حفظ قرآن، ورود به دنیایی از برکات و مفاهیم است

فاطمه علی‌اکبری، حافظ قرآن و دانش‌آموخته مهندسی کامپیوتر از دانشگاه سجاد مشهد است که همزمان با دوره دانشجویی، در حوزه نیز تحصیل کرده است. وی که در مرکز قرآنی شهید شهریاری واقع در دانشگاه فردوسی مشهد، موفق به حفظ قرآن شده است در گفت‌وگو با ایکنا از خراسان‌رضوی ‌اظهار کرد: آشنایی‌ام با قرآن به دوران کودکی و خواندن و ترجمه آیات بازمی‌گردد. از پنج سال پیش دوره حفظ را شروع کردم و اکنون موفق به حفظ کل قرآن شده‌ام و هیچ‌گاه تصور نمی‌کردم که ورود به دنیای حفظ، ورود به دنیایی وسیع از برکات و مفاهیم باشد، زیرا می‌توان به‌واسطه آن فضایل اخلاقی بی‌نظیری را کسب کرد، جاری شدن برکاتی دور از انتظار و کمک‌رسانی‌هایی که خارج از تصورم بود، از جمله دلایل رضایت و خوشحالی من از ورود به این حوزه است.

وی افزود: قرآن الگوهای بسیاری را معرفی ‌می‌کند که می‌توان با فهم و به‌کارگیری آن‎ها، راه زندگی را دریافت. این کتاب آسمانی دید انسان را وسیع می‌کند، از سطح معمول بالاتر می‌برد و انسان نتایج کارها را در دنیا و آخرت می‌بیند.داستان‌های واقعی قرآن با نشان دادن نتایج کارهای نیک انسان‌ها در دنیا، خواننده را برای زندگی بهتر در دنیا و آخرت ترغیب می‌کند تا این مسیر را مانند آنها دنبال کند.

این حافظ قرآن ادامه داد: همنشینی با قرآن به‌مدت طولانی موجب می‌شود رنگ و بوی آن را به خود بگیری و مایه بسی خرسندی است که طی این پنج سال بیشترین ارتباط قلبی را با قرآن داشتم و اصلاح بسیاری از افکار و رفتار و همچنین یافتن پاسخ بسیاری از سؤالات را باعث شده است.

وی با ابراز تأسف از کنار طاقچه بودن قرآن در بعضی از منازل و عدم مراجعه به آن برای حل مسائل و مشکلات بیان کرد: با یافتن پاسخ بسیاری از سؤالات در قرآن و حل مسائل، زندگی‌ام ارزشمندتر ‌شده است.

علی‌اکبری اظهار کرد: با خواندن قرآن، صفتی همچون مهربانی هرچه بیشتر در من رشد یافت و تسری نتایج آن را حتی در اطرافیان هم مشاهده کردم، برای نمونه سعی داشتم در محیط کار مهربانی خارج از وظیفه را که گاهی از آن سوء استفاده می‌شود، انجام ندهم، اما با مرور قرآن این دید در من شکل گرفت که برای نیکوکاران چه پاداش‌هایی وجود دارد که مرا منصرف می‌کرد و بدون انتظار مهربانی می‌کردم و پس از مدتی این رفتار میان همکاران رایج شد و آنها را مهربان‌تر کرد.

شرط حفظ آیات، عمل به آن است

این حافظ قرآن با اشاره به آیه 82 سوره اسرا که خداوند می‌فرماید: «وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ ۙ وَلَا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلَّا خَسَارًا» گفت: تأکید اساتید این بود که شرط حفظ آیات، عمل به آن است، زیرا قرآن برای انسان‌های خوب و اهل تقوا هدایت و شفاست، اما برای کسانی‌که اینگونه نباشند، نتیجه عکس دارد و فهمیدن و عمل نکردن به آیه موجب وزر و وبال است. 

وی با قرائت آیه 39 سوره یوسف که خداوند می‌فرماید: «يا صاحِبَيِ السِّجْنِ أَ أَرْبابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللَّهُ الْواحِدُ الْقَهَّارُ» تأکید کرد: حفظ قرآن، ثباتی در انسان ایجاد می‌کند، به این معنی‌که قبل از آن برای انجام کارها جوانب مختلف را در نظر می‌گرفتم، اما اکنون تنها رضایت خداوند مهم است و دیگر مانند گذشته منافع شخصی اهمیت چندانی ندارد.

علی‌اکبری با بیان اینکه خدا هر كه را بخواهد با نور خويش هدايت مى‌كند به آیه 35 سوره نور اشاره کرد و گفت: خداوند می‌فرماید: «اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ كَمِشْكَاةٍ فِيهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِي زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ كَأَنَّهَا كَوْكَبٌ دُرِّيٌّ يُوقَدُ مِنْ شَجَرَةٍ مُبَارَكَةٍ زَيْتُونَةٍ لَا شَرْقِيَّةٍ وَلَا غَرْبِيَّةٍ يَكَادُ زَيْتُهَا يُضِيءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُورٌ عَلَى نُورٍ يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَنْ يَشَاءُ وَيَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ؛ خدا نور آسمان‌ها و زمين است، مثل نور او چون چراغدانى است كه در آن چراغى و آن چراغ در شيشه‏‌اى است، آن شيشه گويى اخترى درخشان است كه از درخت‏ خجسته زيتونى كه نه شرقى است و نه غربى افروخته مى‌شود و نزديک است كه روغنش هر چند بدان آتشى نرسيده باشد روشنى بخشد، روشنى بر روى روشنى است و‏ خدا هر كه را بخواهد با نور خويش هدايت مى‌كند و اين مثل‌ها را خدا براى مردم مى‏‌زند و خدا به هر چيزى داناست».