مدرس حوزه علمیه لرستان:
دلخوش به اقبال دنیا نباشیم
حجت‌الاسلام سیدهادی سهرابی با اشاره به هشدار امام علی(ع) نسبت به واقعیت‌های غلط جامعه در حکمت نهم نهج‌البلاغه گفت: امام علی(ع) از ما می‌خواهد به اقبال دنیا دلخوش نباشیم و وقتی دنیا به ما روی آورد بلافاصله خود را نبازیم و وقتی دنیا به ما پشت کرد، از سرزنش‌های دیگران ناامید نشویم.
به گزارش ایکنا از لرستان، حجت‌الاسلام سیدهادی سهرابی، مدرس حوزه و دانشگاه شامگاه شنبه، ۲۶ اسفندماه در سلسله جلسات «درس‌هایی از نهج‌البلاغه» که با موضوع حکمت‌های نهج‌البلاغه در مسجد شهید مدنی شهر خرم‌آباد برگزار شد، با اشاره به نکات تفسیری حکمت نهم نهج‌البلاغه گفت: حضرت امام علی(ع) در این حکمت می‌فرمایند: «وَ قَالَ(علیه السلام) إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْيَا عَلَى [قَوْمٍ أَعَارَتْهُمْ مَحَاسِنَ غَيْرِهِمْ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُمْ سَلَبَتْهُمْ مَحَاسِنَ أَنْفُسِهِمْ] أَحَدٍ، أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَيْرِهِ، وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ، سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِه؛ وقتى كه دنيا به قومى روى آورد، خوبی‌هاى ديگران را به آنها عاريت دهد و چون پشت كند، خوبی‌هايشان را از ايشان بستاند.»وی با بیان اینکه امام علی(ع) در اين کلام عبرت‌آموز به دگرگونى حال مردم در برابر کسانى که دنيا به آنها روى يا پشت مى‌کند اشاره کرده است، افزود: گاهی مشاهده می‌کنیم فردی در دنیا به یک شهرت، عنوان، اسم و مقامی می‌رسد و یا فردی صاحب حکومت و پادشاهی می‌شود در چنین مواقعی ممکن است این شهرت و مقام باعث شود محاسن و نیکی‌های دیگران را به او عاریت بدهند.
این مدرس حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه در چنین شرایطی دو دسته از آدم‌ها اطراف این شخص که به رتبه و مقام و حکومت رسیده است، جمع می‌شوند، اضافه کرد: یک دسته افرادی هستند که به دنبال منافع خودشان هستند و میخواهند با چسبیدن به این فرد به نام، نان و نوایی برسند و دسته دوم نیز افراد متملق و چاپلوسی هستند که کارشان فقط چاپلوسی و تملق است.
سهرابی افزود: وقتی دنیا به آدم پشت می‌کند و فردی که مقام، پُست و شهرتی داشته این مقام‌ها از وی سلب می‌شود میتوان این انتظار را داشت که چنین فردی حتی اگر محاسن و خوبیهایی دارد آنها نیز از او گرفته می‌شود و حتی ممکن است مورد توهین، بد و بیراه و سرزنش دیگران نیز قرار بگیرد.
وی با بیان اینکه حضرت علی(ع) در این حکمت خواسته به ما هشدار و تذکر بدهد که به اقبال دنیا دلخوش نباشیم و وقتی دنیا به ما روی آورد بلافاصله خود را نبازیم و این تعریف و تمجیدها باعث نشود خودمان را ببازیم، گفت: یکی از واقعیت‌های دنیا همین موضوع اقبال و ادبار دنیاست و باید نسبت به این موضوع واقف باشیم که با تعریف و تمجیدهایی که در موقع اقبال از ما می‌شود خود را نبازیم و علاوه بر این از سرزنش‌ها و توهین‌هایی که در زمان ادبار و بدبختی از ما می‌شود سرخورده و ناامید نشویم و این تمجیدها و سرزنش‌ها نباید تأثیری در انجام وظیفه و مسئولیت ما داشته باشد.
مدرس حوزه و دانشگاه گفت: البته این حکمت از اطرافیان نیز می‌خواهد که انصاف را زیر پا نگذارند و مداح دیگران نباشند و بی‌خودی تعریف و تمجید از دیگران نداشته باشند و در زمان بدبختی و ادبار دیگران حرفی بر زبان نیاورند که واقعیت نداشته باشد.
سهرابی در بیان چرایی این امر اظهار کرد: نخست اينکه متملقان براى نزديک شدن به اين افراد دروغ‌هاى زيادى به هم مى‌بافند و به آنها نسبت مى‌دهند و زبان به زبان نقل مى‌شود، کم‌کم اشخاص باور مى‌کنند که واقعيتى در کار است و به عکس، کسانى که نسبت به افرادى حسادت دارند و به هنگام قدرت آنها نمى‌توانند چيزى درباره آنها بگويند وقتى قدرت‌شان از دست رفت هر نسبت ناروايى را به آنان مى‌دهند و تمام فضايل‌شان را نيز زير سؤال مى‌برند.
وی گفت: علت ديگر اين است که يکى از صفاتى که در بسيارى از افراد به‌طور طبيعى ديده مى‌شود قهرمان‌سازى است به این معنا که سعى دارند کسانى را به‌عنوان قهرمان در فنون و علوم و مسائل مختلف به جهان عرضه کنند و همين امر سبب مى‌شود که محاسن ديگران را به حساب آنان بگذارند و در مقابل، عده‌اى به اصطلاح حس ضعيف‌کشى دارند که اگر کسى در جامعه ضعيف و ناتوان شد، هر بلايى بتوانند به سرش مى‌آورند، این در حالی است که به يقين يک جمعيت مؤمن و سالم و با انصاف از اين امر برکنارند. اقبال و ادبار دنيا نسبت به افراد در نظر آنها تأثيرگذار نيست، هميشه حق را مى‌گويند و از حق طرفدارى مى‌کنند.
انتهای پیام 
