
به گزارش کانون خبرنگاران
ایکنا،
نبأ؛ مردم قوچان مانند بسیاری از هموطنان چند روز مانده به سال نو شروع به خانه تکانی و تمیز کردن خانه و محله میکنند و بر اساس رسومی که دارند، یک هفته مانده به عید برای نوعروس خانواده عیدی میبرند.
مردم این منطقه برای مراسم پختن سمنو احترام زیادی قائل هستند و مراسم سمنوپزان را با توسل به حضرت فاطمه(س) چند روز قبل از ایام عید برپا میکنند که بخشی از آن زینتبخش و برکت سفره عیدشان میشود.
قوچانیها همچنین دو روز مانده به شب اول عید را «روز عرفه» یا «روز اموات» مینامند. شیربرنج درست میکنند و برای درگذشتگان خیرات میکنند و شب بعد «عرفه زندهها» نام دارد که یک شب مانده به شب اول سال نو است. خیر کردن شیربرنج معمولا در این سه شب صورت میگیرد.
در بین کردهای شمال خراسان رسم است در موقع رسیدن سال نو در هر گوشه اتاق شمعی روشن کنند که نوعی طلب آمرزش برای اموات محسوب میشود(بهویژه برای کسانی که در آن سال از دنیا رفتهاند). بانوی خانه در موقع جابهجا شدن سال کهنه و سال نو مشغول پختن آش میشود و همین طور عدهای خمیر نان را میگذارند که نوعی طلب برکت و رزق و روزی فراوان از خداوند است.
در لحظه تحویل سال نو با چیدن سفره هفتسین، بزرگ خانواده مشغول تلاوت قرآن و خواندن دعا میشود تا به این وسیله و به حرمت کلام خدا در سال جدید همه اعضای خانواده او موفق و مورد لطف خداوند باشند.
عید دیدنیها و دید و بازدیدها تا سیزده فروردین ادامه دارد. مردم این منطقه بر این باورند که زمانی روز سیزده فروردین خوش یمن و مبارک میشود که همه از خانه خارج شوند و به دل طبیعت بروند.
اکرم نویدی
انتهای پیام