بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
وَلِلَّهِ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ لِیَجْزِیَ الَّذِینَ أَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا وَیَجْزِیَ الَّذِینَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى ﴿۳۱﴾
و هر چه در آسمانها و هر چه در زمین است از آن خداست تا کسانى را که بد کرده اند به [سزاى]آنچه انجام داده اند کیفر دهد و آنان را که نیکى کرده اند به نیکى پاداش دهد
الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّکَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِکُمْ إِذْ أَنْشَأَکُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فِی بُطُونِ أُمَّهَاتِکُمْ فَلَا تُزَکُّوا أَنْفُسَکُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى ﴿۳۲﴾
آنان که از گناهان بزرگ و زشتکاریها جز لغزشهاى کوچک خوددارى مى ورزند پروردگارت [نسبت به آنها]فراخ آمرزش است وى از آن دم که شما را از زمین پدید آورد و از همانگاه که در شکمهاى مادرانتان [در زهدان]نهفته بودید به [حال]شما داناتر است پس خودتان را پاک مشمارید او به [حال]کسى که پرهیزگارى نموده داناتر است
أَفَرَأَیْتَ الَّذِی تَوَلَّى ﴿۳۳﴾
پس آیا آن کسى را که [از جهاد]روى برتافت دیدى
وَأَعْطَى قَلِیلًا وَأَکْدَى ﴿۳۴﴾
و اندکى بخشید و [از باقى]امتناع ورزید
أَعِنْدَهُ عِلْمُ الْغَیْبِ فَهُوَ یَرَى ﴿۳۵﴾
آیا علم غیب پیش اوست و او مى بیند
أَمْ لَمْ یُنَبَّأْ بِمَا فِی صُحُفِ مُوسَى ﴿۳۶﴾
یا بدانچه در صحیفه هاى موسى [آمده]خبر نیافته است
وَإِبْرَاهِیمَ الَّذِی وَفَّى ﴿۳۷﴾
و [نیز در نوشته هاى]همان ابراهیمى که وفا کرد
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى ﴿۳۸﴾
که هیچ بردارنده اى بار گناه دیگرى را بر نمى دارد
وَأَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسَانِ إِلَّا مَا سَعَى ﴿۳۹﴾
و اینکه براى انسان جز حاصل تلاش او نیست
وَأَنَّ سَعْیَهُ سَوْفَ یُرَى ﴿۴۰﴾
و [نتیجه]کوشش او به زودى دیده خواهد شد