به گزارش خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) براساس تقویم هجری شمسی، امروز 17 تیرماه سال روز وفات آیتالله حسینی تهرانی است که در سال 1374 و بعد از عمری مجاهدت و تحصیل دار فانی را وداع گفت و در یکی از صحنهای مرقد نورانی و مطهر امام رضا(ع) در مشهد به خاک سپرده شد. آیتالله حسینی تهرانی از شاگردان برجسته علامه طباطبایی(ره) محسوب میشود که به سفارش وی از حوزه قم به نجف رفت و در آن جا از محضر بزرگانی مانند شیخ عباس قوچانی ؛ وصی قاضی طباطبائی و سید جمال الدین گلپایگانی و شیخ محمدجواد انصاری بهره برد و همین مسئله زمینه تقویت رویکردهای عرفانی را در وی فراهم آورد.
حسینی تهرانی در تهران متولد شد؛ برای تحصیل در حوزه قم وارد این شهر شد و از محضر علامه طباطبایی(ره) و آیت الله بهاءالدینی و حجت کوه کمرهای و دیگران بهره علمی برد سپس راهی نجف شد و بعد از مدتی در سال 1337 هجری قمری به تهران بازگشت و در حالی که در مراتب علمی و عرفانی برجسته ای بود در یکی از مساجد تهران مشغول وظیفه و رسالت امام جماعتی شد.
از وی آثار گرانبهایی از جمله با موضوع ولایت فقیه، شرح فقراتی از دعای افتتاح و ده ها اثر دیگر بر جای مانده است و از جمله آثار وی در تفسیر قرآن تفسیر آیه نور و تفسیری با عنوان نور ملکوت است که در چهار جلد نشر یافته است.
«نور ملکوت قرآن» اثری به فارسی است و قسمت اول از دوره «انوار الملکوت» شامل نور ملکوت قرآن ، نور ملکوت مسجد ، نور ملکوت نماز ، نور ملکوت روزه و نور ملکوت دعا است. در این کتاب بحثهای متعددی از جمله؛ عدم نسخ قرآن، ده اشکال بر مقاله قبض و بسط تئوریک شریعت ، رد نظریه کنترل جمعیت و تحدید نسل ، نقش و موقعیت قرآن به عنوان یک کتاب آسمانی، احکام قرآن در مورد جهاد ، قتل ، بردگی و فدیه ، تاثیر قرآن در تربیت انسان کامل ، عظمت اخلاق قرآن، بیان کیفیت خلقت انسان و سیارات در قرآن، بحث و اشکال در مورد فرضیه داروین. طریق تشخیص اسرائیلیات از روایات معتبره، سیر قرآن در آیات انفسی و آفاقی صورت گرفته است.
همچنین در این اثر به موضوعاتی مانند؛ بیان محکمات و متشابهات در قرآن، کیفیت قرائت قرآن در نماز و غیر آن، دعوت آیات آفاقیه به توحید و مکارم اخلاق ، عربیت و اعجاز قرآن، عظمت و اصالت قرآن کریم، تاثیر قرآن در تمدن عظیم اسلامی، بیان کیفیت کتابت و طبع قرآن، قاطعیت و واسعیت قرآن عظیم، عدم جواز قرائت قرآن به قرائت غیرمتواتره، مراد از احرف سبعه و کیفیت جمع آوری و تدوین قرآن مجید پرداخته شده است.
این عالم جلیلالقدر در 17 تیرماه سال 1374 دارفانی را وداع گفت و در قسمت جنوب شرقی صحن انقلاب (عتیق) در آستانه کفشداری به خاک سپرده شد.