آیتالله مهدی هادوی تهرانی، 25 اسفندماه در ادامه مباحث تفسیری سوره مبارکه نور، با اشاره به آیه «وَيَقُولُونَ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالرَّسُولِ وَأَطَعْنَا ثُمَّ يَتَوَلَّى فَرِيقٌ مِنْهُمْ مِنْ بَعْدِ ذَلِكَ وَمَا أُولَئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ»، گفت: در این آیه شریفه، خداوند فرموده است که عدهای هستند که میگویند ما به خدا و پیامبر ایمان آوردیم و اطاعت کردیم، اما پشت کردند و اینها در حقیقت ایمان ندارند.
هادوی تهرانی بیان کرد: از جمله ویژگی این افراد آن است که وقتی گفته شود برای قضاوت به خدا و رسول مراجعه کنیم، قبول نمیکنند، مگر اینکه مطمئن باشد قضاوت به نفع خود آنان است، اما اینها در حقیقت به خودشان ظلم میکنند، زیرا منافق هستند.
استاد حوزه افزود: اینها قسم سفت و سخت به خداوند میخورند که اگر شما برای جهاد امر کنید، خارج میشویم و به میدان میرویم، اما خداوند فرموده به اینها بگو قسم نخورید، زیرا به آن عمل نمیکنند؛ یعنی فقط حرف میزنند، بدون آنکه اعتقاد داشته باشند که با تعبیر «طَاعَةٌ مَعْرُوفَةٌ» آن را تبیین کرده است.
وی افزود: شیخ طوسی در تبیان، دو معنا برای آن ذکر کرده است؛ یعنی خبر برای مبتدای محذوف است «هذه طاعة معروف». مجاهد گفته است که این اطاعت معروف شما هست که حرف میزنید، بدون عمل و اعتقاد؛ معنای دیگر اینکه طاعت و بندگی به سخن نیکو و معروف است؛ یعنی اگر به سخن معروف و خوب عمل کنید، بهتر از قسمهای دروغ است.
هادوی تهرانی اظهار کرد: علامه طباطبایی هم میگوید «طاعة معروفة»، خبر برای مبتدای محذوف در مقام تعلیل نهی از قسم است که چرا قسم میخورید؟ به نظر بنده مضمون آن این است که چرا قسم میخورید، بلکه کار و اطاعت شایسته داشته باشید و وقتی گفته شد به جنگ بروید، بروید و بدانید که خدا به کارها و نیات شما آگاه است.
استاد سطح خارج حوزه علمیه بیان کرد: افراد زیادی هستند که شعار جنگ جنگ تا پیروزی سر میدادند، اما سر به جبهه هم نزدند؛ قبل از انقلاب اسلامی هم برخی با اینکه سنشان از ما بیشتر هم بود، اما جرئت نداشتند مجازات ساواک را برای دفاع از انقلاب تحمل کنند، اما امروز سینه برای انقلاب چاک میکنند.
وی افزود: در آیات بعد هم بر این موضوع تأکید شده است که اگر میخواهید به سعادت حقیقی برسید، باید از پیامبر اطاعت کنید و ترس و خشیت از خداوند داشته باشید؛ یعنی در برابر نواهی و منکرات، روحیه خشیت داشته باشید که مبادا مستوجب عذاب شود، همان طور که در دعای ماه رجب میخواندیم: «یا من ارجوه لکل خیر و آمن سخطه عند کل شر ...»؛ یعنی انسان باید در هر شری سخط الهی را محتمل بداند و اگر ما در امان هستیم، نشان میدهد خداوند با هر بدی که مرتکب میشویم، فوراً مجازات نمیکند.
استاد حوزه با بیان اینکه نه خوف تنها و نه رجای تنها فایده ندارد، تصریح کرد: انسان هم باید از غضب و عذاب الهی بترسد و هم به رحمت الهی رجا داشته باشد و اینها اهل خشیت واقعی هستند. برخی میگفتند مرحوم خوشوقت هر وقت صحبت میکند، فقط از تقوا حرف میزند و چیز دیگری نمیگوید، زیرا تقوا کلید همه خوبیها و رسیدن به فیض و فوز و سعادت است.
وی اضافه کرد: این آیات درست است که ناظر به منافقان دوره پیامبر(ص) هستند، اما مصادیق آن صرفاً برای آن روز نیست و برای امروز هم وجود دارد و برای همیشه خواهد بود؛ تا زمانی که پیامبر در شرایط سخت شعب بود، افراد اندکی حامی ایشان بودند، اما وقتی وضعیت مسلمین روبراه شد، مدعی مسلمانی شدند و به تعبیر حضرت زهرا(س) کسانی که طلقاء بودند، میداندار حکومت و قدرت شدند. کسانی که تا فتح مکه هم در برابر پیامبر ایستادند، خود را محق قدرت دانستند و امیرالمؤمنین را که از کودکی ملازم و حامی پیامبر بود، با بهانههای واهی کنار گذاشتند.
آیتالله هادوی تهرانی تصریح کرد: به تعبیر آیتالله بهاءالدینی، ممکن است شما چند نفر سادهلوح را بتوانید فریب دهید و دور خود جمع کنید و بازیگری کنید، ولی برای خدا نمیتوانید بازیگری کنید و او به خفا و آشکار همه انسانها آگاه است و انشاءالله ما مشمول عفو و رحمت او شویم.
انتهای پیام