آیت‌الله فقیهی:
بدآمدن و خوش‌آمدن از دیگران مستند به برهان و دلیل باشد
گروه حوزه‌های علمیه ــ آیت‌الله فقیهی، استاد تفسیر حوزه گفت: انسان نباید بی جهت از انسان دیگری بدش بیاید؛ برخی می‌گویند من از فلانی بدم می‌آید و وقتی بپرسید چرا؟ می‌گویند بدم می‌آید ولی نمی‌دانم چرا؟ این کار درستی نیست و باید دلیل متقن و یا برهان داشته باشیم.
به گزارش ایکنا، آیت‌الله محسن فقیهی، استاد سطح خارج حوزه علمیه 23 آبان ماه در جلسه تفسیر خود به آیه 97 سوره بقره «قُلْ مَنْ كَانَ عَدُوًّا لِجِبْرِيلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَى قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيْهِ وَهُدًى وَبُشْرَى لِلْمُؤْمِنِينَ» پرداخت و گفت: در شان نزول این آیه، روایاتی وارد شده است که علمای یهود نزد پیامبر آمده و از ایشان پرسیدند که قرآن را چه کسی بر تو نازل کرده و پیامبر فرموده جبرئیل از طرف خداوند.وی افزود: آنها به پیامبر گفتند که اگر میکائیل قرآن را بر شما نازل می‌‌کرد ما قبول داشتیم ولی چون جبرئیل نازل کرده ما قبول نداریم چون جبرئیل دستورات سخت خدا مانند جنگ و جهاد را نازل می‌کند؛ که البته این بهانه در تداوم همان بهانه‌های بنی اسرائیلی بود.
این استاد حوزه علمیه با بیان اینکه پیامبر در جواب آنها می‌فرماید که جبرئیل و میکائیل هر دو از طرف خدا هستند و فرقی میان آنان نیست و هر دو دستور خدا را نازل می‌کنند تصریح کرد: پیامبر فرمودند که شما با جبرئیل دشمنی دارید ولی این فرشته با دستور خدا قرآن را بر من نازل کرده و اگر شما خدا را قبول دارید میان این دو فرشته فرقی وجود ندارد و او هم مانند میکائیل، نماینده خداست وگرنه خود جبرئیل که قرآنی ندارد.
استاد تفسیر حوزه علمیه با بیان اینکه براساس این آیه، قرآن تصدیق‌کننده تورات دست نخورده است اضافه کرد: پیامبر خطاب به آنان فرمود که قرآن، مصدق این توراتی است که در بین شما یهودیان است و مایه هدایت و بشارت برای مومنان است.
وی ادامه داد: از این آیه متوجه می‌شویم که انسان نباید بی جهت از انسان دیگری بدش بیاید؛ برخی می‌گویند من از فلانی بدم می‌آید و وقتی بپرسید چرا؟ می‌گویند بدم می‌آید ولی نمی‌دانم چرا؟ این کار درستی نیست و باید دلیل متقن و یا برهان داشته باشیم.
آیت‌الله فقیهی تاکید کرد: اگر انسان عقیده‌ای دارد و کاری می‌کند باید از روی برهان و دلیل و عقل آن را انجام دهند؛ یهود کسانی بودند که کارهایشان بدون دلیل و طبق هوای نفس آنان بود و با هوای نفس صحبت و رفتار می‌کردند.
آیت‌الله فقیهی با بیان اینکه دشمنی بی جهت خصلت بنی اسرائیلی و یهودی است با طرح این سؤال که آیا میان هدایت و بشارت در اینجا تلازم وجود دارد؟ تصریح کرد: آیا هر هادی بشارت‌دهنده است یا نه هر هادی و هدایت کننده‌ای بشارت دهنده نیست؟ هدایت و بشارت با هم ملازمه دارند و هر جا هدایت هست بشارت هم هست؛ خدا قرآن را برای هدایت مردم نازل کرده و این هدایت ملازم با خوشحالی مردم است و مردم باید شاد و خوشحال شوند و سعادت دنیا و آخرت آنان وابسته به قرآن است.
این استاد حوزه بیان کرد: هدایت همان راه نجات و صراط مستقیم است لذا راهنمایی و هدایت موجب سعادت انسان است و مسیر صحیح هم مایه بشارت است بنابراین اسم هدایت باید در جایی به کار رود که شخصی نجات یابد و مشکلات او حل شود نه اینکه برخی مسیر نادرست را پیش پای دیگران بگذارند و تصور کنند که او را هدایت می‌کنند در حالی که راه ضلالت می‌روند.
آیت‌الله فقیهی تصریح کرد: البته برای رسیدن به سعادت دنیا و آخرت، باید عمل هم به دنبال ایمان و هدایت وجود داشته باشد که در این آیه شریفه هم بر آن تاکید شده یعنی هدایت و بشارت برای مومنانی است که ایمان دارند و عمل هم می‌کنند.
انتهای پیام مطالب مرتبط
