مدیریت سفها بر جامعه و دغدغه‌های امیرالمؤمنین(ع) + فیلم
کد خبر: 4203784
تاریخ انتشار : ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ - ۰۳:۴۳
درس‌نامه‌های نهج‌البلاغه/ ۶

مدیریت سفها بر جامعه و دغدغه‌های امیرالمؤمنین(ع) + فیلم

معاون تهذیب مدرسه علمیه امامیه شهرکرد با اشاره به فرازهایی از نامه ۶۲ نهج‌البلاغه، به تشریح چهار خطر بزرگی پرداخت که مدیران کم‌خرد برای جامعه ایجاد می‌کنند.

روح الله جمشیدی، مدرس حوزه

حجت‌الاسلام والمسلمین روح‌الله جمشیدی، معاون تهذیب مدرسه علمیه امامیه شهرکرد در گفت‌وگو با ایکنا با اشاره به برگزاری انتخابات ۱۱ اسفندماه و حضور پرشور مردم در این عرصه مهم سیاسی و بر دغدغه‌های امیرالمؤمنین(ع) نسبت به جامعه مسلمانان که در بخش‌هایی از نامه ۶۲ نهج‌البلاغه مطرح شده است، اظهار کرد: ایشان در فرازی از این نامه می‌فرمایند: «آسَی أَنْ یَلِیَ [هَذهِ الْأُمَّةَ] أَمْرَ هَذهِ الْأُمَّةِ سُفَهَاؤُهَا وَ فُجَّارُهَا» یعنی نگرانم از اینکه سستی صورت بگیرد و بی‌خردان و تبهکاران بر مسند امور تکیه بزنند. 

وی با طرح این پرسش که چرا امام علی(ع) در این خصوص ابراز نگرانی می‌کنند، ادامه داد: حضرت می‌فرماید اگر افراد نالایق بر مسند اجرایی قرار گیرند، چهار خطر بزرگ جامعه دینی را تهدید خواهد کرد که این نگرانی‌ها در فراز «فَیَتَّخِذُوا مَالَ اللَّهِ دُوَلًا وَ عِبَادَهُ خَوَلًا وَ الصَّالِحِینَ حَرْباً وَ الْفَاسقِینَ حِزْباً» مورد تأکید قرار می‌گیرد. 

جمشیدی بیان کرد: وقتی افراد نالایق امور مملکت را بر عهده بگیرند، بیت‌المال را دست به دست می‌کنند و به جای آنکه این مال را در خدمت مردم و برای رشد و رفاه هزینه کنند آن‌را بین خودشان به چرخش در می‌آورند. خطر دیگر آن است که مسئولان نالایق بندگان خدا را به بردگی بگیرند و به جای آنکه خدمتگزار مردم باشند بخواهند مردم را به خدمت خود در آورند.

این مدرس حوزه علمیه استان تصریح کرد: بر طبق این کلام گهربار از حضرت امام علی(ع)، مسئولان نالایق همچنین با دلسوزان و انسان‌های متعهد همواره در جنگ هستند در حالی‌که با افراد تبهکار و سفها به سود خود حزب تشکیل می‌دهند. 

جمشیدی در صحنه بودن امت اسلامی را راهکار پیشگیری از بر مسند نشستن افراد نالایق مطرح کرد و گفت: حضرت در این نامه از نهج‌البلاغه تأکید دارند که «فَلَوْ لَا ذَلِکَ مَا أَکْثَرْتُ تَأْلِیبَکُمْ وَ تَأْنِیبَکُمْ» یعنی اگر این خطرها نبود شما را تشویق به مقاومت و نهضت نمی‌کردم و به سستی در کار سرزنش نمی‌دادم و به جمع‌آوری نیرو ترغیب نمی‌کردم و بلکه اگر هم سرباز می‌زدید و سستی می‌کردید شما را وا می‌گذاشتم.

انتهای پیام
captcha