هانیه پنبهپز، مدرس حوزه و دانشگاه سیستانوبلوچستان در گفتوگو با ایکنا، گفت: نوروز که با تولد دوباره طبیعت همراه است، در واقع نمادی از آغاز آفرینش بوده و آن خلقت نخستین را یادآوری میکند، چراکه در این روزها، طبیعت سرد و خاموش، جان و حیات دوباره میگیرد.
وی ادامه داد: نوروز یک جشن فراملیتی است، بطوری که تعلق به یک فرهنگ و ملیت خاص ندارد؛ زیرا از آنجایی که مطابق با فطرت انسان بوده و با تولد طبیعت همراه است، در همه فرهنگها، گرامی داشته میشود.
این مدرس حوزه بیان کرد: در قرآن واژهای تحت عنوان «ضحی» داریم که بهمعنای تابش فراگیر و عالمگیر خورشید در آغاز روزی خوش است؛ نوروز نیز شروع دوره جدیدی از زندگی را مژده میدهد.
وی گفت: بهار در حقیقت تجلی صفت «بدیع» خداوند است؛ در سوره بقره آمده که خدا « بَديعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْض» یعنی پديدآورنده آسمانها و زمين است؛ بداعت یعنی چیزی از نو خلق کردن، و تازه شدن و طراوت بخشیدن به زندگی با این صفت خدا ارتباط تنگاتنگی دارد.
پنبهپز افزود: انسان مؤمن و خداشناس میتواند از فرصت نوروز و تحولی که در طبیعت بهوجود آمده است، در حالات و رفتارهای خود نیز تحول ایجاد کند، همانطور که در دعای تحویل سال از خدا میخواهیم این تحول را در ما ایجاد کرده و حال ما را به احسن الحال تغییر دهد.
وی اظهار کرد: بهار به ما درس خداشناسی و معادشناسی میدهد؛ در آیه ۲۷ سوره مبارکه آل عمران که آمده است «تُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ؛ زنده را از مرده بیرون میآوری» مصداق آن همین بهار است که بهچشم میتوان دید.
این مدرس دانشگاه ادامه داد: همانطور که درختان و مراتع در فصل بهار به ادامه حیات میپردازند، انسان نیز در روز رستاخیز از حیات ابدی بهرهمند بوده و نتایج اعمال خویش را در این روز میبیند.
وی با اشاره به فلسفه عدد هفت در سفره هفتسین، اظهار کرد: عدد هفت عددی مقدس نزد همه فرهنگهاست و در نوروز معنایی دیگر هم دارد زیرا نماد آفرینش هفتگانه یعنی آسمان، آب، زمین، گیاه، چارپا، انسان و آتش، در فرهنگ باستانی ایران است.
پنبهپز بیان کرد: برای نوروز در روایات اسلامی آدابی مشخص شده است؛ امام صادق(ع) میفرماید چون نوروز شود، غسل کن و پاکیزهترین جامههای خود را بپوش و به بهترین بوهای خوش خود را معطر گردان؛ بنابراین همانطور که میبینیم، نوروز یک جشن جهانی است که در همه فرهنگها به آن توجه شده است.
انتهای پیام