آن تدبر نباشد، خیری وجود ندارد».

سلیمی تصریح کرد: اگر قرآن را بخوانیم، در آن بیندیشیم، آن را باور داشته باشیم، به آن عمل کنیم و آن را قانون اساسی انقلاب اسلامی بدانیم، به یک نکته‌ای می‌رسیم که درست است که نگاه کردن به آیات قرآن بسیار زیبا و پسندیده است و بنا به روایات پاداش دارد، اما مهمتر از نگاه به قرآن این است که ما نگاه قرآنی داشته باشیم و همه مسائل جامعه ازجمله سیاست، اقتصاد، امنیت، فرهنگ، سازندگی و ... را از دریچه قرآن نگاه کنیم. اگر ما فرهنگ و احکام قرآن را در جامعه رعایت می‌کردیم، صادقانه می‌گویم که وضع ما بهتر از این بود که امروز بعد از حدود چهل سال از پیروزی انقلاب اسلامی ارزیابی می‌کنیم و این همه مشکل و نابسمانی و ناهنجاری در جامعه نداشتیم. ما به خاطر اینکه مطابق محور قرآن حرکت عملی نکردیم و قرآن‌باور نبودیم، باید الآن متحمل این مشکلات و گرفتاری‌هایی باشیم که خیلی از آن‌ها زیبنده نظام اسلامی نیست.

پیشکسوت قرآنی کشور در ادامه افزود: اگر ما قرآن را بشناسیم و حرمت آن را پاس بداریم و تعامل سازنده با قرآن داشته باشیم، قرآن را فقط برای حفظ و مسابقه و نمایشگاه نمی‌دانیم اگرچه که همه این‌ها خوب است ولی با شناخت قرآن ارزش‌های قرآنی در جامعه ما پیاده می‌شود. باید اشاره کرد که در مورد مسائل دفاعی این کار به لطف خداوند بزرگ تا حدود زیادی انجام شده است. از آن روز اول انقلاب اسلامی و بعد از فراز و نشیب‌هایی که در آغاز دفاع مقدس بود، مسئولان صادق نظام و نظامیانی که در خدمت این بودند که با قیمت جان خود از اسلام و استقلال و تمامیت این کشور دفاع کنند، به این نتیجه رسیدند که این دستور قرآنی که می‌فرماید «وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ» باید پیاده شود. اگر شهدای بزرگواری مانند شهید حسن تهرانی مقدم و ... نبودند و این باور قرآنی را نداشتند، ما امروز در این جایگاه از اقتدار موشکی نبودیم و مطمئن باشید که استکبار جهانی به خود تردید نمی‌داد که باید به ما حمله کند ولی امروز این جرئت را نه آن شیوخ فاسد عیاش تن‌پروری که در منطقه به عنوان دست‌نشاندگان آن‌ها هستند و نه اربابان آن‌ها ندارند به خاطر اینکه اینجا دید قرآنی داشتیم و این اقتداری که به نظر من هر ثانیه باید افزایش پیدا کند و توقف نباید داشته باشد، همواره باید حفظ و بیشتر شود.

وی تصریح کرد: هم‌اکنون منطق دنیا به نحوی شده است که جز با لسان قدرت نمی‌توان از حق دفاع کرد. اینجا بحث فرهنگ و علم و دانش و استدلال و ... نیست؛ چرا که طرف مقابل ما این شعور را ندارد. عده‌ای آمدند و به همین راحتی صدها میلیارد دلار پول مسلمین را غارت کردند به خاطر اینکه فکر می‌کنند باید اینگونه با نظام و شهیدان دربیفتند پس ما هم باید با همان زبان با آن‌ها سخن بگوییم. همه این مسائل در این آیه کریمه وجود دارد. با این تفکر کسی نمی‌تواند ما را متهم کند که ما جنگ‌طلب هستیم مگر اینکه سواد خواندن قرآن را نداشته باشند که البته دارند؛ چراکه تئوریسین‌های خود پنتاگون و سی آی ای از آیات الهی قرآن خبر دارند و محتوای آن را می‌دانند. ما طبق آیات قرآن کریم برای اینکه دشمنان خدا و خود را بترسانیم باید روز به روز بر اقتدارمان بیفزاییم تا قدرت ما آن‌ها را از فکر هرگونه تعرضی بازدارد که در اصطلاح دانشگاه‌های جنگ دنیا به این عنصر، عنصر بازدارندگی می‌گویند.

سلیمی با بیان اینکه ما با این دیدگاه و این تفکر قرآنی در این رابطه یعنی کسب قدرت بازدارندگی به لطف خداوند بزرگ خوب جلو رفتیم، اظهار کرد: البته در مورد مسئله اقتصادی اینگونه نبود و به همین خاطر مشکلاتی از نظر سیستم ربوی دامنگیر ما شده است، ربایی که خداوند متعال می‌فرماید که اگر این کار را کنار نگذارید، اعلان جنگ به خدا و رسول او دادید. باید اذعان کنیم که در این مورد قرآنی فکر نکردیم. در مورد مسائل فرهنگی نیز نتوانستیم عملیات قرآنی را در جامعه پیاده کنیم که گرفتار این بی حیایی‌ها و تشکیل کمپین‌هایی نظیر دفاع از بی‌حجابی و موارد دیگر هستیم که برخی مواقع با سوء استفاده از شرایط سیاسی که وجود دارد، ایجاد می‌شود. ما نتوانستیم در زمینه مسائل اجتماعی و فرهنگی دستورات قرآن را پیاده کنیم که اینگونه آمار اعتیاد ما بالا رفته است و این حملات در شبکه‌های مجازی علیه مقدسات ما وجود دارد. ما از نظر فرهنگی خیلی عقبیم و باید کار کنیم. در زمینه رعایت شایسته‌سالاری نیز اگر تفکر قرآنی دقیق داشته باشیم، کسی را جایی نمی‌گذاریم که ده‌ها هزار میلیارد تومان پول مردم را برای خود برداشته و برود.

پیشکسوت قرآنی کشور با بیان اینکه در تمامی این موارد باید برخوردار از تفکر قرآنی باشیم تا به مشکلات فراوان در این حوزه‌ها برخورد نکنیم، گفت: ماه رمضان فقط برای این نیست که قرآن بخوانیم، الله الله بگوییم و همدیگر را تشویق کنیم و به یکدیگر لوح تقدیر دهیم. این نازل‌ترین برداشت از ارتباط و تعامل با قرآن کریم است. اگر در تمامی این موارد قرآنی بیندیشیم، طعم حیات طیبه را خواهیم چشید. برخی از اصحاب امامان ما آنقدر به قرآن عشق می‌ورزیدند که همواره در حال قرائت قرآن بودند. یکی از تربیت‌یافتگان مکتب امام کاظم(ع) وقتی به نزد امام رسید، امام موسی بن‌جعفر(ع) از وی سؤال کردند که «أَ تُحِبُّ الْبَقَاءَ فِي الدُّنْيَا؟ فَقَالَ نـَعـَمْ فَقَالَ وَ لِمَ قَالَ لِقِرَاءَةِ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» «آيـا مـانـدن در دنـيـا را دوسـت دارى؟ عرض كرد آرى!، فرمود براى چه؟ عرض كرد براى خـوانـدن قـل هو اللّه احد». باید این عشق به قرآن در میان باشد تا ان‌شاءالله مشکلات جامعه ما برطرف شود.