پیوند مدرسه و مسجد باید فراگیر، جدی و مؤثر باشد/ تبیین نقش معنوی مسجد در تربیت

آیت‌الله محمدحسن فاضل گلپایگانی، استاد و مبلغ برجسته حوزه علمیه در گفت‌وگو با ایکنا؛ ضمن اعلام این بیان گفت: مسجد و مدرسه هر دو از مراکز مقدس هستند و از این حیث که هر دو برای ساختن و تربیت انسان درست شده‌اند مشترک‌اند.

وی افزود: تربیت و تزکیه از اهداف مهم قرآن کریم و هدف خلقت است و مدرسه نیز با سبک امروزی برای علم‌آموزی ایجاد شده که آن هم امر مقدسی است ولی اگر علم با تربیت درست و تزکیه همراه نباشد نه‌تنها مفید نیست بلکه یک مدیریت ناصالح می‌تواند یک جامعه را با آسیب‌های بسیار جدی مواجه کند.

این مبلغ نخبه و استاد حوزه علمیه با تاکید بر اینکه پیوند میان مدرسه و مسجد در واقع پیوند میان علم و تزکیه و تربیت است تصریح کرد: در جامعه اسلامی ایران که با فداکاری و مجاهدت میلیون‌ها انسان ایجاد شده و هزاران شهید خون خود را فدای بقای این نظام کرده‌اند، اگر آینده‌سازانی روی کار بیایند که این اهمیت را درک نکنند دستاورد زحمات امام و خون صدها هزار شهید حفظ نخواهد شد.

فاضل گلپایگانی با تاکید بر اهمیت این پیوند ادامه داد: مسجد از روز اول یعنی صدر اسلام پایگاه رابطه انسان با خدا و انسان‌های دیگر بوده است؛ بنابراین مومن دو وظیفه بر دوش دارد یکی اینکه رابطه خود را با خدا و دیگری تنظیم رابطه با مردم است بنابراین اگر پیوند میان مدرسه و مسجد حفظ شود مسجد می‌تواند دانش‌آموزان را در خودشناسی، در ارتباط‌گیری با دیگران و پیوند عمیق و وثیق با خداوند یاری دهد و این مهم‌ترین نقش تربیتی مسجد است.

این مبلغ نمونه با اشاره به تاثیر مکان در تربیت انسان اظهار کرد: مساجد با نیات پاک و الهی ساخته شده و عموما، وقف هستند و جایی که محل عبادت بندگان و تلاوت قرآن و ذکر خدا و بیان مصیبات اهل بیت(ع) است طبیعتا محل نزول فرشتگان هم خواهد بود و هیچ صبغه و رنگی جز صبغة‌الله ندارد و به تناسب حالات روحی مردم پایگاهی برای تقویت دین است و نزول فرشته در آن مسلم؛ بنابراین حضور در همین مکان معنوی تاثیر فوق‌العاده‌ای بر روح دانش‌آموزان دارد.

فاضل گلپایگانی گفت: در روایت داریم که هر قدمی که انسان به سمت مسجد بر می‌دارد ده حسنه برای او می‌نویسند و ده درجه و مقام به او داده می‌شود و ده سیئه نیز از او بخشیده می‌شود و زمان حضور در مسجد، جزء عمر انسان محسوب نمی‌شود؛ بنابراین یکی از وظایف معلمان بیان همین روایات و آشناسازی دانش‌آموزان با این بعد تربیتی مسجد و ترغیب آنان به خصوص به صورت عملی و با حضور خود آنان در مسجد است.

وی اظهار کرد: در گذشته مرسوم بود در خانه‌ها و مساجد قرآن را با صوت زیبا و بلند می‌خواندند، اذان به‌کرات گفته می‌شد و در مکتب‌خانه‌ها توصیه به این مسائل وجود داشت و امروز متاسفانه کمرنگ شده ولی اگر در مدارس این مسائل به دانش‌آموزان تذکر و یادآوری شود می‌تواند در بزرگسالی نقش مهمی برای آنان داشته باشد.

فاضل گپایگانی تصریح کرد: یکی از نقش‌های تربیتی مسجد این است که مومنان از احوال یکدیگر جویا می‌شوند و به کمک همدیگر می‌روند؛ یعنی نوعی تقویت ارتباطات اجتماعی در پیوند میان مدرسه و مسجد وجود دارد.

وی با بیان اینکه فضای معنوی مسجد در رشد علمی و روحی دانش‌آموز موثر است بیان کرد: فرزندانی که در فضاهای معنوی رشد می‌کنند دنبال مفاسدی مانند نگاه به نامحرم و دیدن فیلم‌های نامناسب نخواهند رفت و اگرانسانی از مفاسد دور باشد طبیعتا فرصت بیشتری برای تقویت روحی و ساختن تربیتی خود خواهد داشت.

وی اظهار کرد: پیوند میان مدرسه و مسجد باید جدی، فراگیر و موثر باشد تا افرادی تربیت شوند که به معنای حقیقی، خدمتگزار به مردم باشند و مقرب‌ترین نسل به خدا تربیت شوند البته ما در توجیه فرزندانمان در این کارکردهای موثر مسجد کوتاهی داریم و نوعا خانواده‌ها به میزانی که به نیازهای مادی فرزندان بها می‌دهند به نیازهای معنوی آنان بها نمی‌دهند.

این استاد حوزه و مبلغ برجسته عنوان کرد: نظام آموزشی ما به گونه‌ای پیش رفته و می‌رود که بچه‌ها تصور می‌کنند تنها وظیفه و رسالت آنان، این است که وارد دانشگاه شوند و تنها فقط باید درس بخوانند و رابطه انسان با خدا و شعائر مذهبی مانند حضور در مسجد و ... به‌درستی برای آنان بیان نمی‌شود و طبیعتا جاذبه‌های مادی پیرامون آنان نیز کشش زیادی دارد و آنان را به سمت خود جذب می‌کند.

وی در پایان تاکید کرد: هر انسانی با فطرت پاک توحیدی به دنیا می‌آید که این فطرت ممکن است گرد و غبار گناه و غفلت بگیرد ولی می‌توان با برنامه‌ریزی مناسب، دانش‌آموزان را عاشق علم و عالم و قرآن و مسجد تربیت کنیم و این ناشدنی نیست.

انتهای پیام