حسین صیدخانی، کارگردان سینما در گفتوگو با ایکنا درباره فیلم سینمایی «مستطیل قرمز» که هماکنون روی پرده سینماهاست اظهار کرد: این کار با سختی تمام تولید شد زیرا کارهایی که در این حوزه ساخته میشوند نیازمند امکاناتی هستند که تامین آن کار بسیار دشواری است به ویژه که آن فیلم بخواهد مستقل جلوی دوربین رود. سختی کارهای دفاع مقدسی تنها به امکانات خلاصه نمیشود، بلکه چون این تولیدات را به گونهای میتوان کار تاریخی نامید پس نیاز است پیرامون آن فضاسازی لازم صورت گیرد. مشکل دیگری که در این رابطه وجود داشت به نبود اطلاعات در این زمینه برمیگشت که دست ما را بسته بود.
وی افزود: جالب است بدانید حتی مردم منطقهای (چوار) که در آنجا اتفاق رخ داده بود چندان اطلاعی پیرامون این موضوع نداشتند. واقعه مورد نظر در سال 65 رخ داده بود و در آن هواپیماهای بعثی زمین فوتبالی که در آن مردم و ورزشکاران حضور داشتند را بمباران کردند. من اهل همان منطقهای هستم که در آن این فاجعه انسانی رخ داده، برای همین توانستیم به هر نحو ممکن با معدود افرادی که در این رابطه اطلاعات داشتند گفتوگو کنم تا کار در بخش تحقیقی نتیجهای دقیق داشته باشد.
این فیلمساز در پاسخ به این سوال که در ساخت این فیلم به روی چه نکتهای تاکید ویژه بوده تصریح کرد: وقتی خواستم این فیلم را جلوی دوربین برم یک هدف را به صورت ویژه در ذهن خود داشتم تا کاری تولید کنم که وقت تماشاگر را نگرفته و بابت آن نکتهای مثبت به دست آورد. در این راستا تلاش کردیم قصهای در نظر بگیریم و شخصیتپردازها نیز از قوام کافی بهره برده باشند، همچنین سعی کردیم بار درام کار به نحوی باشد که رضایتخاطر بیننده را فراهم کند. درباره بحث درام این نکته را حتماً باید متذکر شوم که اگر میخواستم تمام انرژی خود را معطوف واقعنگری کنیم کارمان شکلی مستند به خود میگرفت، پس ضروری بود به هر طریق ممکن برای فیلم درام خلق میکردیم.
صیدخانی تاکید کرد: وقتی فیلمنامه را بعد از مراحل تحقیقی میدانی و کتابخانه به نگارش درآوردیم کار خوبی از کار درآمد، برای همین وقتی سناریو را برای عوامل میفرستادیم آنها با کار ارتباط برقرار کرده و آن را پسندیدند. درباره انتخاب بازیگران هم تاکید این نبود که تنها از بازیگرانی استفاده کنم که چهره باشند تا به این طریق کارمان دیده شود بلکه اولویت هنرمندانی بودند که با کار همذاتپنداری خوبی پیدا میکردند.
وی ادامه داد: بازیگر اصلی ما اندیشه فولادوند است. وی وقتی فیلمنامه را خواند آن را پسندید و جلوی دوربین «مستطیل قرمز» رفت. مهدی اسدی نیز بازیگر مقابل وی بود که او هم بازی خوبی از خود نشان داد. این بازیگر دو یا سه سیمرغ بازیگری از جشنواره فیلم فجر دارد. در کنار این دو بازیگر؛ علیرضا اوسیوند، جمشید جهانزاده و محمود مقامی دیگر بازیگران این کار را تشکیل میدادند. درباره مقامی باید اضافه کنم که او جدا از بازیگری مدیر تولید پروژه نیز بود. در کنار این چند بازیگر حرفهای، دیگر هنرمندان که در فیلم حضور داشتند از بازیگران بومی منطقه بودند. جالب است بازیگران بومی این کار به لحاظ کیفی همدوش بازیگران حرفهای حرکت کردند. این موضوع نشان میدهد چه ظرفیتهایی در شهرستانها وجود دارند اما ما نسبت به آن غافل هستیم.
کارگردان فیلم «مستطیل سبز» درباره اکران فیلم هم چنین توضیح داد: طی دو سالی که فیلم آماده پخش شده ما دنبال بهترین فرصت بودیم تا کارمان را روی پرده بریم اما با شیوع بیماری کرونا بسیاری از پیشبینیها تغییر کرد. در ادامه دیدیم که نمیتوانیم بیش از این معطل کنیم. همچنین مقام معظم رهبری پیرامون اتفاقی که فیلم داستان آن را روایت میشود اظهار نظر کرده بودند، پس دیگر جای تاخیر نبود و باید به هر طریق ممکن «مستطیل قرمز» را به نمایش در میآوردیم، البته برخیها معتقد بودند که پخش فیلم را به تلویزیون یا شبکه نمایش خانگی بسپاریم اما ترجیح دادیم کارمان روال عادی را طی کرده و ابتدا در سینما کار دیده شود.
وی متذکر شد: شهدا همیشه مظلوم هستند و این موضوع را حتی در فیلمهایی که محوریت آن شهدا هستند هم شاهدیم. این کار تنها در 20 سالن نمایش روی پرده رفته است! انتقاد دیگر من به بخش تیزرهای صدا و سیما برمیگردد که برای کار ما شرایط خوبی پیش نیاورد. باید به مسئولان این حوزه گفت برخی مواقع بحث ارزشهایی مطرح است که بالاتر از پول است. برای «مستطیل قرمز» 12 تیزر پخش شد آنهم در ساعت و شبکههایی که به هیچ وجه مطلوب نبود.
کارگردان «مستطیل قرمز» در پایان تاکید کرد: درست است که هر نوع مانعی که فکرش را میکردیم جلوی پای این فیلم گذاشته شد اما هیچ یک از این مسائل باعث نخواهد شد تا ما از کارمان دلسرد شویم. به عنوان فیلمساز خودم را نسبت به خون شهدا مسئول میدانم و در ادامه راهم نیز باز درباره شهدای هشت سال دفاع مقدس فیلم خواهم ساخت.
انتهای پیام