به گزارش ایکنا، علی شریعتی (۲ آذر ۱۳۱۲ – ۲۹ خرداد ۱۳۵۶)، نویسنده، جامعهشناس و پژوهشگر دینی ایران، از مبارزان و فعالان مذهبی، سیاسی و از نظریهپردازان انقلاب اسلامی ایران بود. او در جهان به عنوان روشنفکری برجسته، متفکری انقلابی و اسلامشناسی مترقی شناخته میشود، در این مستند کوتاه، شماری از نخبگان عرب معتقدند که شریعتی میخواست اندیشه آزادیخواهی را به شکلی اصولی گسترش دهد و اصلاحگری دینی باشد و از طریق ایجاد رابطه عاطفی با اسلام و دین سنتی، ارتباطی انقلابی به معنای واقعی کلمه ایجاد کند.
خنجر حمیه، محقق و مدرس دانشگاه لبنان معتقد است: خطابههای شریعتی متوجه عموم مردم بود حتی اگر این مردم، فرهیخته و تحصیلکرده نبوند و سواد دانشگاهی نداشتند اما از اندیشههای شریعتی توشه برمیداشتند چراکه شریعتی بلندهمت بود و همه را به این بلندنظری فرامیخواند نه برای خروش که ارادهها و آگاهی افراد را تحریک و وادار به تفکر کند و این همان اعتماد به نفس تمام و قدرت نفوذ کلام شریعتی بود.
وی میافزاید: شریعتی چنانچه باید و شاید در محافل معرفت و اندیشه مورد اهتمام واقع نشد نه در سیاق اندیشه سیاسی معاصر و نه در سیاق اندیشه ایرانی و نه اندیشه عربی. ما مسئول فرهیختهکردن نسل امروز و فردا هستیم مثل آنچه شریعتی کرد. او تلاش کرد جامعه را از دام جهلی که گرفتارش شده رهایی بخشد. او به معنای واقعی کلمه میراثی گرانبها برای ما است و باید وجود او را ستایش و با او مثل یک حقیقت تعامل کنیم. شریعتی یک حقیقت بود؛ حقیقتی که باید ستود و قدر این میراث و گوهر را دانست. ما مسئول هستیم که خودسازی کنیم و برای خودسازی میتوان از دکتر شریعتی الهام گرفت.
محمدحسن الأمین، خطیب و ادیب اسلامی لبنان درباره شریعتی میگوید: در اندیشه شریعتی به طور خلاصه نظریه استعمار عبارت از قابلیتی است نه از سمت استعمارگر بلکه از سوی مستعمر. حتی برداشت ناصحیح از دین به نفع خود و به شکل غیر سلیم نیز در نظر شریعتی نوعی استحمار است. به همین دلیل است که او خود را در جایگاه شاعر، تحلیلگر و مدافع دین حقیقی قرار میدهد و با تمام اشکال دینی که منجر به استحمار و نادیده گرفتن احساس و شعور انسان شود، هجوم میبرد. او آثاری زیادی از خود برجای گذاشت که تا امروز میتوان از آنها برای تغییر مطلوب نه در ایران بلکه در جهان عرب و جهان اسلام الهام گرفت.
همچنین محبوب عبدالسلام، اندیشمند سودانی و دبیرکل انجمن عربی روشنفکری دینی درباره شریعتی میگوید: نمیتوان گفت اندیشه شریعتی متعلق به فرقه و مذهبی خاص است. در هیچ یک از کتابهای او نمیتوان بین شیعه و سنی فصل و جدایی قائل شد. چرا که او از امت سخن میگفت. فرهیخته بود و متعلق به وطن و کشوری متمدن اما فکری باز و گرایشی انساندوستانه داشت و هرگز گرفتار طایفهگرایی و قومگرایی نشد.
وی افزود: شریعتی خیلی زود به شهادت رسید؛ اشتباه است که بگوییم دهه پایانی عمر شریعتی شاهد شکوفایی فلسفه و اندیشههای فاضل و مستحکم او بودیم چراکه در آن برهه از زمان مقارن با فضای انقلابی ایران، افکار عمومی نیاز به اندیشهای چنین قوی و انقلابی داشت که منجر شد نقش شریعتی در شورآفرینی برای انقلاب پر رنگ تر و کاملتر شود.
عبدالسلام معتقد است: شمار زیادی از جوانان تحت تأثیر اندیشههای شریعتی وارد جریان انقلاب شدند و بپا خواستند. شریعتی از نخبگان فرید انقلاب ایران و به تعبیر من چشمهای زلال و چونان گوهری ناب بود که در اطراف او دیگر نخبگان انقلابی بروز و ظهور کردند و سپس با بنیانگذار کبیر انقلاب همراه شدند.
فیلم شریعتی از نگاه نخبگان عرب را در زیر مشاهده میکنید.
انتهای پیام