تلاش دختر پیشاهنگ نیویورکی برای رساندن صدای مظلومیت غزه
امیره اسماعیل، دختر فلسطینی‌تبار نیویورکی که عضو گروه دختران پیشاهنگ مسلمان است تلاش می‌کند که در کنار فعالیت‌های خود، در تظاهرات و اجتماعات به نفع مردم فلسطین صدایی رسایی برای مردم بی‌دفاع غزه باشد.
به گزارش ایکنا به نقل از نیویورک تایمز، در طول 17 سال زندگی امیره اسماعیل (Amira Ismail) هیچکس او را با لقب نوزادکش صدا نکرده بود اما این اتفاقی بود که در یکی از جمعه‌های این ماه و در اتوبوس Q58 شهر نیویورک که از مرکز کوئینز می‌گذرد، رخ داد.
امیره گفت: یک خانم به من نگاه کرد و گفت: تو نفرت انگیزی. تو قاتل بچه هستی. تو یهودستیز هستی. من فقط مدام می‌گفتم: این درست نیست. من در راه مدرسه بودم و حجابم را داشتم.
امیره در سال‌های پس از حملات 11 سپتامبر در کوئینز به دنیا آمد. او به یاد می‌آورد که در دوران کودکی در تظاهرات شهرداری به عنوان بخشی از یک جنبش موفق برای به رسمیت شناخته شدن مدرسه در عید فطر و عید قربان در شهر نیویورک شرکت کرد.
اما از زمان عملیات 7 اکتبر حماس که در آن حدود 1400 اسرائیلی کشته و حدود 200 نفر دیگر اسیر شدند، امیره که آمریکایی فلسطینی است، گفت که برای اولین بار خشم ناشی از اسلام‌هراسی و نژادپرستی را تجربه کرده است. اقوام و دوستان او هم تجارب مشابه دارند و در واقع، در سراسر شهر، حملات ضد مسلمان و یهودی‌ستیزی افزایش یافته است.
امیره گفت که در بخش‌هایی که در منطقه کوئینز، مسلمان بیشتر هست و به نوعی مسلمان‌نشین است، افسران پلیس در همه جا حضور دارند. پلیس درخواست مدارک شناسایی کرده و مردان مسلمان را متوقف می‌کنند و از آنها در مورد مدارکشان سؤال می‌پرسد. (نیویورک حضور پلیس خود را در اطراف محله‌ها و مکان‌های مسلمانان و یهودیان در این پنج محله افزایش داده است.)
امیره می‌گوید که دردناک‌ترین چیز این است که او و افرادی مانند او دریافته‌اند که زندگی فلسطینی‌ها اهمیتی ندارد. به حمایت قاطعانه ایالات متحده از اسرائیل در هنگام ورود به جنگ نگاه کنید.
امیره گفت: هزاران فلسطینی که در دو هفته گذشته و حتی بیشتر از آن در 75 سال گذشته به قتل رسیده‌اند، نمی‌توانید نادیده گرفته شوند. هیچ راهی وجود ندارد که بتوانید آن را پاک کنید. این بدان معنا نیست که من یهودی‌ستیز هستم.
موکسی‌های نیویورک
بسیاری از بچه‌های شهر نیویورک خود را با لغت موکسی Moxie-اصطلاحی عامیانه به معنای شجاعت داشتن، آن را توصیف می‌کنند. امیره، دختری شاد، با کفش کتانی که خود را بچه کوئینز توصیف می‌کند، می‌تواند غیرقابل توقف باشد.
هنگامی که او فقط 15 سال داشت، به سرنگونی کمپین بزرگ شهردار بزرگترین شهر آمریکا (نیویورک) کمک کرد و با نوشتن نامه‌ای، دیان مورالس را به نقض قوانین کار کودکان در حالی که ادعا می‌کرد از طبقه کارگر در نیویورک حمایت می‌کند، متهم کرد.
امیره در نامه 2021 که در فضای مجازی منتشر شد و به پایان کارزار خانم مورالس کمک کرد، نوشت: زندگی و آینده بسیار درخشان من به عنوان یک فعال 15 ساله با شکست‌ها و آسیب‌هایی که دایان مورالس ایجاد کرده است، تعریف نمی‌شود.
امیره با لبخندی شیطنت‌آمیز می‌گوید: من مقاله دانشگاهم را در مورد آن نوشتم.
در دو سال گذشته امیره یک سازمان دهنده کهنه کار شده است. آخر هفته گذشته، او به تظاهرات ضد جنگ پیوست. با این حال، ابتدا باید روی به دست آوردن آخرین نشان دختر پیشاهنگی خود کار کند. این به معنای رضایت مادرش، عبیر ریان خواهد بود.
هفته گذشته در جلسه پیشاهنگی دختر مسلمان محله آستوریا (Muslim Girl Scouts of Astoria)، گروهی از دختران جوان قانون دختر پیشاهنگی را تلاوت کردند: من تمام تلاشم را خواهم کرد که صادق و منصف، دوستانه و یاری‌رسان، با ملاحظه و مراقب، شجاع و قوی، و مسئول آنچه می‌گویم و انجام می‌دهم باشم، و به خودم و دیگران احترام بگذارم، به اقتدار احترام بگذارم، از منابع عاقلانه استفاده کنم، دنیا را بسازم که جای بهتری باشد برای خواهر پیشاهنگم باشد.
مادر امیره به دقت کار برخی از پیشاهنگان جوان را بررسی کرده و یک جلیقه آبی دخترانه پیشاهنگی U.S.A، پر از نشان‌های رنگارنگ، و حجاب صورتی تند پوشیده بود. خانم رایان درباره اسلام و پیشاهنگی‌ها گفت: این که شما یک دختر مسلمان آمریکایی قوی می‌خواهید هیچ تعارضی با چیزی ندارد.
در جلسه پیشاهنگان دختر، امیره و دوستانش در مورد برنامه‌های خود برای اعتراض به جنگ غزه صحبت کردند.
امیره گفت: تظاهرات جایی است که خشم خود را خالی می‌کنید.
مادر امیره در مصر به دنیا آمد. در سال 1948، خانم رایان گفت، پدربزرگش خانه و زمین خود را در یافا با تصاحب اسراییل از دست داد. در جلسه دختر پیشاهنگی، رایان همچنان انتظار می‌کشید و امیدوار بود اقوامش در غزه در امنیت باشند.
او گفت: هیچ ارتباطی با آنها وجود ندارد.
روز دوشنبه، خبر به خانم رایان رسید که بستگانش در بمباران غزه توسط اسرائیل کشته شده‌اند: همه. هیچ کس باقی نمانده است.
امیدی که به رهبران آینده هست
تخمین زده می‌شود که در هفته‌های اخیر هزاران فلسطینی در حملات هوایی اسرائیل در غزه قربانی شده‌اند.
خانم رایان گفت که قربانیان خانواده او شامل شش پسر عمو و فرزندانشان بودند که 2 سال سن داشتند. سایر اقوام ساکن خارج از کشور به او گفتند که پسرعموها در زیر آوار خانه‌شان درگذشته‌اند.
امیره گفت: من خشم زیادی نسبت به مسئولان دارم.
آخر هفته گذشته، در بروکلین، هزاران نفر در محله بی‌ریج (Bay Ridge)که خانه بسیاری از آمریکایی‌های عرب‌تبار بود، برای اعتراض به جنگ جمع شدند. در این بخش از شهر، مردم با ریشه‌های گوناگون پرچم‌های فلسطین را در خیابان حمل کردند. گروه‌های بزرگی از افسران پلیس در هر گوشه‌ای جمع شده بودند و عبور آنها را تماشا می‌کردند.
وقتی امیره وارد شد، بلندگوی خود را برداشت و خواهان آزادی فلسطین شد، جمعیت زیاد اما ساکت بود. در یک لحظه، هزاران نیویورکی پس از او تکرار کردند و خیابان بروکلین را با صدای خود پر کردند. امید است نسل رهبرانی از جنس امیره دنیایی بهتر از دنیایی که به آنها داده شده باقی بگذارند.
انتهای پیام
