مروری بر میراث معنوی آیت‌الله علی اسلامی
گروه حوزه‌های علمیه ــ حجت‌الاسلام میثم اسلامی، فرزند آیت‌الله علی اسلامی، به بیان خدمات و یادگارهایی پرداخت که آن عالم ربانی برای جامعه به ارمغان آورده است.
به گزارش ایکنا؛ آیت‌الله علی اسلامی، مؤسس بنیاد بعثت، هفته قبل دار فانی را وداع گفت و مراسم تشییع این عالم ربانی نیز روز 17 دی‌ماه در تهران و شهر مقدس قم برگزار شد. به منظور آشنایی بیشتر با سیره علمی و عملی آیت‌الله اسلامی، با حجت‌الاسلام میثم اسلامی، یکی از فرزندان ایشان، به گفت‌وگو پرداختیم.
حجت‌الاسلام میثم اسلامی بیان کرد: فردی را از دست دادیم که تمام وجودش و تمام اوقات و احوالش را وقف اهل بیت(ع) کرده بود. بی‌منت و بی‌چشم‌داشت و بدون اینکه منتظر کسی باشد، خودش می‌دوید به دنبال اینکه کاری را برای اهل بیت(ع) انجام بدهد. ایشان از سال 1343 که به نجف اشرف مشرف شدند، تحصیلات تکمیلی و دوره‌های عالی علوم دینی را در آنجا گذراندند و از شاگردان مرحوم امام(ره)، مرحوم آیت‌الله خویی و مرحوم شهید صدر بودند و جزء حلقه اول شاگردان شهید صدر محسوب می‌شدند.
اسلامی تصریح کرد: ایشان به شهید صدر علاقه زیادی داشت و آن شهید بزرگوار نیز نسبت به ایشان محبت داشتند. بعد از اینکه اوضاع و احوال در عراق به دست حزب بعث افتاد و حزب بعث حاکم شد، چون همه علمای ایرانی را از عراق تا جایی که توانستند اخراج کردند، ایشان نیز مجبور شد که به میهن بازگردد. بعد از اینکه بازگشتند، احساس نیاز کردند که باید یک فعالیت تبلیغی گسترده‌ای برای مکتب اهل بیت(ع) انجام شود. از همین رو، فعالیت‌های خویش را با تأسیس کتابخانه بزرگ اسلامی آغاز کردند و اقدام به ترجمه کتاب‌های متقن و مطمئن به 18 زبان دنیا کردند و به صورت جزوه‌های کوچک که برای کردم قابل استفاده باشد، منتشر کردند.
وی در ادامه افزود: هر جا که احساس نیاز می‌کردند که مناسب است فعالیت تبلیغی صورت گیرد، کمک می‌کردند. خودشان تعریف می‌کردند که یک روزی وارد بنیاد بعثت شدند و دیدند که یک نفر که از چهره‌اش مشخص بود ایرانی نیست، کنار ویترین فروشگاه کتاب، از بیرون ایستاده و نگاه می‌کند. بعد از اینکه وارد دفتر ایشان می‌شود، می‌گوید که آمریکایی هستم و کتاب عقاید شیعه شما در آمریکا به دست من رسید و پس از مطالعه و تحقیق در مورد اسلام و تشیع، به همراه خانواده به این نتیجه رسیدیم که شیعه بر حق است و همه ما شیعه شدیم و الآن نیز یکی از فرزندانم را به قم آورده‌ام تا به امر تبلیغ دین بپردازد. از پدر ما نیز درخواست کرده بودند کتاب‌هایی را به آمریکا ببرند که ایشان نیز حجم قابل توجهی از کتب را به ایشان اهدا کردند.
اسلامی تصریح کرد: مرحوم پدر، بعد از کتابخانه بزرگ اسلامی، در این زمینه احساس نیاز کردند که فعالیت را گسترش دهند و در سال‌های پس از انقلاب که فضا برای اقدامات تبلیغاتی، یک مقدار مناسب‌تر شده بود، بنیاد بعثت را به همراه چند نفر از دوستانشان که ایشان را همراهی می‌کردند تاسیس کردند و اقداماتشان را از همان‌جا شروع کردند. همچنین اقدامات ایشان، فقط مربوط به مسائل فرهنگی نبود، بلکه هر جایی که ایشان احساس خلاء می‌کردند و می‌دیدند که نسبت به یکسری از مسائل غفلت شده است وارد عمل می‌شدند. قبل از اینکه ستاد جبهه و جنگ در ادارات و ... در زمان دفاع مقدس تشکیل شود، یکی از دوستان پدر، از جبهه غرب آمد و به ایشان گفت که لشکر 27 محمد رسول الله(ص) که حاج احمد متوسلیان فرمانده آن بود، نیازمند کمک هستند. پدر نیز بسیاری از دوستان بازاری را جمع کرد و آن زمان 10 کامیون که حاوی تجهیزاتی نظیر پتو، خوراک و ... بود را به جبهه فرستاد.
وی در ادامه افزود: ایشان در بنیاد بعثت، یک ستادی به نام جنگ و نوسازی تشکیل دادند که تا همین اواخر هم سربرگ‌های این ستاد وجود داشت که از همان زمان، جلوی در همین بنیاد خیمه می‌زدند و کمک‌های مردمی را جمع می‌کردند. همچنین دوستان خود را نیز نسبت به جمع‌آوری این کمک‌ها تشویق می‌کردند.
اسلامی بیان کرد: از جمله دیگر فعالیت‌های ایشان این بود که هر طور که می‌توانست همه را دخیل می‌کرد. اینطور نبود که که بگویند من خودم این کار را انجام بدهم و بخواهند که به نام خودشان تمام شود و به هیچ وجه دغدغه این مسائل را نداشتند، بلکه هر کاری می‌کردند، سعیشان بر این بود که از تمام افراد استفاده کنند تا تعداد بیشتری در ثواب کارها شریک شوند. همچنین بنیاد بین‌المللی غدیر که اکنون فعالیت می‌کند نیز از سوی پدر راه‌اندازی شد، اما اسمی از ایشان در این زمینه نبوده و خودشان نیز دوست نداشتند اسمی از ایشان باشد.
وی در ادامه افزود: مرحوم پدر حدود 10 جلسه با آیت‌الله خزعلی نشست و برخاست داشت و در نهایت قرار شد که ستاد غدیر را تشکیل دهند. در ادامه نیز تصمیم بر این شد که این کار با نظم بیشتری ادامه پیدا کند که در نهایت پیشنهاد بنیاد غدیر داده شد و ایشان کارهای لازم برای ثبت این بنیاد بین‌المللی غدیر را انجام دادند، اما هرگز راضی نبودند که اسمشان برده شود. یکی دیگر از نهادهایی که در سطح وسیع مطرح است و نامی از مرحوم پدر نیست، مجمع جهانی اهل بیت(ع) است. این مجمع به پیشنهاد اخوی ما مطرح شد و به دلیل دوستی پدر ما با آیت‌الله تسخیری اقدامات لازم برای راه‌اندازی این مجمع صورت گرفت.
اسلامی تصریح کرد: ایشان مرکز تحقیقات اسلامی بنیاد بعثت را در قم تاسیس کردند و سپس شروع به احیای تفاسیری از جمله نفحات الرحمان و تفسیر عیاشی و ... کردند. همچنین کارهای مقابله و نسخه‌نویسی کتاب‌هایی مانند امالی شیخ صدوق و امالی شیخ مفید و دیگر منابع علوم اسلامی نیز توسط ایشان انجام شد. یکی دیگر از یادگارهای ایشان نیز ترجمه الغدیر علامه امینی است که با دعوت از برخی از فضلا این اقدام را انجام دادند. یکی دیگر از کارهایی که در حوزه علوم اسلامی کردند، ترجمه تفسیر نمونه آیت‌الله مکارم شیرازی است. چراکه احساس نیاز کردند که لازم است این تفسیر در جامعه غیر از ایران نیز مورد استفاده قرار گیرد. سپس این ترجمه را به بیروت فرستادند و در آنجا چاپ و نشر شد. در ادامه نیز آیت‌الله مکارم از پدر ما درخواست کردند که این کار در اختیار ایشان نیز قرار گیرد.
وی در ادامه افزود: یکی دیگر از یادگارهای حاج‌آقا که می‌توان گفت، چیزی است که اگر ما لایق باشیم، می‌توانیم نگهدار آن باشیم و اگر این را نگهداری کنیم تا سال‌های سال بلکه قرون متمادی خواهد ماند، تأسیس موزه هنرهای اسلامی است که بنده نیز عضو هیئت موسس این موزه بودم. ایشان معقتد بودند که هنر بهترین ابزار برای تبلیغ دین است. در ابتدا نیز طرح این موزه را با نام موزه ثقلین نوشتند، اما بعد دیدند که این نام شاید خیلی قابل فهم نباشد، بنابراین نام آن را به موزه هنرهای اسلامی تغییر دادند. که در 16 بخش طراحی شد. 14 بخش اختصاصاً برای 14 معصوم(ع)، یک بخش برای انبیاء و فرزندان اهل بیت(ع) و امامزادگان مثل حضرت ابوالفضل العباس(ع)، حضرت زینب(س) و یک بخش هم اختصاصاً برای علمای اسلام طراحی کردند. هرآنچه آثار پیرامون اهل بیت(ع) وجود دارد که در معرض نابودی است را پیدا کردند و اقدام به بازسازی و نگهداری آن کردند.
اسلامی تصریح کرد: این اواخر می‌گفتند که ذکر علما فراموش می‌شود و باید اثر ماندگار هنری برای علما شیعه وجود داشته باشد. تک‌تک علما را شناسایی کردند، عکس‌های مختلف از آنها تهیه کردند و بهترین عکسی که طبق نظر کارشناسان اهل فن برای نگارگری مناسب بود را انتخاب کردند. سپس نگارگرهای اهل فن را به خدمت گرفتند و با هزینه شخصی خودشان از آنها خواستند که این تصاویر را نگارگری کنند. زندگی‌نامه این علما نیز به هنگام بازدید مراجعه‌کنندگان در اختیارشان قرار می‌گیرد. البته که این کار به اتمام نرسید و امیدواریم که بتوانیم آن را به سرانجام برسانیم.
انتهای پیام
