توجه و توسل به ائمه(ع) سبب زدودن غفلت از انسان است

به گزارش ایکنا؛ آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی هشتم تیرماه در ادامه تفسیر سوره مبارکه تکاثر، گفت: در این سوره اشاره فرموده است که دارایی‌ها و تفاخر به آن شما را از یاد خدا و قیامت غافل کرد، اما وقتی وارد قبر و با مرگ روبرو شوید، این تکاثر و افتخار به مال و منال پایان می‌پذیرد و شما در آینده خواهید دانست که اینها مفید حال شما نیست. دوبار این تعبیر که خواهید دانست، تکرار شده است.

وی افزود: در ادامه هم فرموده است که اگر نسبت به مرگ و زندگی آخرت علم یقینی داشتید، رو به تکاثر نمی‌آوردید؛ شیخ طوسی در مورد آیه «لترون الجحیم» آورده است قبل از آنکه وارد موقف جهنم شوید، هر آینه این واقعیت را خواهید فهمید؛ علامه طباطبایی هم فرموده است که این لام، لام قسم است؛ یعنی حتما جهنم را خواهید دید و آن جزای لهو و تکاثر است.

استاد سطح خارج حوزه علمیه بیان کرد: انسان دائماً در غفلت قدرت و ثروت و دارایی و ... به سر می‌برد تا اینکه به هنگامه مرگ برسد؛ در حالی که تنها چیزی که برای انسان باقی می‌ماند، عمل او هست؛ این روحیه است که انسان را به لهو می‌کشاند و در نهایت باعث ورود به او جهنم است.

آیت‌الله هادوی تهرانی اضافه کرد: البته کسانی آشکارا به قدرت و ثروت و استعداد و خود می‌بالند و فخرفروشی می‌کنند، اما برخی آشکار نیست، ولی نوع رفتار آنها بیانگر این موضوع است که هر دو نوعی از طغیان است و سبب غفلت انسان از یاد خدا می‌شود.

وی اضافه کرد: از امام رضا(ع) پرسیدند که جایگاه ما در نزد شما چیست و ایشان فرمودند که همان جایگاه ما در نزد شما؛ بنابراین توجه به این ذوات مقدس سبب می‌شود تا انسان از گرداب دنیا و آلودگی‌های آن بیرون بیاید و این توجه کردن حتماً مؤثر است و نباید تصور کرد بی‌تاثیر است.

استاد حوزه علمیه اظهار کرد: در آیات این سوره، سخن از علم الیقین و عین‌الیقین کرده است. علم یعنی تصوری هرچند واقعی و یقینی از آن دارید، ولی عین الیقین، رسیدن به خود آن واقع و ورود به جهنم است؛ علم یقین قبل از ورود و عین الیقین ورود به خود جهنم است.

آیت‌الله هادوی تهرانی افزود: برخی گفته‌اند «لترون الجحیم» ناظر به دنیاست که نمی‌تواند درست باشد، زیرا مخاطبان این آیه افراد قلیلی هستند و این قلیل اساساً گرفتار تکاثر و غفلت از خدا نیستند، لذا درست نیست مخاطب خداوند باشند؛ البته دیدن بهشت و جهنم در دنیا یک کرامتی است که خدا به افراد معدودی عطا کرده است.

استاد حوزه علمیه گفت: البته یقینی برای انسان مفید است که توأم با باور باشد وگرنه خیلی‌ها به کفر خود یقین دارند؛ ضمن اینکه یقین هم سلسله مراتبی دارد که عین الیقین بالاترین مرحله آن است.  

وی با اشاره به آیه آخر سوره بیان کرد: در قیامت از انسان می‌پرسند که ما این همه دارایی و نعمت و ثروت و پست و مقامی که به تو دادیم، چگونه مصرف کردی؛ البته ما ممکن است تصور کنیم که نسبت به دیگران دارایی‌های کمی داریم، اما وقتی دقت کنیم، خواهیم دید خدا نعمت‌های بسیار زیادی به ما داده است.

استاد حوزه بیان کرد: روزی طلبه‌ای خدمت آیت‌الله بهاءالدینی رسید و از او در خواست کرد که توصیه بفرمایید توجه به آخرت پیدا کنیم و ایشان فرمود ببین خدا چه نعمت‌هایی به تو داده است، به همین نعمت خوردن راحت و آسان توجه کن، زیرا هستند افرادی که در همین مسئله به علت بیماری مشکل دارند. ما غرق در نعمت هستیم و باز نق می‌زنیم که چه چیزی به ما داده‌اند، به همین دلیل مقام شکر در ما ایجاد نمی‌شود.

وی افزود: شکر حالت برجسته‌ای در انسان است که در صورت خضوع و خشوع و دقت در انسان نسبت به نعمات ایجاد می‌شود. البته در شب اول قبر از انسان سؤالات کلی پرسیده می‌شود، ولی در قیامت انسان نسبت به کوچکترین کارهایی که کرده، باید جوابگو باشد.