سامان احتشامی، آهنگساز و کارشناس موسیقی در گفتوگو با ایکنا گفت: موسیقی فاخر ایرانی همواره مدیون اجرای نمایشهای آئینی و تعزیه بوده است و اساساً آن بخش از موسیقی که به موسیقی مذهبی معروف و مشهور است را نمیتوان چیزی جدای از اجرای نمایش مذهبی دانست و به جهت این همجواری معمولاً موسیقی مذهبی هویتی مستقل و مجزا از نمایش مذهبی ندارد.
وی ادامه داد: با این فرض پس معمولاً رونق و یا افول تولیدات حوزه موسیقی مذهبی ارتباط مستقیمی با حجم تولیدات نمایشی و فراگیری نمایشهای آئینی و تعزیه دارد که متأسفانه شرایط تولید و حجم اجراهای نمایشی در اینگونه اجرایی بسیار کم است.
احتشامی تصریح کرد: شخصاً نگاهی شخصی و ذوقی به تولید موسیقی در ژانر مذهبی دارم و تصورم این است که این کار را نمیتوان در قالب فرمایشی و سفارشی به پیش برد و در مجموع با سفارش کار هنری در حوزه پرداختن به موضوعات دینی و مذهبی و اینکه نهاد و یا سازمانی هنرمند را مأمور به انجام چنین امری و تولید اثری نماید، مخالفم.
سازنده اثر موسیقی «شهادتنامه» به خوانندگی احسان کرمی در ادامه گفت: تولید موسیقی در ژانر دینی و مذهبی معمولاً حاصل یک آن و لحظه به وجود آمده برای هنرمند موسیقیدان دغدغهمند است و اینگونه نیست که در قالب سفارش بتوان وی را موظف کرد که در یک پروسه زمانی مشخص به این امر اهتمام داشته باشد؛ این امر حاصل تراوشات قلبی هنرمند است که ریشه در باورهای اعتقادی وی دارد و لذا ممکن است در اغلب مواقع چنین لحظه نابی به دست ندهد.
وی افزود: به نظر میرسد که باید زمینه برای توفیق تولیدات موسیقایی در ژانر مذهبی فراهم شود؛ اگر زمینه مساعد باشد و همواره حمایتها بدون هیچ قید و شرطی صورت گیرد، آن زمان است که فرد هنرمند در هر زمینهای که فعال است خواه موسیقی باشد خواه سینما، تئاتر و غیره به محض ایجاد چنین مراتبی در فردیت خود، با اطمینان به فعالیت در این حوزه خواهد پرداخت.
آهنگساز فیلم عاشورایی«آب و آئینه» در پایان تأکید کرد: به هر حال و با توجه به شرایط حاکم بر فضای فرهنگی کشور باید گفت که متأسفانه پرداختن به هنر دینی، ارزشی و متعهد طی سالهای اخیر به جهت نگرش سلیقهای و مقطعی در سطح کمی و کیفی نازلی قرار دارد و تنها راه خروج از این وضعیت همانطور که گفتم زمینهسازی و حمایت بیشتر از هنرمند و اعتمادزایی نسبت به فعالیت حرفهای اوست.
انتهای پیام