نگاه واقع‌گرایانه به شخصیت‌های تاریخی‌مان داشته باشیم
گروه هنر: شكرخدا گودرزی، بازیگر نقش امام خمینی(ره) در مجموعه تاریخی «معمای شاه» گفت: اگر قرار است به سمت پرتره‌نگاری در زمینه شخصیت‌های تاریخی انقلاب‌مان برویم باید همه واقعیت‌ها را بگوییم اما متاسفانه محدودیت‌ها اجازه نمی‌دهد نگاه واقع‌گرایانه‌ای داشته باشیم.
شكرخدا گودرزی، این بازیگر تئاتر و تلویزیون در گفت‌وگو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) در پاسخ به این سوال که چرا پرتره‌نگاری در سینمای ایران در زمینه شخصیت‌های تاریخی انقلاب كم‌رنگ شده و فكر می‌كنید چه چالش‌هایی در این زمینه مطرح است؟ توضیح داد: شما هر کشوری را ببینید این‌گونه مشاهده می‌کنید که با شخصیت‌های طراز اول تاریخی‌شان كارهای مختلفی انجام می‌دهند و به نظرم سمت و سویشان هم نسبت به کارهایی که ما انجام می‌دهیم، کاملا عاقلانه و درست است اما ما معمولا در این زمینه یک صفر تا صدی داریم که برایمان محدودیت ایجاد می‌کند و همین محدودیت تا حدود زیادی باعث می‌شود نگاه واقع‌گرایانه و همه‌جانبه نسبت به شخصیت‌های تاریخی‌مان نداشته باشیم و به‌نوعی دچار افراط و تفریط می‌شویم.
وی تاكید كرد: اگر در این زمینه كمی وضعیت، متعادل‌تر پیش می‌رفت قطعا الان شاهد آثار برجسته‌تری بودیم؛ به عنوان مثال در مورد شخصیت رهبری و امام خمینی(ره) یک فیلم ساخته نمی‌شود، درست است که در سریالی مثل «معمای شاه» به شخصیت امام(ره) پرداخته شد اما خیلی جزئی بود و گسترده نبود. متاسفانه ما به دلیل محدودیت‌هایی که در این زمینه داریم و همین محدودیت‌ها با خودش نظارت‌های چندجانبه را می‌آورد، کمی نگاه واقع‌بینانه را دور می‌کند. به عنوان مثال در «معمای شاه» سعی شد بسیاری از مسائل مستند تاریخی شود اما این اتفاق نیفتاد. در مورد شخصیت امام(ره) هم تا حدودی سعی شد همه چیز کاملا نزدیک باشد اما همین محدودیت‌ها اجازه نمی‌دهد رویه درست پیش برود.
گودرزی سپس خاطرنشان کرد: به نظرم اگر فیلم درست ساخته شود قطعا نتیجه خواهد داد. به عنوان نمونه فیلم محمد رسول‌الله(ص) را مصطفی عقاد ساخت و مجید مجیدی هم به شکل دیگری ساخت، ولی آیا واقعا موفق می‌شود؟ مصطفی عقاد هم با وجود محدودیت‌هایی که داشت اما کار را به شکلی ساخت که آدم از دیدنش لذت می‌برد. به اعتقاد من باید ببینیم كمبود كارمان كجاست. دیگر دوره فیلم‌های پرپرسناژ و دهه شصت هالیوود نیست، الان رایانه همه این کارها را انجام می‌دهد و بیشتر نوع بازی و نوع صحنه‌پردازی مورد توجه است.
این هنرمند در پایان گفت‌و‌گویش در پاسخ به اینكه ادبیات انقلاب و خاطرات انقلاب چقدر می‌تواند به ساخت فیلم‌هایی در حوزه پرتره‌نگاری كمک كند؟ اظهار كرد: متاسفانه خاطرات‌مان هم همیشه در كارها یك‌سویه كار می‌شود؛ در حالی كه اگر همه‌سویه باشد درست درمی‌آید. فرض مثال ما با نگرش سال 96 می‌خواهیم واقعه 57 را بسازیم، قطعا نمی‌شود. به اعتقاد من اگر قرار است واقعیت را بگوییم و به سمت پرتره‌نگاری برویم باید همه واقعیت را بگوییم. اگر قرار است فیلم‌هایی با مشخصه تاریخی ساخته شود نباید یک جانبه‌گر بود بلکه باید همه‌جانبه باشد تا همه خودشان را در کار ببینند.
