وظیفه ما در برابر شایعات چیست؟

اگر فردى درباره شخصی يا مؤسسه‏‌اى حرفى زد ما چه وظيفه‌‏اى داريم. آيا وظيفه داريم سكوت كنيم؟ نه. آيا وظيفه داريم حتى بگوييم «ما كه نمى‏‌دانيم، خدا عالم است»، «من چه مى‏‌دانم، شايد باشد شايد نباشد»؟ نه. آيا وظيفه داريم در مجالس نقل كنيم، بگوييم «چنين چيزى مى‏‌گويند»؟ به طريق اولى‏ نه. پس وظيفه‏‌ ما چيست؟ مادام كه بيّنه شرعى اقامه نشده و شرعاً بر ما ثابت نشده است، بايد بگوييم دروغ است. مادام كه بيّنه شرعى نيست، نه حق داريم بازگو كنيم، نه حق داريم بگوييم «نمى‏ دانيم، چه مى‏‌دانيم، شايد هست، شايد نيست» و نه حق داريم سكوت كنيم، بلكه وظيفه داريم بگوييم دروغ است.

هر وقت شرعاً ثابت شد، آن‏وقت وظيفه ما مبارزه كردن است. البته در هر موردى وظيفه‏‌اى داريم. در بعضى از مسائل، بايد مبارزه كنيم، در بعضى از مسائل حاكم شرعى بايد وظيفه ‏اش را انجام بدهد، مثل مورد زنا.

قرآن مى‏‌گويد: اى مسلمين - نسبت به تهمتی که به یکی از همسران پیامبر (ص) زده شد(قضیه افک) - با اين زبان به زبان كردن، دهان به دهان كردن، گناه بزرگى مرتكب شديد، اگر نبود براى شما مسلمان‌ها فضل و رحمت الهى در دنيا و در آخرت، هر آينه مى‌رسيد به شما عذاب عظيم، هم در دنيا و هم در آخرت، به خاطر چيزهايى كه در آن وارد شديد، يعنى درباره آن چيزها بدون دليل حرف زديد. فقط لطف خدا جلو عذاب دنيا و آخرت را گرفت. پس متوجه باشيد، ديگر چنين كارى نكنيد.(نور : 13-11)

منبع: مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى؛ جلد ‏26؛ صفحه 413- با ویرایش جزئی