ممیزی‌ها سنگ راه موفقیت تئاتر دفاع مقدس است
علی‌رضا معروفی گفت: یکی از اتفاقاتی که باعث شده، تولیدات مورد نظر نتواند آنچنان که باید در جذب مخاطب موفق باشد ممیزهای بی‌مورد است.
علی‌رضا معروفی، کارگردان تئاتر برگزیده هفدهمین جشنواره تئاتر مقاومت در گفت‌و‌گو با ایکنا درخصوص کار جدیدش اظهار کرد: در نمایش «تنها» قصه هشت اسیر را روایت می‌کنم که در اتاقی کوچک در استخبارات عراق اسیر هستند. سال 97 کتابی با عنوان «سرباز کوچک امام» خواندم که در آن خاطرات اسیر سیزده ساله ایرانی؛ مهدی تهانیان روایت شده است. این کتاب به من داده شده تا بر پایه آن نمایشنامه‌ای کوتاه بنویسم اما به اندازه‌ای برخی صفحات کتاب مرا آزرده‌خاطر کرد، به‌نحوی‌که چند روز به شدت درگیر آن بودم. برای همین تصمیم گرفتم یک کار صحنه‌ای بلند با محوریت این اتفاق روی صحنه برم.
وی افزود: «تنها» برای اولین بار در تئاتر مقاومت روی صحنه رفت اما تلاش می‌کنم تا این نمایش را در جشنواره تئاتر فجر هم اجرا کنم. همیشه دوست دارم موضوعاتی را مد نظر قرار دهم که در آن مفاهیم اخلاقی و انسانی مد نظر قرار گرفته است. لازم به ذکر است این گرایش تنها در کارهای دفاع مقدسی خلاصه نمی‌شود، بلکه در فرم‌های دیگر هم شاخصه‌هایم را مد نظر قرار می‌دهم ولی باید اعتراف کنم کارهایی که درباره شهدا و بچه‌ای جنگ است را بیشتر دوست دارم، چون حرف‌هایی که در حوزه دفاع مقدس بیان می‌شود زیبا و تکرارنشدنی است. بر همین مبنا در دو کار آخرم «شکم» و «عقیم» نیز سعی کردم از این معنا خارج نشوم، البته شکم قصه‌ای اجتماعی داشت و عقیم به صورت مستقیم دفاع مقدس را محور قرار داده بود. در نمایش شکم تنها به فکر آسیب‌شناسی اجتماعی نبودم بلکه می‌خواستم بگویم در چنین موقعیت‌هایی هم می‌توان روابط انسانی را مد نظر داشت.
ممیزهای بی‌مورد
این کارگردان تئاتر با بیان اینکه برخی ممیزهایی بی‌مورد عامل افت کیفیت تولیدات دفاع مقدسی بوده است، گفت: یکی از اتفاقاتی که باعث شده، تولیدات مورد نظر نتواند آنچنان که باید در جذب مخاطب موفق باشد ممیزهای بی‌مورد است. این اتفاق در تئاتر «تنها» نیز رخ داد. یعنی از همان ابتدا که نمایشنامه را برای دریافت مجوز به نهادهای مربوطه ارجاع دادم ممیزهای فراوانی به کارم خورد، درصورتیکه هیچ‌یک منطقی نبود و مسئولان اعتقاد داشتند بیان این مسائل در تئاتر به صلاح نیست!
وی در پاسخ به این سوال که کلیشه‌نگاری در نمایش‌های دفاع مقدسی چه آسیب‌هایی در پی دارد، بیان کرد: وقتی واقعیت را به تصویر نکشیم در حقیقت خود را سانسور کرده‌ایم، برای همین تماشاگر نمی‌تواند با واقعیت رو‌به‌رو شود. پس طبیعی است که آن را پس زده و نتواند با آن ارتباط برقرار کند. نکته قابل تامل به نگرش اشتباهی برمی‌گردد که پیرامون بحث ممیزی وجود دارد.
دفاعی متفاوت با جنگ‌های رایج
معروفی که در جشنواره هفدهم تئاتر مقاومت توانست با نمایش «تنها» عنوان نخست بخش صحنه‌ای را به خود اختصاص دهد، متذکر شد: ممیزی‌ها با این هدف انجام می‌شود که از موضوعات ارزشی پاسداری به عمل آید، درصورتیکه این اتفاق، خود ضربه زننده به مفاهیم مورد نظر است. همه هنرمندان و مردم می‌دانند هشت سال دفاع مقدس از این رو مقدس بود که ایمان و اعتقاد حرف اول را می‌زد، پس هیچ هنرمندی حاضر نمی‌شود که این اصل مهم را زیر سوال ببرد. آنچه تحت عنوان ممیزی پیش می‌آید به نظرم نوعی اختلاف سلیقه است.
وی با بیان اینکه تئاتر عرصه‌ای مفغول در هنر است، تصریح کرد: هنر به شکل کلی در کشور ما چندان مورد توجه مدیران نیست، چون به آن به عنوان نیاز ثانویه نگاه می‌شود، اما در میان هنرها به نظرم به تئاتر بیش از دیگر حوزه‌ها اجحاف صورت می‌گیرد. این مسئله را هم در محدودیت‌های سخت افزاری می‌توان مشاهده کرد هم حمایت‌هایی که از طرف مسئولان صورت می‌گیرد.
کاگردان تئاتر «تنها» در انتها با تاکید بر اینکه تئاتر هنر ماندگار و تاثیرگذار است، بیان کرد: هنر با تفکر و اندیشه پیوند خورده است، برای همین موضوعاتی که در آن مطرح می‌شود نیز باید از غنای لازم بهره برده باشند. البته در تئاتر نیز نمایش‌های سخیف وجود دارد اما میزان کارهای بی‌کیفیت در نمایش بسیار پایین‌تر از دیگر بخش‌هاست. جواب این مسئله نیز کاملاً روشن است زیرا محیط نمایش آنچنان مساعد کارهای بی‌کیفیت نیست، برای همین کمتر کارگردانی سعی می‌کند از هنر نمایش برای بیان موضوعات گیشه‌پسند استفاده کند.
انتهای پیام
