عباس سلیمی، خادم القرآن و معاون فرهنگی و امور زائران آستان مقدس حضرت عبدالعظیم الحسنی (ع) در گفتوگو با خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) به شرح نامه امام رضا(ع) که به حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) نوشته و از ایشان خواسته است آن را به شیعیان حضرت برساند پرداخت و گفت: امام رضا(ع) میفرمایند: اگر این مردم محاسن و زیباییهای سخنان ما را دریابند حتماً و قطعاً از ما تبعیت و پیروی میکنند.
وی ادامه داد: این حدیث اگر چه در طول قرنهای گذشته همواره روشنگر راه حق طلبان بوده اما شاید امروز و در این مقطع از زمان که قرآن ستیزان و ناخداباوران با شیوههای خاصی در جهت ایجاد تشکیک و تردید در دل مردم فعالیت میکنند، این کلام امام بتواند کمک شایانی به ما داشته باشد. این فرمایش امام نشان میدهد که اگر ما امروز نگران عرفانهای نوظهور و سایر مکاتب و مدعیان هستیم که در برابر دین الهی صف آرایی کردهاند تنها راه این است که به قرآن و روایتهای اهل بیت(ع) تمسک بجوییم.
سلیمی ادامه داد: اینکه امام رضا(ع) یک مرد بزرگ، امین حضرت هادی(ع) و محدثی که در محضر این امامان بزرگوار زانوی ادب بر زمین زده است را انتخاب کرده و این پیام را از طریق ایشان به شیعیان خود میرسانند افتخار و مباهات برای ما ملت ایرانی اسلامی است چرا که امام رضا(ع) پیروان و دوستداران حضرت عبدالعظیم(ع) را در شمار یاران خود به حساب آورده و در حقیقت این پیام را به شیعیان خود ابلاغ کرده است.
اتمام حجت امام شیعیان خطاب به شیعیان با یک نامه؛ آیا نامه را گشوده ایم؟
این خادم القرآن کشورمان در ادامه به شرح نامه امام رضا(ع) خطاب به شیعیان پرداخت و گفت: این نامه اتمام حجت از سوی امام شیعیان خطاب به همه پیروان آن حضرت است و در ابتدای نامه آمده است: «ای عبدالعظیم از سوی من به یارانم سلام گرم مرا برسان و به ایشان بگو در دلهای خویش برای شیطان راهی نگشایند».
وی افزود: نامه امام رضا در دو بخش کلی صادر شده که در بخش اول متضمن پنج محور است؛ محور اول این است که «شیطان را به خود راه ندهند»، این توصیه ای است که خداوند در فرازهای متعددی از قرآن خطاب به پیروان و دوستداران قرآن ابلاغ فرموده است. همه مصیبتهای ما در گرو این است که زندگی منهای خدا و با سلطه شیطان را انتخاب کنیم.
نویسنده کتاب «شرح چهل حدیث» ادامه داد: در محور دوم امام رضا(ع) میفرمایند: «و به آنان فرمان بده به راستی در گفتار و ادای امانت» دستور امام رضا (ع) این است که ما از دروغ اجتناب کنیم و در سخنان خودمان صداقت و راستی را سرلوحه کار خود قرارداده و امانتدار باشیم. این امانت ها می تواند ولایت و معرفت الله، نماز و سایر محورهای اساسی دین باشد. در ادامه امام (ع) میفرمایند: «و آنان را فرمان ده بر آنچه که به کارشان نمیآید خاموشی ورزند». اکنون یکی از گرفتاریهای جامعه ما این است که بخشی از اوقات ما به کارهای بیهوده و به بطالت سپری میشود و این مصداق بارز خسران و زیان در دنیا است که موجب پشیمانی انسان در عالم برزخ و آخرت خواهدشد.
وی اظهار کرد: امام رضا(ع) ما را امر میفرمایند که در رابطه با مسائلی که فایدهای در زندگی ندارد خاموشی و سکوت را پیش بگیریم و به سمت تفکر، تعقل و اندیشه در کارها و امور جامعه روی بیاوریم. ایشان در ادامه میفرماید: «و ستیزه جویی را کنار گذاشته و به یکدیگر روی آورند که موجب نزدیکشدن به من است» یکی از گرفتاریهای ما در جامعه پرخاشگریها و درگیریها و مجادله و جر و بحثهایی است که نه تنها هیچ فایدهای برای ما و جامعه ندارد بلکه در برخی از موارد موجب تخریب جامعه و بروز مشکلات فراوان اجتماعی، سیاسی و اقتصادی میشود. که امام پیروان خودشان را از طریق حضرت عبدالعظیم (ع) توصیه میکنند که با یکدیگر تعامل و معاشرت داشته و مهرورزی را پیشه کار خود قرار دهند. پیام این فراز این است که آن کسانی که ستیزه جویی را کنار بگذارند و به یکدیگر روی آورند اینها تقرب حاصل می کنند به مقام عصمت و ولایت که تقرب به امامت و ولایت موجب تقرب به خداوند خواهدشد.
بسیاری از مجادلات سیاسی، صنفی، اقتصادی و ... ریشه در معرفت دینی ندارد
سلیمی ادامه داد: امام رضا(ع) در ادامه توصیه می کنند که: «و به در افتادن با یکدیگر خود را مشغول نسازند» این هم از مواردی است که در جامعه شاهد آن هستیم و انسان غصه دار می شود بسیاری از این مجادلات سیاسی، صنفی، اقتصادی و ... ریشه در خداشناسی و معرفت دینی ندارد. خدا رحمت کند حضرت امام (ره) که در یک تمثیل زیبا می فرمایند: اگر در یک مکان واحد خداوند اراده می کرد و 124 هزار پیامبر با هم جمع می شدند هیچ اختلاف و جدلی بین دو نفر از آنها رخ نمی داد. وقتی وحدت هدف باشد و خدا را ناظر بدانیم نیازی نداریم که با برادران و خواهران مسلمان و هموطنان خودمان مجادله کنیم. مجادله هایی که برخی از موارد از قالب مباحثه و مناظره به مخاصمه و منازعه تبدیل می شود و هیچ ضرورتی ندارد که انسان خود را به این موارد مشغول کند.
امام رئوف در مورد افرادی که یاران ایشان را به خشم آورند چه عهدی بسته است؟
این خادم القرآن کشورمان پس از بیان 5 محوری که امام رضا(ع) در نامه خود خطاب به شیعیان دستور فرموده اند، به تفسیر ادامه نامه پرداخت و گفت: بعد از این 5 محور امام رضا(ع) می فرماید: «من با خود عهد کرده ام هر کس چنین کند و یاری از یاران مرا به خشم آورد، از خدا بخواهم در دنیا سخت ترین عذاب را به او رساند و در آخرت در شمار زیان کاران باشد» در حقیقت امام می خواهد تبعات بی توجهی به این 5 مورد را متذکر شود. این فراز نامه امام (ع) هشدار دهنده است. امامی که به تأسی از جد بزرگوار خود که رحمت برای جهانیان است، خودشان هم مایه رحمت به جهانیان بوده و به امام رئوف مشهور است با خود عهد بسته است که اگر کسی به این موارد توجه نکرد برای او سخت ترین غذاب را از خدا بخواهدکرد.
جامع ترین نسخه سبک زندگی اسلامی با شاخص قرآنی اینجاست
وی تصریح کرد: اگر انسان کمی به این نامه توجه کرده و عمیق فکر کند، در زندگی خود تجدید نظر می کند. این پیام و نامه امام رضا(ع) جامع ترین نسخه سبک زندگی اسلامی با شاخص قرآنی است. اگر کسی به دنبال این است که یک دوره سبک زندگی اسلامی را با ملاک قرآنی تدریس کند همین نامه مختصر اما کامل می تواند راه را برای ما روشن کند و نسخه نجات بخشی برای دردهای گروهی و فردی جامعه ما باشد.
سلیمی ادامه داد: امام رضا(ع) در ادامه می فرمایند: «و ایشان را آگاه ساز که خداوند نیکوکار آنها را خواهد بخشید و از بدکارشان درخواهد گذشت مگر کسی که به خدا شرک ورزیده است». امام ضمن تأکید بر بخشنده بودن خداوند می فرمایند برخی ها مشمول این بخشش و عنایت حضرت حق نمی شوند؛ شرک از گناهانی است که بخشیده نمی شود و نکته تکان دهنده نامه این است که امام رضا(ع) برخی کارهای زشت را که ممکن است توسط عده ای انجام شود را در طراز شرک قرار داده و فرمودهاند «مگر کسی که به خدا شرک ورزیده و یا دوستی از دوستان مرا بیازارد و یا بدخواهی او را به دل گیرد». اگر ما پیرو امام رضا(ع) هستیم و ایشان الگوی زندگی ما هستند باید بدانیم که آزار دادن مؤمنان برای هر موضوعی یا کینه توزی نسبت به آنها، انتقام جویی و اینکه انسان کینه برادر یا خواهر خود را به دل بگیرد تا روزی بتواند به آزار و تلافی او بپردازد گناهی بزرگ است و امام می فرماید اگرکسی چنین کند تا زمانی که از این اندیشه بد باز نگردد خداوند او را نبخشاید.
معاون فرهنگی و امور زائران آستان مقدس حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) در ادامه شرح نامه امام رضا(ع) به حضرت عبدالعظیم (ع) عنوان کرد: در بخش پایانی این پیام امام هشتم (ع) می فرماید: «اگر بازگشت چه بهتر وگرنه روح ایمان از دلش رخت بربندد و از ولایت من بیرون رود». بدا به حال کسی که با عدم توجه به این نصایح خردمندانه امام رضا(ع) به جایی برسد که ایمان این گوهر ارزشمند از قلب او خارج شود؛ جایی که ایمان از قلبها خارج شود کفر جایگزین آن میشود و خروج از ولایت ائمه (ع) آغاز مصیبت در ادامه زندگی تا روز قیامت است. در بخش پایانی نامه امام هشداری را مطرح می کنند و می فرمایند: «و او از ولایت ما بهره ای نخواهد بود» اگر کسی نسبت به مومنان کینه توزی داشته باشد از ولایت اهل بیت بی بهره می شود سرنوشتی که امام رضا(ع) از آن به خدا پناه برده می فرمایند: «و از این سرنوشت بد به خدا پناه می برم»
سلیمی با اشاره به سند نامه امام رضا(ع) به حضرت عبدالعظیم (ع) که در جلد 71 بحارالانوار صفحه 231 ذکر شده است، عنوان کرد: استادان دانشگاه می توانند این مطلب را به عنوان یک موضوع کاربردی در زمینه جامعه شناسی به دانشجویان مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری رشته های علوم انسانی ارائه کنند تا این فرمایشات تبیین و زمینه اجرایی شدن آنها فراهم شود.
گفتن احادیث صرفاً در مناسبت ها نجات بخش نابسامانی روزگار کنونی نیست
این خادم القرآن کشورمان اضافه کرد: فقط اینکه در ایام و مناسبت ها این عبارتها را بگوییم و مدت کوتاهی تحت تأثیر این کلام باشیم نجات بخش نابسامانی های روزگار نخواهد شد. باید اساتید این مطالب را در قالب پایان نامه ها به نحوی تبیین و ترویج دهند که این پایان نامه ها به دولت و مجلس ارائه شود و حتی در کارگروه های مربوطه در مجلس یک کار حکیمانه در خصوص آنها صورت گرفته مکانیزم اجرایی شدن آنها در قالب متن قوانین مصوب شود.
وی با تأکید بر اینکه دولت، مجلس، قوه قضائیه و مردم باید به این سمت بروند که این رهنمودها جنبه علمی و عملی در جامعه پیدا کنند، گفت: در این حالت است که می توانیم خود را محب اهل بیت(ع) بدانیم و از شفاعت آنها بهره مند شویم.
سلیمی در پایان خاطرنشان کرد: طی چند سال اخیر اتحادیه اسلامی دانش آموزان در جشنواره سالیانه خود در ایام ولادت حضرت عبدالعظیم (ع) موضوع همایش خودشان تحت عنوان «آیین دوستی» را نامه امام رضا(ع) به حضرت عبدالعظیم (ع) قرار داده اند که در ترویج و تبیین این نامه بسیار مؤثر بوده و امیدواریم سایر سازمان ها و مؤسسات فرهنگی نیز در زمینه برگزاری همایش هایی در زمینه ابعاد آشکار و پنهان پیام امام رضا(ع) اقدام کنند.