به گزارش خبرنگار ایکنا، سیزدهمین دیدار جامعه قرآنی با خانواده شهدای قرآنی پایتخت در سال 1403، که هر هفته چهارشنبهها از سوی سازمان قرآن و عترت بسیج تهران بزرگ برگزار میشود، اختصاص به دیدار با خانواده شهیدان مهدیبرزی داشت.
مادر و خواهر شهیدان مهدیبرزی میزبانان این دیدار بودند. حرف در مورد شهیدان بسیار است و بارها نیز درباره ایشان سخن به میان رفته است، اما کمتر کسی شاید بتواند سراغی از یک مادر شهید بگیرد که اینگونه خود شهید زنده باشد.
جایگاه والای شهیدان بر کسی پوشیده نیست، اما بروز چنین روحیه، متانت و وقاری از سوی مادر شهیدان مهدیبرزی موجب حیرت میهمانان میشود. روحیه سلحشوری رزمندگان دوران دفاع مقدس بیشک نشئت گرفته از وجود چنین مادرانی است. در حال حاضر کمتر زبانی را میتوان یافت که به حمد و ستایش بیوقفه الهی مشغول باشد و معمولاً از اوضاع و احوال عالم شاکی هستند، اما این مادر پیوسته زبان به شکرگزاری خداوند میگرداند.
در اوصاف یک شهید قرآنی بارها مطلب به نگارش درآمده است و زین پس نیز خواهند نگاشت، همچنانکه در مورد شهید فخرالدین مهدیبرزی و سایر شهدای قرآنی هم مطالبی به رشته تحریر درآمده است، اما اگر در این مجال وصف مادر شهید به میان آید، خود مبیّن این حقیقت است که از دامان چنین مادر و مادرانی فرزندانی چنین شایسته به مام میهن تقدیم شده است.
به همت این مادر شهید، جای جای خانه باصفای آنها بوی خوش ایمان به مشام میرسد؛ او به فرزندان شهیدش نه به دید اینکه در یاد او یا اعضای خانواده و بستگان جاوید مانده باشند، بلکه به دید انسانهایی وارسته و حی و حاضر که از وجودشان مدد میجوید تا بر بسیاری از ناملایمات زندگی فائق آید، مینگرد.
مادر شهیدان مهدیبرزی، قسمتی از خانه خود را که پیشتر گلخانه آپارتمانی(پاسیو) بوده است، تبدیل به مکانی ویژه و معنوی کرده است؛ دور تا دور دیوارهای داخل این محوطه که چون ایوانی مقدس، جلوی آن با نردهای محصور شده و با عکس، تمثال یا نشانی از شهیدان مواجه میشویم و چند سجاده پهنشده در میانه این محوطه که مادر شهید میگوید، هر یک از مراجعان اعم از همسایه و فامیل و اغلب خانمهای قرآنی که تمایل داشته باشند، اینجا به نماز ایستاده و ثواب چند رکعت نمازی را که در این مکان میخوانند، به روح فرزندان شهیدم نثار میکنند.
در گوشهای از این محوطه، فرازی از وصیتنامه شهید فخرالدین مهدیبرزی به چشم میخورد که نوشته است: «اینجا من هستم، جای بسیار باصفایی است و به قول خودم، میان یک عده فرشته یک انسان بد آمده جایی که محل پرواز عاشقان خداست. خلاصه جایی آمدهام که حقیقتاً صادقها ساخته میشوند و چمرانها شهید میشوند.»
این مادر شهید، شاکر از اوضاع و احوال روزگاری است که در آن زیست میکند و وقتی از او پرسیده میشود، آیا از شرایط راضی هستید؟ وضعیتی که در آن برخی از مسئولان بیتوجه به آرمان شهدا، بدون در نظر گرفتن مصالح مردم با بیتدبیری زمینه را برای بروز برخی ناهنجاریهای سیاسی، اقتصادی و معیشتی مردم فراهم میآورند، در جواب میگوید از نظر من همه خوب هستند و تنها این شیطان است که بد است و به هر حال ابنای بشر هم معصوم نیستند و بروز چنین شرایطی به سبب وسوسههای شیطان است. مطمئن هستم که این کشور صاحبی دارد که دیر یا زود با قدوم خود، موجب میشود، عدل و مساوات در جامعه به طور کامل برقرار شود.
خستگیناپذیری و اینکه باید اوقات زندگی یک مؤمن به بطالت نگذرد نیز باید از رفتار و سکنات امثال این مادر شهید آموخت! در دوران کرونا و در شرایطی که همگی در وحشت بودند و به دلیل نبود ارتباط با اعضای خانواده و فامیل، اغلب دچار بروز بیماریهای رفتاری شده بودند، کسانی مثل مادر شهیدان مهدیبرزی هم میتوان یافت که این تهدید را تبدیل به یک فرصت برای انجام یک کار چشمگیر کرده باشند.
مادر شهیدان مهدیبرزی در این دوران اقدام به کتابت قرآن میکند که به قول خودش مونس تنهایی و دلتنگیهای او بوده است و دل و وجودش را قرص و استوار میکرده است و اینگونه باید در مقابل مصائب شکیبایی پیشه کرد تا تابع بلامنازع مصلحت الهی بود.
امیرسجاد دبیریان
انتهای پیام