مختاباد در رابطه با قطعه «سیدناالمصطفی» توضیح داد: این اثر مربوط به بیست سال پیش است که شعر آن از نظامی انتخاب شده است. با اندکی تغییرات این آهنگ را ساختم که محمد ساعد آن را تنظیم کرد. این قطعه به مناسبت تولد حضرت رسول (ص) ساخته شده است. وقتی این شعر را شنیدم، تصمیم گرفتم که روی آن کار کنم. چند اتود روی آن زدم و فضای شادی را برای ساخت این قطعه انتخاب کردم.
این آهنگساز در رابطه با کم شدن تولیدات آثار از این دست بیان کرد: در کشور ما فکر میکنند هر کسی که مذهبی است فقط باید بنشیند گریه کند. در حالی که پیام پیامبر همه وجد و زندگی بود اما گویی که شادی از اینجا رخت بربسته است. برای همین این قطعه را در مایهی بیات ترک ساخته شد و یک فضای شادمانی و وجدگونه در آن وجود دارد.
مختاباد با اشاره به تسلط مداحان و کمتر شدن موضوعاتی از این دست در عرصه هنر و موسیقی، بیان کرد: علت آنکه در هنر و موسیقی به چنین موضوعاتی نسبت به قبل کمتر پرداخته میشود حکومت مداحان است که حتی در تولد پیامبر هم ترجیح میدهند گریه کنند نه شادی و دستافشانی کنند. این از مسائلی است که در طی این یکی دو دهه از سال 1385 آرام آرام شروع شده و غمبارگی، غمزدگی، گریه و افسوس بخشی از فرهنگی شده است که مداحان ایجاد کردند. تفکری که در مداحی رشد کرده و دوست دارد فقط اشک و گریه جمع کند. متاسفانه این موضوع تاثیرات خود را در جامعه گذاشته است و با جامعهای عصبی، گرفته و افسرده مواجه هستیم.
بزرگترین فتح پیامبر جنگ نیست بلکه صلح است
مختاباد با اشاره به اینکه پیامبر اکرم (ص) کلام را به عنوان معجزه ارائه کرده است، گفت: این یعنی پیامبر اندیشه ارائه کرده است و به قول مولانا «وی آتشی افروخته در بیشه اندیشهها». معجزه پیامبر همین آتشی است که در اندیشهها ایجاد کرده است اما برخی معجزه پیامبر را کارهای خارقالعاده معرفی میکنند. این که این مسائل به گونهای شده است که فرهیختگان، هنرمندان و اندیشمندان دیگر حاضر نیستند در این زمینهها کار کنند برای این است که به قدری محیط نامساعد و آلوده است و فضا غمبار و پمپاژ بدبختی است که ورود نمیکنند.
این هنرمند تاکید کرد: ما در قرآن میخوانیم که بزرگترین فتح پیامبر جنگ نیست بلکه صلح حدیبیه است. پیامبر در همه جنگها پیروز شده اما خداوند در آن جنگی که حضرت صلح کردند را فتح بزرگ مینامد.
وی در رابطه با اینکه چه کاری میشود انجام داد تا با هنر در بین جوامع انسانی اتحاد ایجاد کرد، گفت: وقتی که یک جامعه بیمار است و هنر و هنرمند در گوشهای پرت شدهاند و مبهوت نگاه میکنند و عدهای به اسم مسلمان تفنگ در دست گرفته و افراد را میکشند پرداختن به چنین موضوعاتی مشکل است. شرایطی به وجود آمده است که وحدت و اتحاد بسیار شکننده است و این وحدت تنها در از خود گذشتگی رهبران مذهبی ایجاد خواهد شد.
از رسانهها فقط گریه و زاری پخش میشود
این خواننده موسیقی بیان کرد: تفکر اصیل اسلامی است که به دنیا توجه ویژهای دارد. در این دنیا باید تلاش کرد تا برای آخرت توشهای جمع کرد. چیزی که امروز در جامعه توسط صداوسیما، منابر، مساجد و تکایا مدام پخش میشود فقط گریه و زاری است؛ به قدری که آدم حس میکند پیامبر وقتی به دنیا آمده هم باید برای او گریه کرد. در حالی که آنها انسانهای بزرگی بودند که به دنیا آمدند، حیات اجتماعی، غم و شادی، مطالعه، مبارزه و جنبههای مختلف انسانی داشتند.
وی ادامه داد: گاهی وقتها اول صبح که تلویزیون باز میشود، دارد گریه و زاری پخش میشود! حتی در دعاهایی که خوانده میشود که مفاهیم عرفانی و بسیار عمیقی دارد اما عملا فقط داریم با این دعاها گریه میکنیم؛ همین اتفاقی که الان روبرو هستیم.
هنرمندان در این شرایط هم دارند حرف خود را میزنند
مختاباد در رابطه با معرفی مفاهیم دینی و مذهبی به وسیله هنر شرح داد: هنر سالها و قرنها کار خود را کرده و با این موضوعات و شخصیتها زندگی کرده است و در مسیر خود به آنها پرداخته و بخشی از وجود فکری و عاطفی خود بوده است.
مختاباد افزود: برخی تعریفات که از ائمه اطهار (ع) در بعضی مساجد و منابر شنیده میشود که فلان روحانی دارد از امام حسین (ع) تعریف میکند یا دارد توهین میکند. برای فردی چون من که به امام حسین (ع) عشق و علاقه دارم بیان موضوعات خارقالعاده اصلاً مهم نیست. زیرا دیگر آن امام حسین (ع) نیست بلکه فرد عجیب و غریبی است که در فیلمهای هالیودی آن را باید دید. ارزش امام حسین (ع) به این است که یک انسان عادی بوده است و توانسته بزرگترین تغییر تفکر انسانی را در هزار و اندی سال پیش ایجاد کند. ارزش امام حسین (ع) به این بوده است که به عنوان یک انسان علیه ظلم، جور و جبر زمانه مقاومت کرده تا پای جان هم ایستاده است.
آهنگساز قطعه «سیدناالمصطفی» در رابطه با فعالیت در این شرایط بیان کرد: هنرمندان در این شرایط کار خود را میکنند و وظیفه هنری خود را انجام میدهند ولی شرایط به گونهای است که صدا به صدا نمیرسد و به قدری مشکلات در جوامع اسلامی زیاد است به قول سعدی «چُنان قحطسالی شد اندر دمشق/ که یاران فراموش کردند عشق» ولی هنرمندان در این شرایط هم دارند حرف خود را میزنند و شاید در نسلهای بعدی کارنامهها را بررسی کنند و ببینند که هنرمندان در این شرایط چه کار کردند.
وی در پایان گفت: آرزوی صلح و دوستی و آرامش دارم و امیدوارم که دنیای اسلام به از خودگذشتگی و تعادل و پذیرش یکدیگر برسند.
انتهای پیام