سعید بشیری، تهیهکننده سینما و تلویزیون، در گفتوگو با ایکنا، با بیان اینکه «دشت خاموش» فیلمی شریف و دغدغهمند است، بیان کرد: اکران آنلاین این فیلم سینمایی از نهم فروردین در پلتفرم فیلیمو آغاز شده است. خوشبختانه اتفاقی که برای این فیلم در این حوزه رخ داده تا به امروز رضایتبخش بوده است. اکران آنلاین این اثر سینمایی تا 10 اردیبهشت ادامه خواهد داشت. همچنین نمایش «دشت خاموش» تا هشت ماه آینده در جشنوارههای بینالمللی ادامه خواهد داشت.
وی در پاسخ به این سوال که آیا مخاطب «دشت خاموش» قشر خاصی از مردم هستند؟ گفت: وقتی تهیهکننده یا فیلمسازی فیلمی را تولید میکند، هدفش این نیست که تنها قشر خاصی از مخاطبان را هدف قرار دهد، بلکه هدف اصلی عموم مردم است. البته نمیتوان کتمان کرد که چنین آثاری ممکن است سلیقه عموم مردم نباشد.
تهیهکننده «دشت خاموش» درباره مضمون فیلم نیز چنین توضیح داد: در این اثر به افرادی نگاه میشود که در کورهپزخانههای آجرپزی مشغول کار هستند. همچنین مشکلات خانوادگی آنها بخش دیگر فیلم است. جدا از دشواریهای زندگی این قشر از جامعه، به روابط اخلاقی حاکم بر زندگی آنها نیز توجه میشود و نکته دیگر به روابط عاطفی حاکم بر زندگی این افراد برمیگردد.
بشیری با تاکید بر اینکه در پیامرسانی هیچگاه معتقد به مستقیمگویی نبوده است، تصریح کرد: «دشت خاموش» از آن دست آثاری است که پیام خود را در قالب فرم به تماشاگر منتقل میکند. به همین دلیل نوع میزانسن و فیلمبرداری در چنین کارهایی در خدمت معناست. در این میان نوع بازی هنرمندان هم به پیامرسانی درست کمک کرده و باعث شده است که پیامها شعاری نباشد و بتواند با مخاطب ارتباط برقرار کند. در ضمن با ریتم کُند بازی و میزانسن خواستیم که بر تفکر بیننده بیفزایم، زیرا در انتقال پیام تاثیر خاصی دارد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا فروش این دست تولیدات، تهیهکنندههای نظیر او را از فیلمسازی در این حوزه دلسرد نمیکند؟ بیان کرد: این فیلم در گروه هنر و تجربه اکران شد؛ گروه نمایشی که متاسفانه در حال برچیده شدن است، ولی در دو سال اخیر اثر توانست در این شکل از نمایش جزء پرفروشها باشد، در حالی که «دشت خاموش» در زمان شیوع کرونا به روی پرده رفت وگرنه مطمئناً فروش فیلم بهتر بود.
این فیلمساز اضافه کرد: با وجود فروش خوب فیلم در گروه هنر و تجربه، باز هم «دشت خاموش» نتوانست هزینههای خود را در گیشه تأمین کند، ولی این موضوع مرا از تولید این کار پشیمان نکرد. من هم دوست دارم اثرم سودآوری داشته باشد، ولی برخی مواقع پیام فیلم به اندازهای انسانی و ارزشمند است که تهیهکننده نه تنها از سرمایهگذاری ناراضی نیست، بلکه هر بار که فیلم را میبیند بابت هزینهای که کرده است احساس رضایت میکند.
این سینماگر گفت: تصور رایج این است که وقتی تهیهکنندهای اقدام به تولید یک فیلم میکند توان پرداخت هزینه ساخت را دارد، ولی در عالم واقع اینگونه نیست. برای مثال در این فیلم دشواریهای بسیاری را تحمل کردیم، حتی نهادهای که عنوان فرهنگی دارند و میبایست به چنین کارهایی کمک کنند از هر گونه حمایتی خودداری کردند! مشکل دیگر ما به گردآوری عوامل فیلم مربوط میشود، چون در شرایطی که بودجه لازم فراهم نیست این امر مشکل میشود، ولی خوشبختانه هنوز افرادی دغدغه کار فرهنگی دارند و ما توانستیم از وجودشان برای تولید فیلم استفاده کنیم. مشکل بعدی نحوه اکران فیلم بود که برای من راضیکننده نبود، چون این امکان وجود داشت که فیلم در زمان شیوع کرونا به گونهای روی پرده برود که بیننده بیشتری را به سالنها بکشاند. البته مخاطبان از فیلم راضی هستند. این موضوع را در سانسهای مختلف ارزیابی کردم و اگر تبلیغات و حمایت از چنین آثاری بیشتر شود، مطمئناً عموم مردم جذب خواهند شد.
بشیری در انتها درباره تجربه تهیهکنندگی برنامه تلویزیونی موفق «دو قدم مانده به صبح» گفت: این کار اولین تجربه من در مقام طراح، کارگردان و تهیهکننده بود. این برنامه از نظر کارشناسان اتفاقی چشمگیر در تلویزیون محسوب میشد که باعث شد کارهای دیگری با تأثیرپذیری از آن ساخته شود. این برنامه سه سال بسیار خوب را پشت سر گذاشت. سپس ترجیح دادم که فعلاً ادامه نداشته باشد تا کارمان تکراری نشود.
انتهای پیام