نکبتی 76 ساله به رنگ پاکسازی قومی و قتل برنامه‌ریزی شده در فلسطین

به گزارش ایکنا، 76 سال پیش در ۱۵ می سال ۱۹۴۸ گروهک‌ها و سازمان‌های جنایتکار صهیونیست دست به جنایتی وحشیانه علیه ملت فلسطین زده و سرزمین آنان را اشغال کردند؛ جنایتی که به «روز نکبت» شناخته شد.

در آن زمان اشغالگران صهیونیست مرتکب بیش از ۷۰ جنایت وحشیانه در حق ملت فلسطین شدند و طی آن بیش از ۵۳۱ شهر و روستا ویران شد و ۷۷۴ روستای دیگر به تصرف اشغالگران درآمد و بیش از ۸۰۰ هزار فلسطینی از سرزمین و خانه خود آواره شدند.

گزارش اداره آمار مرکزی فلسطین، با وجود آواره شدن بیش از ۸۰۰ هزار فلسطینی در سال ۱۹۴۸ و روانه شدن بیش از ۲۰۰ هزار نفر دیگر به سمت اردن پس از جنگ سال ۱۹۶۷، جمعیت کلی فلسطینیان تا پایان سال ۲۰۲۱ به حدود ۱۴ میلیون نفر رسیده که این بیانگر افزایش ۱۰ برابری جمعیت آنان از زمان فاجعه نکبت است.

در سالروز نکبت فلسطین، الجزیره در گزارشی به بررسی نتایج این فاجعه تاریخی و تأثیر آن در جنایات امروز رژیم صهیونیستی ‍پرداخته است که ترجمه آن در ادامه می‌آید:

رژیم اشغالگر اسرائیل مشتاق است به همگان القا کند که مسئول وقوع نکبت در سال 1948 نیست، این رژیم هم مسئولیت ارتکاب قتل عام و کشتار مردم فلسطین و هم آوارگی مردم فلسطین از شهرها، روستاها و شهرک‌های خودشان را بر عهده نمی‌گیرد و علت آوارگی مردم فلسطین را عوامل شخصی و عربی عنوان می‌کند و در طی چند دهه پس از نکبت 1948، این رژیم به علت نبود اسناد و مدارک و نبود رسانه‌های جدی در آن دوران و از سوی دیگر پراکندگی مردم فلسطین و ضعف و فقدان انسجام آنها بهره فراوان برده است. 

نفوذ اشغالگران صهیونیست در سراسر جهان و حمایت شبه مطلق کشورهای غربی از این رژیم، موجب شد که این رژیم اشغالگر روایت ساختگی خود را باور کند و تلاش کرد تا آن را در ذهن و وجدان جمعی غرب نهادینه کند. اکاذیب این روایت به طور مطلق برای مدت طولانی در دهه‌های 50 و 60 قرن گذشته در ذهن غربی‌ها لانه کرد، تا اینکه تصویر اشغالگران در مُخیّله غرب به این شکل درآمد که در برابر سیل دشمنی اعراب و تروریسم پایدار فلسطینی، قربانی شده است.

ممکن است در برخی از کتب دانشگاهی در کشورهای غربی دیده شود که پناهندگان و مهاجران، اسرائیلی‌ها هستند، و دولت اسرائیل تحت اشغال است و غرب با حمایت از دولت اسرائیل، تمایل دارد از حضور فلسطینیان جلوگیری کند یا فرصتی برای مقابله با طرف دیگر به آنها ندهد.

حضور چشمگیر فلسطینیان در چند دهه پایان ‌قرن گذشته و آغاز قرن حاضر به دلیل بسیاری از عوامل داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی و نیز ادامه رفتار جنایتکارانه رژیم اشغالگر صهیونیستی بود که با توسعه رسانه‌ها همراه شد. با این وجود، اکثر اروپایی‌ها و افکار عمومی جهان به وضوح از حقایق و جزئیات اثبات شده نکبت و اقدامات اشغالگران پس از آن آگاه نبودند. یکی از مهم‌ترین دلایل این امر، انسجام قدرت‌های غربی در حمایت مستمر از رژیم اشغالگر صهیونیستی و تلاش برای بکارگیری ابزارهای مؤثر در غرب اروپا، آمریکا و کشورهایی است که در مدار آنها قرار دارند؛ تا اینکه روایت اشغالگران در سراسر جهان باور شود.

اما اصرار مردم فلسطین در دهه‌های گذشته بر پایداری در مسئله فلسطین و عدم نابودی آن، علی‌رغم اشغالگری وحشیانه این رژیم و بزرگی توطئه‌های بین‌المللی، چالش‌های بزرگ و فداکاری‌های ملت فلسطین نتیجه داد و نقش مهمی در ماندگاری مسئله فلسطین و حضور پررنگ این مسئله در مطالبه حقوق ملت فلسطین داشت.

طرح جایگزینی

استدلال فلسطینیان بر این اساس است که یک توطئه بین‌المللی علیه مردم فلسطین رخ داده است؛ این توطئه پروژه جایگزینی در سرزمین فلسطین و تغذیه جمعیتی آن با انتقال مهاجران یهودی از نقاط مختلف جهان و سکونت دادن آنها در سرزمین فلسطین بود. و این به قیمت قتل عام مردم فلسطین یعنی صاحبان این سرزمین و آواره کردن نزدیک به 900 هزار نفر از آنها با خشونت و زور بود و نتیجه این شد که دولت اشغالگر تأسیس و دارای مشروعیت بین‌المللی شد و مردم فلسطین در طول این مدت در شرایط أسف‌بار و بدون هیچ نهاد سیاسی یا دولتی با حداقل حاکمیت زندگی کردند.

وقایع مهم از ماه اکتبر سال گذشته تا ماه مه جاری رخ داد و امسال هفتاد و ششمین سالروز نکبت و جنایات نسل‌کشی، پاکسازی قومی و قتل برنامه‌ریزی شده توسط اشغالگران صهیونیست است تا جنایات صهیونیست‌ها را به شیوه‌ای قابل لمس فاش سازد و با مستندات بی‌سابقه و دقیق در برابر دیدگان همه جهان قرار دهد. همه اینها حقیقت را در مورد اتفاقات روز نکبت 1948 و ماهیت جنایتکارانه رژیم صهیونیستی آشکار کرد.

وقایعی که اکنون در حال وقوع است، شواهد قطعی بر وقوع قتل‌ عام دیر یاسین به همراه 90 کشتار دیگر در کل سرزمین فلسطین است که به شهادت حداقل 15 هزار نفر منجر شد و این تعداد با وجود بزرگی آن، بسیار کمتر از جنایاتی است که این رژیم در طول سال‌های 2023 و 2024 مرتکب شده، چرا که بیش از 35 هزار شهید فلسطینی به علاوه هزاران مفقود از هفتم اکتبر گذشته تا هفتاد و ششمین سالگرد نکبت در اواسط ماه مه برجای گذاشته است و بیش از 3هزار قتل عام به شیوه‌ای وحشیانه و با خونسردی تمام به ثبت رسیده است. در کنار شهدا، حدود 100 هزار مجروح نیز وجود دارند و اکثریت قریب به اتفاق قربانیان زن و کودک هستند.

از این رو حقایق برای جهانیان به گونه‌ای آشکار شد که جایی برای انکار باقی نمی‌گذارد. این همان چیزی است که باعث شد مردم جهان علیه اشغالگران قیام کنند. چرا که ماهیت این رژیم غاصب برای آنها روشن و دروغ بودن تبلیغات غرب در دفاع از رژیم صهیونیستی آشکار شد.

اتهامات و ادعاها

از سوی دیگر، همه اشکال نژادپرستی (در گفتار و عمل) که توسط بخش‌های مختلف رژیم صهیونیستی اعم از سیاستمداران، رهبران دینی، دانشگاهیان، نظامیان، فرماندهان و سربازان به طور یکسان علیه مردم فلسطین در غزه اعمال می‌شود فاش می‌کند که رژیم صهیونیستی اشتیاق فراوانی به برتری نژادی دارد و بدینوسیله همه اتهامات و ادعاهای تبلیغاتی صهیونیست‌ها علیه فلسطینیان و نژادپرست خواندن اعراب، فلسطینیان و مسلمانان علیه یهودیان در طی دهه‌های گذشته را رد می‌کند. 

گویی تاریخ در صحنه‌های متعدد درگیری بر سر فلسطین، در حال تکرار است و پوشش بین‌المللی مغرضانه بدون توجه به موازین سیاسی، حقوقی و انسانی، این روزها توسط همین کشورها و به دست همان بازیگران سیاسی هشت دهه قبل و پیش از آن تکرار می‌شود.

با این حال، علی‌رغم خسارات بزرگی که در جریان حوادث جاری به بدنه مردم فلسطین وارد شده است، اما رژیم صهیونیستی و حامیان آن نخواهند توانست به نتایجی مانند نتایج پس از نکبت 1948 دست یابند. چرا که فضای ملی فلسطین و قومیت‌گرایی عربی و بین‌‌المللی تا حدودی دستخوش تحولات مهم و اساسی شده است که صاحبان پروژه صهیونیست‌ها را از حرکت باز می‌دارد. 

رسانه باز

آگاهی ملت فلسطین درباره واقعیت توطئه‌ صهیونیستی و نقشه آوارگی آنها و پایبندی ملی آنها به مقاومت در برابر اشغالگران صهیونیست، کمترین چیزی است که تمام قوانین برای آنها در نظر گرفته است. همه اینها انتخاب آوارگی و کوچاندن اجباری را ساقط می‌کند و وظیفه آنها را دشوار می‌سازد. 

در بُعد ملی فلسطین نیز، اقدامات فلسطینیان در عرصه‌های مختلف افزایش یافته و گسترش حضور فلسطینیان در جهان، باعث شد که صهیونیست‌ها در اجرای برنامه‌های خود با مشکل مواجه شوند.

با رسانه‌های باز، فناوری اطلاعات و تبدیل جهان به دهکده‌ای کوچک (آنطور که آنها می‌گویند) و جامعه‌ای واحد که درهایش به روی خود گشوده است، دیگر ابزارهای نفوذ و کنترل محدود به دولت‌ها و ارگان‌های رسمی نیست. با فاش شدن حقایق و گسترش آگاهی جهانی، این امر تبدیل به یک اقدام مقاومتی در برابر نقشه توطئه‌آمیز صهیونیست‌ها علیه مردم فلسطین شد و به شکل همبستگی منسجم، قدرتمند و فشارآور، خود را نشان داد که آخرین آنها تظاهرات دانشجویان در دانشگاه‌های آمریکا و اروپا بود که ده‌ها هزار تظاهرات در خیابان‌های پایتخت‌ها و شهرهای جهان در طول ماه‌های گذشته و از هفتم اکتبر به بعد، به راه افتاد. این امر مصداق جمله‌ای است که پژوهشگران و سیاستمداران آن را تکرار می‌کنند: «اگر رسانه‌ باز در روز نکبت 1948 وجود داشت، امکان داشت این اتفاق رخ ندهد».

رویدادهای جاری در فلسطین به‌ویژه تجاوزات رژیم صهیونیستی علیه غزه و نقاط دیگر، همچنین عزم و آگاهی مردم فلسطین و نیز وضعیت رژیم صهیونیستی، این احتمال را می‌دهد که تکرار سناریوی نکبت 1948 دشوار خواهد بود و با وجود جراحات، دردها و خسارت‌ها در بدنه ملت فلسطین، این ملت به بازپس‌گیری حقوق خود و از همه مهم‌تر بازگشت به شهرها و روستاهای خود نزدیکتر شده است.

گزارش: فرشته صدیقی