نکته‌ها و پیام‌های آیه 34 بقره/ چرا ابلیس بر انسان سجده نکرد؟
کد خبر: 3902760
تاریخ انتشار : ۱۵ خرداد ۱۳۹۹ - ۰۸:۵۶
مرکز اسلامی برلین تبیین کرد؛

نکته‌ها و پیام‌های آیه 34 بقره/ چرا ابلیس بر انسان سجده نکرد؟

مرکز اسلامی امام علی(ع) برلین در آلمان نکته‌ها و پیام‌های آیه 34 سوره بقره را با مفهوم سجده فرشتگان بر انسان و خودداری ابلیس از سجده بر انسان در شبکه‌های اجتماعی تبیین کرد.

به گزارش ایکنا، مرکز اسلامی امام علی(ع) برلین در کانال این مرکز در شبکه‌های اجتماعی نکته‌ها و پیام‌های آیه 34 سوره بقره را «وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِکَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاّ إِبْلیسَ أَبى وَ اسْتَکْبَرَ وَ کانَ مِنَ الْکافِرینَ؛ و (یاد کن) هنگامی را که به فرشتگان گفتیم برای آدم سجده و خضوع کنید! همگی سجده کردند؛ جز ابلیس که سر باز زد و تکبر ورزید، (و به خاطر نافرمانی و تکبرش) از کافران شد» منتشر کرد که بدین شرح است:

1 ـ  به فرموده قرآن، ابليس از نژاد جنّ بود كه در جمع فرشتگان عبادت مى‌كرد. «كانَ مِنَ الْجِنِّ»

2 ـ  سجده بر آدم چون به فرمان خدا بود، در واقع بیانگر بندگى و عبوديت خداست. زيرا عبادت واقعى، عملى است كه خداوند بخواهد، نه آنكه طبق ميل ما باشد. ابليس حاضر بود قرن‌ها سجده كند، ولى به آدم سجده نكند.

3 ـ  سجده براى آدم نه تنها به خاطر شخص او، بلكه به خاطر نسل و اولاد او نيز بوده است.
چنانكه در جاى ديگر مى‌فرمايد: «خَلَقْناكُمْ ثُمَّ صَوَّرْناكُمْ ثُمَّ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ» (ضمیر جمع) و امام سجاد(ع) مى‌فرمايد: پيامبر صلى الله عليه و آله فرمودند: سجده بر آدم به خاطر ذرّيه و نسل او بود. سجده فرشتگان موقّتى بود، امّا نزول آنها بر مؤمنان و استغفارشان براى آنان دائمى است. «الَّذِينَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِكَةُ»

4 ـ سجده‌ بر آدم نه به خاطر جسم او، بلكه به خاطر روح الهى اوست. «فَإِذا سَوَّيْتُهُ وَ نَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ ساجِدِينَ» بى‌انصافى است كه به فرمان خدا تمام فرشتگان بر انسان سجده كنند، ولى انسان براى خدا سجده نكند.

5 ـ  فرشتگان نيز مانند انسان مورد خطاب و امر و نهى قرار دارند. «اسْجُدُوا لِآدَمَ»

6ـ  لياقت، از سابقه مهمتر است. فرشتگان قديمى بايد براى انسان تازه به دوران رسيده امّا لايق سجده كنند. «اسْجُدُوا لِآدَمَ»

7 ـ خطرناک‌تر از نافرمانى در عمل، بى‌اعتقادى به فرمان است. «أَبى‌ وَ اسْتَكْبَرَ»

8 ـ  تكبّر و جسارت ابليس سرچشمه‌ بدبختى‌هاى او شد. «كانَ مِنَ الْكافِرِينَ»

انتهای پیام
captcha