
مهدی صباغزاده، کارگردان فیلم سینمایی «خانه کاغذی» در گفتوگو با
خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) درباره جدیدترین کار اظهار کرد: بعد از ساخت فیلم «خانه خلوت» بارها از طریق دوستان از من سوال میشد، چرا دیگر کاری در این فضا نمیسازم و من هم همیشه در پاسخ به این پرسش اظهار میکردم که فیلمنامه خوبی که بتواند خاطره «خانه خلوت» را در ذهن ایجاد کند در دست ندارم، اما خوشبختانه سال گذشته این خواسته محقق شد و من توانستم فیلمی در حال هوایی که مخاطبان انتظار آن را داشتند، جلوی دوربین ببرم. از بیان این نکته نیز هیچ ابایی ندارم که «خانه کاغذی» ادای دینی به فیلم سینمایی «خانه خلوت» است.
وی در پاسخ به این سوال که چرا در فیلمش از برخی اشارات سیاسی سود برده است؟ گفت: فیلمساز جدا از نیازهای جامعه نیست و باید پیرامون آنچه که اطرافش میگذرد، حساسیت داشته باشد، برای همین در بخشهایی از فیلم گرایشهای سیاسی مد نظر قرار گرفته است تا به نوعی به پرسشهای مردم نیز در این حوزه پاسخ داده شود، البته سعی کردم از گرایشات جناحی و شخصی در این زمینه پرهیز کنم، بنابراین آنچه که گفته میشود به موضوعاتی مربوط میشود که دغدغه مردم است.
صباغزاده درباره اکران این فیلم سینمایی هم اظهار کرد: این فیلم سینمایی هنوز روزهای ابتدایی را سپری میکند، برای همین درباره استقبال مردم نمیتوان سخنی گفت، ولیکن درباره نحوه اکران، باید بگویم شرایط نسبتاً راضی کننده است، به همین دلیل امیدوارم این کار بتواند به فروش مطلوبی دست پیدا کند. برای رسیدن به موفقیت در این اثر سینمایی نیاز است تا اهالی رسانه نیز یاری رسان ما باشند، چون باورم این است که منتقدان و نویسندگان سینمایی با حمایتهای خود قادرند به موفقیت یک کار در گیشه کمک کند.
این فیلمساز با تاکید بر اینکه بازگشت مالی برای تهیهکننده و کارگردان این انگیزه را ایجاد میکند تا وی مسیری را که در پیش گرفته ادامه دهد، بیان کرد: هنوز از من سوال میشود که چرا فیلمهایی نظیر «سناتور» نمیسازم؟ این پرسشها در شرایطی است که مطمئن هستم اگر مجدد چنین کاری را جلوی دوربین برم متهم به تکرار میشوم! برای همین فیلمساز نیازمند است تا کارش حمایت رسانهای شود، در این صورت مطمئن باشید هر هنرمندی با انگیزه بیشتری در کار خود ادامه مسیر میدهد، البته لازم به ذکر نیست وقتی از حمایت حرف میزنیم، منظور کارهایی است که ارزش این توجه را داشته باشد.
کارگردان فیلم سینمایی «خانه خلوت» در پاسخ به سوالی دیگر مبنی بر اینکه آیا در زمان ساخت از این امر واهمه نداشته که «خانه کاغذی» را تکرار «خانه خلوت» بنامند؟ گفت: من از همان ابتدایی که تصمیم به ساخت این فیلم گرفتم در مصاحبههای مختلفی تاکید کردم، این کار ادای دینی به «خانه خلوت» است، بنابراین برایم چندان اهمیتی ندارد چه حرفهایی زده میشود، تنها چیزی که اهمیت دارد ساخت یک کار خوب و خوش ساخت است تا مردم به نوعی خاطره خاطره «خانه خلوت» در یادشان زنده شود.
وی درباره تعلقات دینی خود نیز در فیلم «خانه کاغذی» اینگونه توضیح داد: اگر کارهای مرا ارزیابی کنید، متوجه خواهید شد که توجه به موضوعات دینی و قرآنی همیشه جایگاهی ویژه برای من داشته و دارد، اما ترجیح میدهم این توجه به صورتهای مختلف انجام شود. برای مثال در «سناتور» به نوعی به موضوعات مورد نظر پرداختم و در «خانه خلوت» به نوعی دیگر، البته فیلمهایی، چون «راه بهشت» هم دارم که به صورت مستقیم به تاریخ صدر اسلام پرداختهام، اما ترجیح این است که آموزههای مد نظرم را به شکلی مستتر مد نظر قرار دهم.
این کارگردان ادامه داد: در فیلم سینمایی «خانه کاغذی» تلاشم این بود که دلبستگیهای مذهبی در قالب خانواده مطرح شود. خانواده مهمترین رکن در هر جامعهای است، برای همین در هر جامعهای اگر ما به دنبال رشد و کمال دینی هستیم باید راه خود را از خانواده شروع کنیم. در «خانه خلوت» این اتفاق در فیلم رخ داده است. موضوع دیگر در این رابطه به این امر مربوط میشود، تصویرسازی از روابط حاکم بر خانواده به خودی خود بار دینی و اسلامی دارد، برای همین وقتی دوربین میخواهد در میان خانواده ایرانی رود به خودی خود موضوعات دینی هم مد نظر قرار میگیرد.
صباغزاده در بخش دیگری از سخنان خود گفت: درباره بازیگران فیلم باید بگویم که از تیم انتخابی به شدت راضی هستم، البته برای برخی نقش در ابتدا بازیگران دیگر در ذهن داشتم که بنا به دلایلی این امر رخ نداد، اما پرویز پرستویی بازیگری بود که از همان ابتدا میخواستم که بازیگر فیلمم باشد. دلیل این اصرار نیز این بود که این بازیگر توانای کشورمان قادر است که هر شخصیت را در فرمهای مختلف عرضه کند به نحوی که شادی یا ناراحتی وی کاملاً با یکدیگر فرق داشته باشد.
وی در انتها تصریح کرد: به شخصه علاقهام در فیلمسازی کارهایی نظیر «خانه کاغذی» است به شرطیکه از این دست کارها حمایت لازم صورت گیرد.