حضرت معصومه(س)؛ بانوی جوانی که زندگی را «عقیده» و «جهاد» می‌دانست

خدیجه دهواری، مدرس حوزه علمیه سراوان در گفت‌وگو با ایکنا از سیستان‌وبلوچستان، گفت: حضرت معصومه(س) دختر گرامی امام کاظم(ع) و خواهر بزرگوار امام رضا(ع) هستند که ارزش وجودی ایشان تنها به سبب نسبتی که با ائمه(ع) دارند نیست، بلکه خود ایشان نیز صاحب کمالات فراوانی بوده و مورد عنایت اهل بیت(ع) قرار داشتند.

وی ادامه داد: وقتی از امام موسی کاظم(ع) می‌پرسند که چرا خانم را شوهر نمی‌دهید؟ ایشان فرمودند کسی را هم کفو و هم شأن او نیافتم. در آن زمان که خفقان شدیدی از سوی حکومت وجود داشت، اکثر علویان در زندان، برخی تحت تعقیب و برخی نیز مبارزه را بصورت مخفیانه ادامه می‌دادند و کسی که هم شأن خانم باشد، نبود.

مدرس حوزه علمیه سراوان بیان کرد: ایشان خانمی بودند که واقعاً در عصر خودشان، بی‌نظیر بودند، بطوری که هم از نظر علمی، دینی و هم از لحاظ فعالیت سیاسی، بی‌همتا بودند؛ ایشان با وجود زن بودن و جوان بودن، نقش مبارزاتی امام کاظم(ع) را در شرایطی که ایشان در زندان بودند، بر عهده داشتند.

وی افزود: در تاریخ اسلام و به‌خصوص مذهب شیعه، بانوان نقش مبارزاتی ارزشمندی داشته‌اند. از جمله حضرت فاطمه زهرا(س) که شجاعت را به خوبی از پدر بزرگوارشان به ارث برده بودند؛ حضرت زینب(س) که در کربلا، کوفه و شام آن‌گونه حماسه آفریدند و بانو حمیده، همسر امام صادق(ع) که شخصیتی گران‌مایه بودند.

دهواری اظهار کرد: حضرت معصومه(س) نیز از آن بانوان عالی‌قدر تاریخ اسلام هستند؛ در سال‌هایی که امام کاظم(ع) در زندان بودند، ایشان خیلی محکم جلوی دشمن ایستاد. بارها دشمن حمله کرد تا خانه را غارت کنند، تنها کسی که قدرت ایستادن داشت، ایشان بود.

وی گفت: حضرت معصومه(س) بانویی بودند که مردان باید در رکاب ایشان، مردانگی می‌آموختند؛ دختری جوان که در هنگام شهادت، تنها 27 سال سن داشتند، اما زندگی را در «عقیده» و «جهاد» می‌دانستند و به همه دختران پاکدامن، چگونه زن بودن را آموختند.

مدرس حوزه علمیه سراوان اضافه کرد: ایشان از نظر علمی نیز سرآمد بودند، بطوری که نقل شده روزی جمعی از شیعیان وارد مدینه شدند تا سؤالات خود را از امام کاظم(ع) بپرسند، اما ایشان در مدینه حضور نداشت و حضرت معصومه(س) نامه سوالات آن‌ها را دریافت کرده و پاسخ آن‌ها را نوشت. در راه بازگشت آنان، در بین راه به امام(ع) برخورد کرده و ماجرا را نقل کردند. امام(ع) جواب‌های حضرت معصومه را مطالعه کرده و سه مرتبه فرمودند «پدرش به فدایش».

وی بیان کرد: این بانوی بزرگوار، در مدینه ساکن بودند و برادرشان حضرت رضا(ع) در خراسان بودند؛ ایشان برای دیدار برادر، عازم ایران می‌شوند که در میانه راه، ایشان را مسموم کرده و گویا هفده روز بعد، در اثر آن زهر، به شهادت می‌رسند.

دهواری افزود: امام رضا(ع) درباره هر کس که بارگاه این بانو را در قم زیارت کند، می‌فرماید «مَنْ زارَها عارِفاً بِحَقِّها فَلَهُ الْجَنَّةُ» یعنی کسی که فاطمه معصومه(س) را زیارت کند، در حالی که حق او را بشناسد، بهشت برای او است. اما عنایت داشته باشید که فرموده‌اند «عارِفاً بِحَقِّها» یعنی باید معرفت داشته باشیم، چون کسی که به ایشان معرفت پیدا کند، در واقع راه را پیدا کرده و خدا را شناخته است.