«موسیقی پاپ»؛ مناسب بیان محتوای ارزشی به شرط حذف مقاصد صرفاً تجاری

مهدی سپهر، خواننده پیشکسوت موسیقی پاپ در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) گفت: در میان گونه‌های موسیقی رایج در کشور موسیقی پاپ با توجه به اقبال عمومی که از آن صورت می‌گیرد و البته دور از انتظار هم نیست؛ چرا که اساساً موسیقی پاپیولار یعنی موسیقی مردمی؛ بیش از هر گونه موسیقی دیگری مورد توجه است و به همین دلیل حساسیت در مورد آن نیز بسیار بالاست.

وی ادامه داد: چنین اقبال و محبوبیت مردمی از موسیقی پاپ موجب شده است که این موسیقی بتواند محمل مناسبی برای بیان اندیشه‌ها و تفکرات و حتی ایدئولوژی خاصی باشد که قصد داریم آن را سریعاً در میان جامعه نضج داده و فراگیر کنیم همچنانکه در معدود آثار موسیقی پاپ تولید شده به ویژه در دهه طلایی این‌گونه موسیقی که تصور می‌کنم دهه 70 بود شاهد تبلور اندیشه و تفکر اسلامی و ایدئولوژی انقلابی در موسیقی پاپ بودیم.

سپهر حال فعلی موسیقی پاپ را وخیم دانست و گفت: دلیل این وخامت اوضاع و کشانده شدن موسیقی پاپ به بیراهه ورود افراد سودجو و نابابی در فعالیت‌های این عرصه موسیقایی است که با اندیشه‌های تجاری تلاش قابل توجهی را برای پولسازی آن از راه عرضه محصولاتی دارند که تنها فرمی مخاطب‌پسند داشته و فاقد محتوایی مؤثر انسانی و ارزشی است.

این خواننده پیشکسوت موسیقی پاپ در ادامه گفت: به هر حال موسیقی پاپ در حوزه تولیدات موسیقی یک ظرفیت ساختاری است که پیش از انقلاب اسلامی نیز شاهد تولیدات دامنه‌داری بر مبنای این ساختار بودیم که اتفاقاً اقبال خوبی نیز از سوی مخاطب داشت و وجه تمایز موسیقی پاپ پیش از انقلاب و پس از آن محتوایی است که در آن تزریق شده و بر این ساختار سوار می‌شود، محتوای شعری و ترانه‌ای که متأسفانه در روزگار کنونی افسارگسیخته شده و غالباً فاقد هر نوع نگرش ارزشی است که البته دلیل این امر نیز را می‌توان تنها اندیشه‌های تجاری و رونق بازار مصرف قلمداد کرد.

خواننده آلبوم موسیقی «بهار را صدا بزن» تصریح کرد: وقتی در روند اعطای مجوز به آثار موسیقی پاپ دقیق می‌شویم متوجه این موضوع خواهیم شد که پس از بررسی‌های کارشناسی توسط شورای تخصصی و بازبینی آثار متقاضی، رأی نهایی برای مجوز انتشار آلبوم‌های موسیقی پاپ را شورایی موسوم به شورای بازار صادر می‌کند که در آنجا اثر موسیقی با توجه به میزان درصد رونقی که می‌تواند در بازار مصرف داشته باشد مورد ارزیابی قرار می‌گیرد، تا اینجا رویه کار کاملاً حرفه‌ای و منطقی است اما وقتی بیشتر در میان اعضای این شورا دقیق می‌شویم متوجه این مسئله شده که اغلب آنها حامیان، سرمایه‌گذاران و اسپانسرهایی هستند که تنها توجیه‌شان برای تولید و انتشار فلان آلبوم موسیقی پاپ، رونق بازار مصرف آن است و دیگر به هیچ مسئله‌ای و اینکه آیا این آثار موسیقی با توجه به محتوایی که برای آن انتخاب شده است تا چه اندازه می‌تواند تخریب فرهنگی داشته باشد، فکر نمی‌کنند.

سپهر افزود: با چنین رویه‌ای که حاکم بر فضای تولیدات موسیقی پاپ می‌شود دیر زمانی نمی‌گذرد که شما در کنار رواج آثار موسیقی پاپ بی‌محتوا و فاقد هر نوع نگرش ارزشی که متأسفانه این جریان را به سمت موسیقی موسوم به موسیقی لس‌آنجلسی متمایل می‌سازد با ظهور خوانندگانی بیشمار از نسل جوان به منظور فعالیت در این عرصه موسیقی مواجه خواهید شد که البته به دلیل فقدان روند آموزشی و تربیت درست در مقاطع زمانی کوتاهی با چند اثر معدود بازار آثارشان رونقی مقطعی گرفته و بعد بلافاصله افول می‌کنند به شکلی که انگار از روز نخست در این عرصه وجود خارجی نداشته‌اند.

خواننده آلبوم موسیقی «عسل» تأکید کرد: این مسئله متأسفانه تنها لایه خارجی تولیدات موسیقی پاپ حداقل در این یک دهه گذشته است که متأسفانه نوعی ناهنجاری را در این عرصه حرفه‌ای هنری موجب شده است و به محض موشکافی لایه‌های زیرین این عرصه به ناگاه با اتفاق بغرنجی مواجه می‌شویم که بیشتر به یک فاجعه می‌ماند و آن سوءاستفاده از برخی چهره‌های جوان به عنوان خواننده موسیقی پاپ از سوی برخی افراد سودجو است که تا زمانیکه بتوانند به واسطه کاراکترسازی هنری و محبوبیتی که نه به واسطه صدا بلکه به دلیل فرم و شکل ظاهری دارند در میان مخاطبان محبوبیت داشته باشند مورد استثمار قرار می‌گیرند و به محض آنکه به اصطلاح عامیانه کوپن آنها تمام شد و دیگر برگه برنده‌ای در اختیار نداشتند، جریانی عزم به حذف آنها از عرصه فعالیت در این نوع موسیقی را دارد.

وی اظهار داشت: وخامت اوضاع در این مورد تنها به اینجا ختم نمی‌شود و کمی که بیشتر در این زمینه دقیق می‌شویم متوجه موضوعی غیرانسانی در روابط کاری میان افراد سودجو با خوانندگان جویای نام موسیقی پاپ نیز می‌شویم و آن اینکه مافیای موسیقی پاپ با سرمایه‌گذاری بر روی افراد مورد نظر خود و وعده‌های مالی و فراهم آوردن زندگی رؤیایی برای آنها، اصطلاحاً ایشان را به خود مقروض کرده و این امر موجب می‌شود تا آنجا که خواننده جوان موسیقی پاپ در خود نسبت به حامی و اسپانسرش خود را مدیون بداند لذا در برابر مطامع و مصالح شخصی وی در بازار موسیقی پاپ نیز گردن کج کرده و مبادرت به تولید آثاری بکند که شاید در اغلب اوقات علیرغم میل قلبی و باطنی آنها باشد.

سپهر در پایان گفت: به هر حال موسیقی پاپ به عنوان یک ظرفیت مؤثر در عرصه فرهنگ و هنر مطرح است و باید با توجه به محبوبیتی که در میان توده مردم داراست به شکلی هدفمند مدیریت شود تا از آن در راستای اهداف ارزشی و بیان مفاهیم متعالی، انسانی، انقلابی و اسلامی استفاده شود که البته این امر مستلزم قطع دستان واسطه‌گران و افرادی است که با اندیشه های صرفاً تجاری پای در این راه می‌گذارند.